Alle inzendingen over Niets- iets

O land van mest en mist, van vuile, koude regen, Doorsijperd stukske grond, vol kille dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en paraplu's, vol kiespijn en vol kramp! O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen, Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn, Van eenden groot en klein…

Je mist iets pas als het er niet meer is Van een schroef tot een moer Van je vrouw tot je kind Het denken neemt een vlucht Je stelt het je beter voor dan het was Wat is fictie en wat werkelijkheid Toen je het had Was je er niet zuinig op Want; Het was; Gewoon, Normaal Nu, mis je het Een ongevulde gat in het denken en doen Dat niet meer…

Hout wordt gestapeld de vonk wordt gelegd het knisperen gaat over naar knetteren vonken vliegen hoog geur wordt verspreid angst voor vuur het verbranden van wat eens leefde...…

fris hemelwater valt zacht op een jong blad wanneer wolken huilen gaan wordt alles eronder goed nat het blad zal groeien en klonen heeft het vele water broodnodig zo wordt het groot en sterk zal het mij straks belonen... wanneer wolken straks huilen gaan het hemelwater fris vallen gaat, zal ik vrij en onvervaard, onder het blad…

Tussen zoveel leuzen op de radio reklame zoek ik waarheid luister naar verheven muziek doe jouw ketting om kijk naar het blauwe van de lucht een poes die me verwelkomt, geaaid wil zie planten, bloemen in mijn tuin de kleur van viooltjes hoe intens en uitbundig warm ruik de geur van de olijfwilg dit is mijn kleine waarheid o…

ADORATIE mijn hond vind mij God bid mij dagelijks om brok met smekende blik SPIEGEL de hond houdt van ons omdat hij weet dat we veel op zijn soort lijken HULPHOND de voor reddingswerk gehaalde Sint Bernhard hond redt zichzelf het best WAKER je bent een waakhond hebt geen waakzame genen knijpt een oogje toe EMOTIE mijn…

nergens wordt het later in de tijd die zich verhult met omlijnde schaduw trekkende bewegingen, een uitgewoonde cirkel die september tracht te ontwijken door de vensters voor even te sluiten het bladerdak ontrafelt minitieus het ontsproten jeugdig licht dat gespleten de eindigheid voorziet van baldadige invasies welke de chromosianen…

Hand in hand, kameraden Hand in hand, tezamen één Het liefst te voet of met de step Zegt eerste man Aboutáleb De druk is groot Geen angst geen nood Niet allen tegelijk Voor Ahmed geldt dan maar één wet Verdeel en heers en splijt De stroom van mensenzee en Maas Erasmus vormt dan geen belet Aldus - en ik citeer Ahmed - Als…

Als ik uit mijn venster kijk, zie ik de overkant. Wat zie ik dan? Hetzelfde als bij mij. Er verandert niemendal. Een raam en een deur, dat is al. Maar achter dat raam. Zo stel ik mij voor. Daar leeft iemand met een naam. Met gedachten en wensen met pijn en met smart. Een mens met een hart... Wil ik het wel weten, of raakt het me…

Ik ben een kraakvis en ben mijn kraakbeen kwijt, is het mijn constitutie of de onverbiddelijke tijd die thans met scherpe tanden het merg uit mijn botten bijt ? Mijn liefste haalt haar schouders op, zo schamper en beschonken, houdt ze van losse eindjes en haar werk dat steeds blijft lonken. Ik breek in bij mijn moeder en neem laudanum…

Nee, ik heb geen datingsite noch lesbo, homo, straigt of wat je ook bemiddeld ziet. Ik ben een dichter verder niet misschien is het een compliment als iedereen graag Chatfant kent Maar 'k zoek geen man en ook geen vrouw 'k ben oerend saai want ieder trouw die in het leven bij mij hoort 't is niet geheim dus zeg maar voort…

soms hoop ik dat God niet bestaat zodat ik ongestoord mijn gang kan gaan geen straf krijg voor mijn kattekwaad en eigen baas ben over mijn bestaan maar al snel blijkt dat dit waanzin is een vernauwing van mijn trotse geest ik begrijp dan dat ik Hem echt mis en hoe eigenwijs ik ben geweest ik ben maar klein en zo beperkt en lig begraven…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Aan een haars ondanks ongehuwde tante Wijd ik een quasi necroloog poëem Niet dat ik haar ooit zag, nog onbequeem Om haar verschijning in mij op te nemen Het lag niet in haar aard van haard en heem Op drift te raken, zij verkoos gefleem Als een gezelschapsdame bij een tante Een verre weliswaar, geen naastverwante Het moet mij van het…

Het zou mooi zijn Mooi zijn, dat Het zou wel fijn zijn, Zo alleen En toch weg van alles En iedereen Maakt niet uit waarheen En of het een gevecht is Een droom, Of echt is Als het maar weg van hier is Van alles en iedereen…

Ik heb zoveel gezwegen Ik heb zoveel over mij laten gaan. De diepgang van de woorden herkende ik niet meer, Het deed pijn als ik er aan dacht. Het waarom op alle vlakken kon ik niet meer vatten. Ik werd meegesleurd in de diepte waar de bodem zoek was. Ik trachtte mij vast te klampen aan de resterende goedheid, helaas dat was bij benadering…

In de wachtkamer is er maar één geluid: ik – frunnik aan mijn rits.…

Er zit veel zon in het zout op mijn huid, ja proef -- waar ik vandaan kom.…

Een slimme landgenoot wist in Iran Een nucleair complex te saboteren Door daar een virus in te installeren Maar in Den Haag wist geen van zijn bestaan Als zelfs Commissie Stiekem je niet kent Ben je een goedbewaard geheim agent…

Het was in het ochtendgloren, waarin donkere nachten verdwenen... Het is in de zuiverheid der geesten, dat kwaad vermoeden de onrust verslond. Het zal zijn in mijn liefdevol vergeven, waarin de intentie van elk mens in mijn diepe gedachten het leven op aarde doet opleven. Ieder vergeven brengt nieuw en mooi, schoon leven.…

Zij draagt een kanariegele rok en een pimpelpaarse blouse. Ze draagt een rode en een groene sok. En d'r haar is een en al kroes. Zij loopt op schoenen met hele hoge hakken en plateauzolen. Haar ogen heeft zij achter een roze zonnebril verscholen. Er hangen opzichtig gekleurde kettingen om haar hals en in haar oren draagt zij grote oorringen…

Samen met haar zoon zit zij in de trein, als er nog een passagier instapt, zoekend naar een zitplaats, een klein rukje aan een riem, aan het einde van de halsband een hond in speciaal tuig. Zoon vraagt: mamma is die meneer blind kan hij niks zien? Heeft hij daarom die stok en hond misschien? Mamma zegt lichtelijk verlegen, ja joh stil nou…

Lof voor de teler die vergeten groente eer bewijst Die man verdient een lintje maar ik lust geen chichorei Daarnaast staan kleffe schorseneren ook niet op mijn lijst Geef mij maar boontjes op een bedje van gestoomde rijst En om het af te maken in de vaas een bosje prei…

Er is zoveel schoonheid te vinden, maar soms zien we ze niet of lopen verloren omdat we geen vrede vinden in ons hart maar onrust. Er is zoveel schoonheid te vinden maar soms horen we ze niet omdat we zelf teveel praten of woorden herhalen die er al waren. Er is zoveel schoonheid te vinden maar soms voelen we ze niet omdat we te vol zijn…

Ik slenter, er valt een inzicht voor mijn voeten – ik draai er omheen.…

Liefde is je aan elkaar verwarmen Hunkerend in elkaars armen. Liefde is een en al tederheid Elkaar beminnen tot in de eeuwigheid. Liefde is samen naar een doel Het altijd bij elkaar blijven gevoel. Liefde is meer dan deze ene nacht Door de wederzijdse aantrekkingskracht. Liefde is samen naar een onbekende plek Door het lint gaan en…

Kaarsrecht achter mijn schrijfmachine komt zomaar het geratel van een dood gewaande melodie tot leven ik schrijf sneller dan God (of mens) kan lezen knipoog naar de letter V een muffe geur van carbonpapier doet het belletje rinkelen de punt slaat gaten in mijn brein en tien vingers vergrijpen zich aan letters die hamers samenknopen…

Ik heb twee glazen flessen, hun halzen trekken krom. 't Zijn twee precies gelijken, ik lach er een beetje om. Het is alsof ze naar mij buigen. Glanzend groen, een mooi gezicht. Ze hebben een dikke bodem, die schittert in het licht. Ernaast staat een klein vaasje, met één enkele rode bloem. Vanuit mijn stoel zie ik het aan, het hele plaatje…

Onwennig was het zeker, tien jaar terug Waar te beginnen met de rituelen Van formuleren en met woorden spelen Festina lente, langzaam, niet te vlug Je doet iets waar je voor geroepen bent Een stap in 't rederijk waar je mag falen Een taak waarvoor de Muze je komt halen Als inspiratiebron van je talent Als dichter word je immers niet…

Zowel de wappies als de schapen zijn slechts op eigen belang gericht Is er nog een herder met overzicht die de kudde bijeen kan rapen Want jouw verlangen en mijn belangen Zijn een heel klein onderdeel van een groter geheel…