5833 resultaten.
De bedoelde weg?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Verworpen in de strijd
geen doel dat heiligt,
ook ik heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
hun mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
reinigt de
loop van mijn fossiele natuur
voor een onbekende reden.…
Onbekende wegen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 68 reden.…
Tijdstrap?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 reden.…
Mijn ziel in mozaïek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 27 reden.…
Bladzijden
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 83 Beste meneertje
Groen als gras
Koekeloeren en loeren
Je kritiek als lege kas
Ik zou nooit
Met ik beginnen
Ooit
Poëzie eren en beminnen
Op verbeterd worden door woorden
Komt als zonnestralen
Verhalen
En weer dan opnieuw horen
Deze echo
Haec libertaris Ergo
Leids zoals dit
Poetica Nascitur Non Fit
Dus jij creëert een gedicht…
Misdaad
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.125 Iedereen is op zijn hoede
voor het onbekende.
We krijgen deuken en scheuren
in de maatschappij.
Voorbij is de tijd dat moeder
de pijntjes wegkust.
Zou er nog wat te redden zijn?…
als ik lig
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 623 en
ontdekkende
vreemde handen
zacht strelen
en tranen
vallen
zonder reden
blijft
mijn ziel
verscholen
mijn hart
verward
zonder naam
blijf ik
onbekend
alleen
zonder te weten
ben ik
waar jij bent…
Campa
gedicht
3.0 met 16 stemmen 34.752 Ik trachtte jou te bellen, in de cel
die je een uitzicht op het kerkhof biedt.
De zon brak door. De stenen blonken wit.
Cipressen. De verbinding lukte niet.
Het ijzer van het hek ontsloot zich wel.
De kindergrafjes liggen hier apart.
Er waren een paar ééndagsvliegen bij.
Geen omber* foto's in een blikken rand.
Ik struikelde over zo'n klein…
EEN EENVOUDIG HOUTEN KRUIS
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 385 Het was een eenvoudig houten kruis
een dode zonder naam
een ongeplaatst karkas
onafzienbare rijen
strak en recht
geen reden te overleven
gezochte dood
rust in het gelid
stilte op maat
eindelijk thuis
niet te vinden
onbekend
postuum geeërd…
Kus
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.439 Die kleine kus
de laatste brug tussen ons, vanwaar ik vloog
boven de stad
samen met de duiven en de onbekenden
Ik riep je naam door alle hemelen heen
en voor het eerst in mijn leven
zag ik mijn engel
rondom mijn voeten, radeloos huppelen.
Hij kon mij niet redden.…
angst
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 122 Bleek kwam mijn huid van angst.
Het bloed was weggekropen
hangend aan een geluid.
Bibberend stelde ik de vraag
welke dag zijn we vandaag?
De wirwar in mijn hoofd
was half verdoofd.
Moest weten wat het was
na al die moeite
dat ik had vastgepind
aan de helderheid van glas.
Verzonnen had ik het niet.
Ik voelde de koude rilling
veredeld…
mijn poëzie zwemt in het abnormale
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 348 mijn poëzie zwemt in het abnormale
gegrift in vernieuwende drift
in een wereld van louter plezier
schuurt het zelfs de teerste huid
ik spel woorden in dagen met lange passen
routineus ontdekkend in onrust
woordstrelingen in het nog onbekende
die geuren vormen in het onverklaarbare
met al mijn vermogen en bescheiden talent
maar in onverdroten…
Onbemind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 889 u kent mij niet
toch wentelt u zichzelf
in beklag, weemoed
daar maakt u
u niet geliefd mee
Kampusch-schreeuw,
ongehoord.....…
wie het leven mint
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 560 wie het leven mint,moet ook beminnen
in het hart van gevoel,in een dwaze roes
waartoe,waarom
ik laat me alleen maar drijven
en wat ik zoek,is mij onbekend
de vogelroep lokt teder
in de kindsheid van verleden
in het geluk van verloren jaren
zie daar gaan geliefden
hun bestaan blijkt
alleen uit oude kinderboeken
er was een tijd.. ook ik…
Onbekend
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 762 het stormt het raast
het is anders dan vandaag
het is weer anders
dan leven alleen
ik kies liever alleen
ik leef niet graag
met het idee
dat ik vandaag of morgen
verloren ben…
Mémoire 2
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 455 rust maar zacht
jij, naamloze ik
op velden met
eindeloze lanen
geëerd met marmer
of zomaar onder zoden
zonder tranen
stille held
ooit in bange dagen
uitgezonden
ook al dreigen
beelden te verbleken
je leeft nog
altijd voort
in verre wonden…
Art. 461 WvS
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 alle voetstappen smoren terstond
een bord verzoekt niet te betreden
in het broekland van zompige grond
met roestbruine aderen doorsneden
pluizige pluimen deinen op de maat
wuiven zinloze gedachten voorbij
een lepelaar die op stelten staat
wakend in vlagen van dagdromerij
hier eindigt het land, is wat ik je zeg
nu kan niemand nog ergens…
Dood gewoon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 langzaam sijpelt
dagelijkse sleur
uit zinnen zonder punt
oren in het boek kleuren dieper
ondanks zonlicht dat door
vale gordijnen naar binnen wil gluren
ongeopende vraagstukken
liggen her en der
in vergeten stapels
zij verbloemen inzicht, dat ooit
daar was, maar nu verloren
is gewaaid
vertwijfeling kreeg ruim baan
zo koos je…
Laatste eer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 dag mevrouw, dag meneer
heeft u het al gehoord
er is hier een vrouw overleden
wellicht is ze uitgegleden
nee, ze is zeker niet vermoord
dag mevrouw, dag meneer
weet u toevallig haar naam
hoe bijzonder zij was
waar ze van hield, welke boeken zij las
had zij vrienden of was ze eenzaam
dag mevrouw, dag meneer
heeft u het al vernomen
een…
Redden
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.475 Nee, redden kan ik je niet, je bent té ver
heen, ik moet je laten gaan, maar écht
achterlaten, dat lukt me dus nog niet,
je blijft in m'n hoofd en in m'n gedachten,
wat kan ik verder nog verwachten?…
Gode zij dank
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 428 ook al is
mijn nek
gekroond
met een hoofd
het leidde niet
tot zuivere rede
de schepper
had mij dat
trouwens ook
nooit beloofd
Gode zij dank…
Onzin
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 655 Een onzin is een zin
Die niemand hoeft te schrijven
Het is zo zonde van de tijd
Want hij zal niet beklijven
De rede daarentegen
Heeft zo veel meer betekenis
Het begrijpend onderscheiden
Dat gezonde mensen eigen is…
Toch?
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 491 Heerlijk dromen
vrijheid zonder schuld
zonder zonde
madeliefjes rijgen
bomen beklimmen
spellen spelen
één tot zeven
wie zal mij een kusje geven
spel en nooit te oud
hoepelen, tollen, verstoppen
dropveters stelen
er touwen van vlechten
droptouw springen
volwassen overgeven
aan passie
los van rede
irrationeel zonder schuld.…
DE REDEN VAN JE DOOD
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 217 Uithollend je betoog is daar
nog het geslepen tegenargument
dat woorden niet konden weerleggen,
het ongehoorde, ondermijnend
al wat vertrouwd je zinnen zeggen.
Afwezigheid voorwendend tot je zwijgt
houdt het zich klaar. Wat je aan leven maakt
zo bagatelliserend tot een speech voor lege
stoelen, niet iets wat je met overtuiging houden kan.…
rede
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 83 kijk
ik lach
de heelheid van mijn tanden
vertelt een verhaal
uit ooit
toen knekels nog
een huis waren
bovengronds
scharen zeven vogels
en een
blauwe lucht…
bestelling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 Vanuit het riet
Openbaart zich een lied
het refrein gaat zo
het leven krijg je kado
Iedere dag is het feest
als je maar tussen de regeltjes
door leest
Meer Goedemiddag dan vaarwel
ik lees je
en zie de vrede
ontiegelijk snel
alles komt goed
En alles heeft een reden…
Na de pijn van de geboorte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 150 Net voorbij de rede komen
Goden voorbij die zo lang
Monddood zijn gemaakt,
Maar die zich in het zicht
Van de eindstreep duchtig roeren…
waarheid?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 627 de reden van het lijden
is het leiden van de rede…
Eureka!
snelsonnet
5.0 met 9 stemmen 117 Dan ligt zo’n rondworm eindelijk te pitten,
Genietend van zijn welverdiende rust,
Komt er een prins langs die hem wakker kust,
Zo’n Sickbock die hij toch al nooit zag zitten.
Dan hoort hij wat die wetenschapper quoot:
“Eureka!, er is leven na de dood!!”…
Lofzang op Het Leven I - Het Ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 280 Na de twaalfde zomerwende
voleindigde mijn welpentijd
en overheerste ’t onbekende;
‘k begon de reis oningewijd
Een gulle gift van oude gronden,
door de Tijdstroom zelf gevoed.
Rede en waanzin zijn verbonden
in Darckheims ambrozijne bloed.…