Alle inzendingen over Muziek OR Spreken OR Zingen

Die klanken doen denken aan vergeten tijden terugkomen in nu herinneringen een klank, een hart verscheurd een verlangen betoond een muziek gehoord en woorden gewijd aan vreugd aan smart vroeger beter ooit. Zij zingen samen zingen zij hij zingt zij zingt de fado gebroken harmonie van liefde.…

Mick Jagger heeft als zanger recht van spreken De Stones bestaan inmiddels vijftig jaar En zijn met hun muziek nog lang niet klaar Toch had docentschap hem ook wel geleken Bracht hij zo’n klas dan ook het heilig vuur ? Welnee, die maakte hem het leven zuur…

op een open plaats verscholen in een bos steunt een stil figuur op een houten ros verenigd met een stronk en één met zijn schalmei laat hij muziek dromen voor al wie komt ... langszij eenzaam is de nacht zonder al zijn sterren en tevens ook die man ... die geen woorden spreken kan!…

Zie de gekleurde tinten van mijn ziel Hoor de muziek in mijn lach Ruik de bloemen rond mijn hart Voel de vreugde van de dag Ik geef jou mijn mooiste bloem En zing mijn mooiste lied Ik laat jou schijnen van geluk En droog jouw tranen bij verdriet Want op een dag ben jij een regenboog En op jouw muziek zal men zweven…

Het Limburgs lijkt de dans nog te ontspringen Maar, Limburgers die spreken niet…die zingen.…

op een open plaats diep in een oud bos steunt een stil figuur op een houten ros verenigd met een stronk en één met zijn schalmei laat hij muziek dromen voor al wie komt ... langszij eenzaam is de nacht zonder al zijn sterren en tevens ook die man ... die geen woorden spreken kan!…

elke cel, elke ademhaling kent het dansen van het bezielde zijn gezien en ongezien golft en lacht de kosmos in eeuwig zingen muziek in beweging trilling en verstilling verdichting en vervloeing woord, beeld en klank krijgen een vorm door inspiratie…

Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit, Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden En smart te zingen, dat de oningewijden Niets horen dan een lieflijk geluid... Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Ik spreek mijzelf in al mijn liederen uit.…

Ik kan niet anders dan mijzelf belijden; Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit, Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden En smart te zingen, dat de oningewijden Niets horen dan een liefelijk geluid... Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Ik spreek mijzelf in al mijn liedren uit.…

muziek!…

is mijn bijdrage, mijn daad Subtiel Componeer Ik in een schema Waarin ik grenzen Probeer te doorbreken Ik hoop dat de mensen goed Over mijn muziek zullen spreken Wie het wil horen Hoort de kern van mijn wezen Ik hoop met mijn muziek Voor iemand in vlaag van een moment iets te kunnen genezen…

Ik lig languit lig in mijn huid te zingen lig zacht te zingen antwoord op het licht lig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingen te zingen van het licht dat om en op mij ligt.…

zitten om ze te kunnen zingen naast al dat andere neuriën ofzo wie weet zing je straks met mijn hout mee…

in de oude tuin werd ik begraven naast bitterkruid en refreinen keurig op een rij als hoopjes op het gras het gazon weer netjes bijgewerkt zonder zwarte gaten ik wilde niet zingen of mezelf tot vreemde nemen toen een rots viel op mij met wie had ik anders nog kunnen spreken…

Opgezweept door de muziek dans ik op de tonen van de ochtend adem met volle teugen de nummers van de TOP2000 verrassen sommige stukken mij die me nog niet eerder ter oren waren gekomen, zing ik anderen luidkeels mee verbroederen de klanken groot en klein tot een muzieklievendvolk die dagen omdraaien met de nacht om extra van hun favoriet…

Een lange zware mars, mannen beginnen te zingen. Terwijl jij je laat horen, dansen verliefde mensen dicht tegen elkaar aan. Muziek, jij weet herinneringen vast te houden, terwijl je mensen vrij maakt.…

Wij zingen van reuzen en draken, van weia, weiala, dideldidom... die schuchtere maagdekens schaken en voeren om en om... Wij zingen van kabblende beken, van weia, weiala, dideldidom... van bloemekens die spreken in 't woudlijk heiligdom... Wij zingen en wij zwoegen, van weia, weiala, dideldidom...…

Je tuit je mond haalt adem om te spreken? te zingen? Er is 'n wachten op de loop der dingen Alles zou rond zijn als er woorden kwamen Alles zou rond zijn als er noten kwamen noten op je zang Ben bang dat er stiltes zullen vallen als kralen van 'n gebroken ketting.…

Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Ik hou van jou Het schrijft zo makkelijk Gemeend als of het geschreven is met het bloed uit mijn hart Nu alleen nog op de tong krijgen…

met een lach Ook al ben ik er niet mee eens, diep ongelukkig Sta ik wel honderd procent achter de dagdromen die mij lukken Dus laat mij spreken Want dat is beter dan het wel weten van opgeven…

Spreken is ZILVER Zwijgen is GOUD Blijven zwijgen is Brandbaar HOUT…

Hij sprak van leven en van dood, hij sprak van vergeven en van schuld hij sprak van nemen en ook geven, hij sprak van jou en ook van mij. Hij sprak over liefde en van haten, hij sprak van haasten en geduld, hij sprak van kinderen en beesten, hij sprak ook over heel veel geluk. Hij sprak van ziek zijn en ook sterven, hij sprak van lijden maar…

Als de zin, zinloos is, dan lost spreken niks meer op.…

Blij ben ik dat we spraken, over dit en over dat, blij ben ik met het feit, dat we in elk geval, contact hebben gehad, dat zou nu niet meer kunnen je werd geveld als een grote boom, door een ziekte die nu bijna gewoon, aan het worden is. Je was enorm, je was wie je was, maar ik praat in verleden tijd, want nu, lig je daar…

Natuurlijk moeten we altijd spreken Om ergens begrip voor te kweken. Door te verzwijgen Zul je geen aandacht krijgen, Je kans is verkeken. Spreken is zilver En zwijgen is fout.…

Je zegt: Spreek niet van liefde tussen ons. Ik schud mijn hoofd: Mijn God, ik zou niet durven! Hij gaf je immers een vrouw en daarmee basta en daarmee af.…

vervuld van binnenpret heb je de dichtersgloed vertaald in levensgeestballet Kom, dans met mij de tanka of de cinquiano, speel een triolet zing op de maat van de muziek een poëzieduet!…

voor míjn zingen te vroeg de tonen verslappen in mijn mond en liggen vals jankend op de grond, nog buiten bereik van een oor.…

gelijk Bach in elke noot iets van elan heeft gevoeld speel maar, speel de kunst van de muziek schrijf maar, schrijf het metrum van de lyriek * Voor de dichter en zijn muziek *…

Mijn gedachten dalen naar het nulpunt ik laat mezelf verdrinken in muziek terwijl de melodie mijn bewustzijn verdunt, verdwijn ik in een avonddroom vol ethiek Gevoelens verdwalen in een melodieuze mist zonder geluid zing ik zachtjes mee een refrein wat mijn ziel verfrist langzaam reist het lied naar een eindige zee Vol emotie teruggekeerd…