Alle inzendingen over Nocolaas OR kromstaf OR armen

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ze zeggen nog wat, Ze zeggen nog wat, Ik heb zo vaak aan mijn hart gehad Als trage brand die node verging, Het hoofd van een mens, dat te sterven hing. Uit de smeulende as van z'n brekend oog Sloeg er bijwijlen een vlam omhoog, 'n Vlam als een vraag. Want ze vragen nog wat, Ze vragen: Wie heeft er mij liefgehad? En voor ze 't vernemen…

Zachte lippen rusten op elkaar, al liggend in m’n armen op je zij, zo diep verzonken lig je daar en vult een hart - een leegte van mij. Starend naar één moment van jou, dwalend in gedachten naar heel veraf, wetend dat ik zoveel van je hou, tel ik de nachten zonder jou weer af.…

Ik zie jou staan In de leegte Wankel In jouw wereld Achter glas In de kist Die je bouwde Van je angsten In de stilte Sta je vast En je zwijgt in alle talen of je woorden zijn gedempt Jij ziet niet mijn tranen Ik hoor niet jouw stem... Laat me weten, wie je bent. Ik zie jou staan In de stilte Steunend Op de kilte Van het…

Mijn handen werden bloemen toen ik je vond Ze sierden je bleke haar de bloedrode papavers Ach hoe mooi klonken de snaren van het riet toen ik sprak van liefde van zoete regen heldere wolken Vanuit je hart de diepte van hete lippen was er fluistering tomeloos verlangen : vul mijn wereld met je kus zing al je tijd in mijn armen…

Tergend langzaam is dit tafereel loslaten van oud zeer begrijpend lezen het accepteren van twee armen die alles liefhebben van dit bestaan.…

Neem me in je armen alleen jij kan me warmen mijn hart ontdooien dat een beetje was bevroren til me over de hoge rand naar de goede kant laat het eenzame diep in me voorgoed verdwijnen zodat er weer licht in mijn hart zal gaan schijnen.…

In zijn armen slapen gaan In zijn armen ontwaken Morpheus heeft ons welgedaan…

Wend naar mij toe uw moe en droef gezicht Gerimpeld in de dagelijkse zorgen; Verstrakt in nijpende angst om brood voor morgen; Verkrompen in een klein-gekozen plicht. Wend naar me toe uw ogen zonder licht, Kleurloos en dof in kasse' als opgeborgen; Verschuwd in blikken die zich werend worgen In vrees voor àl wat in de toekomst ligt.…

Vaam(se) dieptemaat Vlaamse armen uitgebuit ellenlange "Arm"…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Na jaren naar 'thuis'. Wat zal ik daar aantreffen? Kan het nog bestaan?…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…

We nemen afscheid. Mijn zwaaiende hand trilt, maar -- vader merkt het niet.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Sluit mij in je armen, schat 't is zo lang geleden Sluit mij in je hart ook schat ondanks de omstandigheden... Nee, ik bedoel niet vandaag want het moet spontaan gaan het is mijn allereerste vraag Maar ook de laatste tot vandaag...…

gebukt onder zijn schulden vindt hij euro’s op de straat en soms wel eens een gulden waar nog Beatrix op staat bewaart ze in een doekje onder sokken in zijn la schrijft ze bij in een boekje -heeft ie zeker van zijn pa- om dan één keer in het jaar zichzelf te trakteren op een blikje kaviaar net als al die rijke heren gebukt onder zijn zorgen…

armen om me heen Ik heb weer van die depri-dagen waarin ik mezelf lijk kwijt te raken sla heel stevig je arm om me heen om het iets dragelijker te maken.…

goede baan een vette knip dan denk je toch al snel… verhip ik heb een heel rijk leven Een redelijke vriendenschaar ze wisselen wel met het jaar niet een is echt ‘gebleven’ Vergeten om te investeren gevoelens weten te blokkeren Een goede baan en vette knip gemengd met een vleugje egotrip zo ben jij alleen gebleven Is dit een rijk of arm…

Ik luister naar degene die in nood leven ik heb veel gezien heb een internationaal wereld beeld dat ik een goede positie zou krijgen had ik voorzien Ik kom op voor arme mensen in onderontwikkelde landen ik geloof dat wij in rampen belanden als we niet beschaafd blijven onderdak bieden aan degene die komen uit oorlogsgebieden mijn…

Ik zou het betreuren als ik arm was. Nu zit ik met een flesje kraanwater op het gras in het park en ben halverwege Rutger Bregman’s boek over het basisinkomen. Ik zou me schamen als ik rijk was.…

het treurspel, de tragedie vaak voorgesteld met knots en zwaard of masker in de hand en op het hoofd een krans van druivenblâren alsmede Polyhymnia, de muze van de retoriek maar ook van oden en sacrale zangen en Terpsichore, de muze van de dans en feestlyriek en Thalia als muze van komedie en van vreugd met in de hand een kromstaf…

Met duizend armen Heb ik je hartstochtelijk Geprobeerd lief te hebben, Te omhelzen waar ik maar kon - Leven dat mij ongedacht, Onverwacht gegeven was; Het omarmen was kennelijk Alleen aan mij toebedeeld, Jij omarmde mij gevoelloos Terug, keek daarbij in mijn Beleving uitsluitend verveeld…

Wij zijn als het strand en de zee: jij gaat nooit weg – en ik kom terug.…

Wennen, bij elkaar zitten, steeds dichterbij – tot we vrienden zijn.…

De man die ik hoor, spreekt met mijn stem tegen mij – zo alleen ben ik.…

De muggen dansen in het vervagende licht – de vlinder vliegt weg.…

Leun rustig jouw hoofd vol tranen op mijn schouder -- dan wordt het lichter.…

Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast, met de opdracht negativiteit weg te spoelen. Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen, hoog water in hartje zomer heeft ons verrast, Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert? Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen. Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen, maar voorkom dat…