Die eerste keer in Café Eijlders
jij sprak me aan in het Javaans
ontmoette een krasse oude heer
schudde mijn hoofd heen en weer
te veel talen geleerd en vergeten
Daar lig jij dan en leest een gedicht
over leven als een feest van licht
zo zal ik je blijven onthouden
een heer van dansen zonder gewicht
een vriendelijk mens om van te houden…
Graag verwijs ik de lezer van dit snelsonnetje, een baby'tje dat vanochtend in een zucht van de ziedende zee in mum van een kwartier het levenslicht zag, naar het grotemensensonnet van Bontje...Woorden, woorden en nog eens woorden...of toch iets anders? Lees maar, er staat niet wat er staat!
_______________________________
ZINLEDIG
Met jou…