Een Van Mourik.
Een wijze uil.
Socrates.
Raaf.
Lex vond zichzelf terug,
in zijn oude Ravenstein.
Zichzelf in ons allemaal.
In liefde die we zoeken.
In haat die we verteren.
In de liefde die we zijn.…
We zien Adèle voor de laatste keer
Ze heeft de episodes uit haar leven
Soms zoekend, soms verbrokkeld weergegeven
Inmiddels kan ze dàt zelfs amper meer
Het zijn gedachten die zo’n film omringen
Droef als een lied dat zíj nooit meer zal zingen…
Hoe kan een persoon die nooit tijd heeft alle tijd voor jou nemen
Boos op je zijn en toch liefde uiten
Niet bij je zijn maar je nooit alleen laten
Een normale vrouw zijn… maar ook mijn moeder…
De schier open vlakte ligt voor me.
Een sereen landschap
waarin twee schitterende meren,
als ogen,
mijn ziel trachten te doorgronden.
De vreedzame reflectie
van haar warme straling
verzacht haar contouren
tot een uitnodiging
haar te betreden.
Twijfelend neem ik het in me op.
waar haar openheid
me nood
voel ik de broosheid
van haar…
Kijkend,
over de schouder,
zie ik m'n wereld
door een lens
van traanvocht heen.
Vechtend,
tegen spoed
wil ik vertragen
om even stil te staan,
ik alleen.
Traag,
m'n hoofd
terug draaiend
richt mijn blik zich
voor me uit.
De toekomst
vangend
in 't verleden
loop ik achterwaarts
vooruit.…
Het hart is leeg.
Het gevoel verschuilt zich
achter de rietzoom
van een oeverloze vijver
waarvan het oppervlak
even accentloos is
als de weerspiegelde lucht.
Niets verraadt enige emotie
anders dan de kilheid
van een ingetreden winter.
En vanuit het gevoelloos zijn
treedt een rust naar voren
die de verlatenheid
van het landschap…
lief mannetje van mama
Zo vaak onbegrepen
zo vaak machteloos
en ik.... sta naast je en kijk toe
ik pak je handje en jij kijkt me aan
misschien dat we het samen leren
Want samen is de weg leuker om te gaan…
In mijn armen ontmoet ik je steeds weer
Droom na droom, keer op keer
Dan kijk je me aan met wijze ogen
en een lach op je gezicht
Vragen schieten dan door mijn hoofd
tranen rollen over mijn wangen
Ik moet blijven lachen, heb ik mezelf beloofd
maar van binnen knaagt mijn stil verlangen
Om datgene vast te houden waar ik al om geef
Plots zie ik…