Alle inzendingen over Natuur OR Leven OR Water

ik ook zelf Probleemloos leven kan…

ik ben de nacht ik ben de dag de wind en de regen de vis in het water het zoet en het zuur de traan en de lach alles ben ik wat ik zie en wat ik zag werk haar dus niet tegen en ben gevormd tot de mens van toen nu en later ik onderga en ervaar het leven ik sta niet boven maar ben onderdeel van de natuur dat is wat ik ben…

Water een bron van leven De wereld kan niet zonder Het valt op ons als regen Soms met bliksem en donder…

de vis die ik vanochtend vond zijn schubben zwaar gehavend zijn kieuwen volgeschept met zand hij fluisterde mij toe met drooggetrokken vissenmond zwem niet zwem niet in deze zee ik ben er naast gaan liggen langzaam open langzaam dicht maar vergat erbij te sterven het had wel iets van poëzie…

Het leven, het water, ze kabbelen beiden vroeger of later stoppen ze met stromen van welke kant de stroming ook mag komen.…

Het leven, kabbelt soms zacht soms sereen het water stroomt soms hard en slaat dan heel gemeen. Maar altijd zal water in alle soorten en maten, het leven overwinnen en ons als individuen achterlaten het leven licht of ontzettend zwaar, wordt opgepakt als in een mooie vloeibare golf, zeg maar.…

Moeder Aarde, Moeder Natuur. In haar schoot het leven en de dood, haar cirkel, die ook mama omsloot. Moeder Aarde, lucht, water en vuur. Haar liefde voor natuur. Kleur, doek en penseel; passioneel, verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel. Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur!…

Door water, wind en modderstromen Is onheil, dood en verdriet gekomen Duizenden mensen lieten het leven Door de kracht die de aarde deed beven Wij denken alles maar naar onze hand te kunnen zetten Maar de natuur heeft zo je ziet nog steeds zijn eigen wetten.…

de natuur sierde mij met ronde zwarte vlekken mijn territoor bescherm ik krabkrassen zijn mijn merk lenig beweeg ik mij door nevelwoud en water mijn prooi vervolg ik spring, met dodelijke klauw de dood brengt leven moeder aarde geeft en neemt…

Over heel de wereld water en vuur Als mensen onder elkaar en in de natuur...…

Dit oergevoel kan nimmer leven op een plek zonder cultuur het brakke water wendt de steven buiten de oorsprong van natuur laat ons elkaar een eiland geven voor liefde van het eerste uur geen strakke regel houdt ons tegen wij zijn minnaars, wij zijn puur.…

Wolken bestaan uit ijskristallen echt veel ijs-glas en waterdruppels in lucht die koud is, met daarin veel water zeshoekig van vorm, aaneengeplakt; SNEEUW In vele landschappen op kerstkaarten ontelbare ijskristallen in overvloed ZET NU DE AARDE OP 1 Geen sneeuw en ijs is geen leven Veel wateroverlast; dat dan NATUURlijk weer wel; steun…

Misschien een plaatselijke pint te drinken als ze bier hebben natuurlijk, Want dat kletst toch een stuk gezelliger dan bij een glaasje water uit eigen bron.…

Voor mijn buren NATUURLIJK GELUKKIG Zo mijn ziel verlangt naar roerselen Zo verlangt mijn lichaam naar water 70% van mijn lichaam laat zich graag verfrissen Door het drinkwater uit de kraan Ik zie geen verschil met de natuur Onze binnentuin smacht naar water Wie de kraan daarvoor open draait De slang over de schutting gooit…

~~~ dit water wacht niet zal niet keren, kabbelt eindeloos voorwaarts alleen bevroren staat het soms heel even stil bij de vooruitgang tot volledige ontdooiing de perspectieven weer oeverloos zal laten stromen ~~~…

Kijkend naar omlaag zag ik mezelf, liggend in het water als een zeemeermin. En even leek het alsof jij het was waarmee ik me omringde. Je had me omgeven met blauw en het was veilig, warm en goed.…

Een traan van water en een traan van licht Als je kijkt naar deze lucht en zee Het leven van ritme en dans stopt nu Dit uitzicht voert je mee De wereld staat even stil Geen geweld, geen ruzie, geen oorlog Maar licht, leven, hoop en perfectie Zoals het op aarde moet zijn, toch?…

Mooie blanke waterlelie schoonheid van de natuur Drijvend op het water overweldigend en puur Mooie blanke waterlelie lyrisch als ik je zie Omringd door zoveel water perfect in harmonie…

Hebben wij wijn - dan ons welzijn gedronken, Geeft het slechts water - ook daarmee geklonken. Wij zien de lichtzij van 't leven maar aan, Wij zijn het eens en volkomen voldaan, Vredebest, vredebest, zo moet het gaan!’…

Een dame die gaat drinken zonder plassen Denkt: “Kijk, ik sleep hier een Nintendo binnen” “Natuurlijk kan ik van het water winnen” Maar dan voelt ze het water in zich wassen Ze denkt: “Er is iets mis” en ze roept “Wat?!” “Ik dacht dat ik nog veel meer levens had!”…

Ik heb een oorspronkelijke geest, die nog het meest houdt van die ene man, zo eenvoudig en bescheiden, die van oorlog vrede maken kan.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Tere takken, jonge twijgen, bloesem in de knop beloftes die een aanvang krijgen het voorjaar volgt de winter op De lucht zindert vol beloften van leven de tere twijg wordt weer een tak de zwellende knop tot bloem verheven voor het oog met het grootste gemak Pasen schenkt nieuw leven het oude is voorbij gegaan een levend licht wordt ons…

verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering brengt humor droogt de spade waarmee het Wad haar prielen graaft, ze wil leven…

een zee van tranen Geen mens meer die lacht In voetsporen van bloed Struikelend over de doden Communicatie onmogelijk Elk leven lijkt verboden Geen eten meer geen water De wanhoop stijgt per uur Hakt de wereld in mootjes Wraak van moeder natuur…

De uiterwaarden zijn meren geworden Waar voor kort nog koeien graasden Strijken schuimkoppen neer uit de ether Ik begrijp de natuur, die haar grenzen toespreekt Maak een gat in de heining Laat me vrij, laat me wild, één leven lang woest zijn Zelfs de wet van de jungle verzuipt hier De geur van het geurloze water is al De schepping…

In een bos met naaldbomengeur gevuld verlies ik al mijn spanning en ongeduld Een kabbelend beekje met koel helder water legt mijn zorgen opzij voor een weekje later Geen stadse herrie of verbouwende buur maar de simpele geluiden van moeder natuur even leven als in een utopische droom door een weekje vakantie op de Veluwezoom…