Alle inzendingen over Muziek OR therapie OR tranendal

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

raakte In het muziekuur binnen de therapie Net zo goed is afgeschaft, Muziek die zijn eigen ik opnieuw Ten leven riep is nu verstomd, Tegen de stroom van de tijd inzwemmend Kan ik slechts constateren wat ik altijd al wist, En dit maakt me onmachtig en boos: Alles van waarde is weerloos…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Tranendal is het leven al verbruikt zoals je verzuipt in de tranen die je wanen echt te zijn.…

Onze voorouders zeiden het al: de wereld is een tranendal Niets geleerd; veel gaat verkeerd Men zegt wel ernaar te streven in vrede met elkaar te leven Maar het enige dat telt, is het kille geld…

Ik kan je nu niet meer vasthouden mijn gezicht naar beneden -gedrukt in de aarde, ik moest je laten gaan, om weer te kunnen verstaan, de roos die spreekt onder de schrale bodem van het menselijk lijden, nu ik ben gevallen, zijn 't mijn tranen die spreken en zoekt de pijn een weg om het 'verraad' te wreken. - aan de poorten van de hemel, heb…

zoveel verder deel ik jouw muziek repliek, tot in het uiterste een tranendal een bal vol vreemde passen en de teksten van jouw werkelijkheid ik ben het kwijt hoeveel ik in mijn eigen woorden wilde gieten steevast nieten zich jouw woorden in mijn eigen wil en wat zij ook niet weten kan ik hoor jouw frases en ik hoor jouw lach…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

onze aarde tranendal van pijn en vreugde…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ik wil je schrijven ooit, misschien. Niet zoals een veld verdwijnt in najaarsnevel en er dan nog wel is maar zo even.... Ik wil je schrijven zwart op wit. Zoals voetsporen over een wintervlakte, hard op zacht of zoals late zon nog naschemert in oktoberwijn. Zoals een zwaan een v trekt over water zal ik schrijven, in trage cadans,…

2.1 een ode aan Edith v.d. Spek) ga daar maar liggen op die mat, op je zij doe je ogen dicht haal rustig adem en denk aan niets ik kom zo bij je zitten en duw mijn bips tegen jouw buik en dan zal er iets gebeuren 2.2 Er is een kind geboren hoera! het is een man gespaard verdriet met rente over rente in 1x van de…

Mijn therapeut, een klinisch psycholoog, Houdt meer van luchtfietsen en dialogen Terwijl mijn psychiater onvertogen Vertrouwt op zijn eenrichtingsmonoloog Nu mag u raden wie mij heeft genezen Hij die het best was in gedachtenlezen…

losgelaten leed ontwatert het tranendal een weldaad welt op…

de shampoo maakt van mijn al kleine wereld een pijnlijk tranendal…

Het is fijn om te kunnen delen en daarom schrijf ik maar door, het is mijn eigen therapie, ik ben ook maar mens hoor.... Door gevoelens te verwoorden blijft mijn geest gezond, heb ik geen dokter nodig en het heelt bijna elke wond.…

Een zelfbenoemde Nijmeegse bezinningstherapeut sloeg bij de sessies de cliënten in elkaar en gooide ze op de grond. --------------------------------------------- Zit je al heel lang niet goed in je vel, Dan wordt het tijd je ernstig te bezinnen, Loop dan eens bij een therapeut naar binnen, Bezinningssessies helpen doorgaans wel. Maar gaat…

Naar de bakker voor brood In therapie bij nood Werken om te leven Of om 't even En dan... Naar de graver voor de dood.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

zij verliest haar lach in het dal der tranen waar de adem des doods wentelt, om haar heen en elke zucht overheerst in haar dromen telkens ontneemt dit leven een wens tot zij lachen hervindt in die liefde gekregen de wenteling breekt haar tranendal…

verdriet klaagt wee in de valleien laagland strandt zee, in schuimkoppend schreien en ik, duidt het mij niet euvel ik glimlach mij een heuvel ja, het is erg ik schater mij een berg…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel van het water en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten de vijver niet onberoerd…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten het water niet onberoerd * geplaatst in de bundel "reuring in de tent" die onlangs is uitgekomen n.a.v. het stoppen van de site van Dichttalent…

tranen druppelen in het zand ze roepen mij stil te staan ze druipen waar ze blijven glijden daar bedwelmen mijn vergeven huid die innig vraagt naar tedere momenten van ons samen zijn tranen fluisteren de dagen de klanken meedogenloos vertel mij hoe ik kringen in water moet buigen geef mij hoe ik mijn stroom moet stoppen…

ik waag er nog een vraag aan tegen binnendraadse gedachten of draadloze geur door het dal trekt met wonderen als dagsluiers of een streling de berghelling raakt met lichtvoetige tred, hoewel diffuus ondanks het antwoord, de juiste plek op het verkeerde lichaam…