Alle inzendingen over Ode OR blinde OR zanger

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dit wordt een ode Aan alle potloden. Het stempotlood Het vulpotlood Het kleurpotlood. Voor elke exoot Zijn eigen potlood.…

zou je het wit lezen als een gedicht een ode aan jou? zou je het bewaren als ik het niet verklanken kan?…

de zanger Die ook nog eens Oogcontact zoekt Wat een heerlijkheid Ik zwijmel weg De muziek Zijn stem Onze ogen ontmoeten Elkaar De omgeving Lijkt Te zijn Verdwenen Ik alleen Met mijn zanger Verliefd…

Zanger van beroep Staart door het raam naar regen Als een jongetje…

(kleine ode) de citroen niet om in te bijten maar juist de schillen lenen zich uitmuntend voor een lekker drankje saluti...…

zangerig een stem zachtkens zoet van toon in mij zegt uw liefdezang…

Probeer ik te reiken naar waar ik thuishoor, zoals de zanger die op zoek is naar zijn lied? Ik zing opnieuw voor de wereld, mijn eigen kleine wereld. O nee, ik kan mij niet vergissen, dat vertrouwd gevoel, dat verterend vuur van binnen. Ikzelf ben de zanger, zanger van het gedroomde lied...…

tot in het diepst gevoeld tot aan het einde geweest zing ik in het donker een ode aan het begin van de ochtend met het slotakkoord zonder geluid zonder een woord zeg ik je vaarwel…

De liefde maakt me dronken, en afhankelijk word ik van mijn verlangen naar jou. Bacchus schenkt mij geen klare wijn, en zijn zoete vruchten werden zeker veel te vroeg geplukt. Beneveld geef ik mij over aan de geneugten die de nacht mij brengen zal. De druiven zijn mij niet te zuur, en deze nacht zal ik duur betalen.…

De mooiste en tevens de ontroerendste gedichtjes zijn door hem op papier gezet. De woorden kregen bijna gezichtjes, 't was warempel bijna net of 't over je eigen leven ging. Ieder kon zich erin vinden, vond ze mooi en dat zijn ze ook. Je hebt de mensheid wat gegeven, je nalatenschap is groot. Zou er ooit nog iemand komen die jou evenaren…

Daar waar zij betoverend voorbijging daar vindt men dikwijls vele, vele uren in hartslag en gevoelstemperaturen een flinke maar begrijpelijke stijging En vrouwen vloeken, zuchten en verzuren die zien in haar terecht een scheidingsdreiging want sterk is de mannelijke neiging om kwijlend en in trance naar haar te gluren En de jongens op de…

De muzen baden in je glorie, als jij de dichtkunst weer aanheft en muziek je lichaam laat doorstromen. Orde en rust zijn aan jou te danken in dit godvervloekte oord, waar zelfs Zeus zijn weg niet meer kan vinden. Mijn vriend ik zie je weer in Delphi, waar je dromen weer tot leven wekt en mijn toekomst orakelen zal.…

de trilling in je stem was niet gespeeld de hoge noten die je zo zuiver aan ons toonde vertolkten jouw wanhoop met bedeesde moed je kinderlijke adoratie was hartveroverend de liefde je zo gegund maar het mocht niet zo zijn als een sierlijke meeuw vloog jij op zijn sterke rug je ondergang tegemoet alle ogen traanden behalve die van…

was het je stem die zo beroerde of was het de tekst die messcherp sneed de kleur van je klanken verlichtte gemoederen maar de snik in je stem verzwaarde menig hart het donkere geluid vibreerde tussen een lyrische tenor en een baritono brillante het luisteren naar de kleur bracht beelden tot leven die smeekten om liefde hier en…

als je niet klaar komt met planeten en kometen dan maar meer marsman…

~~~ ze heeft de soul in haar lijf en het ritme in haar benen staart dromerig voor zich uit terwijl ze zonder aarzeling de juiste toon inzet zwoel is de sfeer en zinderend de lucht haar frêle postuur op dat ruime podium lijkt zo nietig, maar jee wat is ze groots geen gebroken spiegels -she ain’t superstitious- maar geloof in zichzelf…

glashelder water kobaltgroene rode zee paarsblauwe kwallen ik omarm je in de wind haveloos zijn mijn woorden…

ik kan mijzelf aan u niet onthouden soms schep ik een verduisterd einde opgaand in niets van al het zijnde een leegte bekroond met cum laude maar als ik dan zie hoe u zonder mij in barre koude moet leven pak ik het plankje met brie, smeer mij uit en door nederige liefde gedreven speel ik tevens op een valse kinderfluit ik amuseer…

Breng een ode aan de liefde open de knoppen in je hart laat ze groeien laat ze bloeien in mystieke kleuren Onthul haar schoonheid tot in het diepste van je ziel En het wonder zal gebeuren Want liefde is alles maar ook fragiel…

Ik doe bewust een stap opzij want ik wil niet, dat ik je hinder Want jij hebt ruimte nodig en bloemen en vrijheid en passie en kleur, blauwe vlinder. Alsjeblieft, ga hier maar je gang, want hier, hier bij mij staat alles zomaar te groeien, hier vindt je het allemaal! Bij mij, pal voor mijn wijds openslaande deuren staan bloemen intens te…

Met onuitwisbare herinneringen gedachten en diepe gevoelens in gevleugelde woorden met passie geschreven virtueel neergezet breng ik een ode aan hen die door bezieling gedreven alle prachtige en ontroerende gedichten hebben geschreven maar ook de mensen achter de schermen die ze hebben geplaatst dat vergat ik haast want www.gedichten.nl…

Ik heb het pad dat ik liep verlaten, alle schepen vóór me reeds verbrand. Zonder jou loop ik nu voortaan en nooit meer samen hand in hand. Ik zag de ziel uit je lijf verdwijnen, ik heb je laatste harteklop gevoeld. Maar die liefde in jouw ogen, ik weet het, die was echt voor mij bedoeld.…

Hij schrijft zijn zinnen zoals de schilder de verf strijkt op het witte doek woorden die bekoren zinnen die strelen met een pen die vertelt vanuit het hart rijmen hoeft niet hij blijft zich zelf sociaal bewogen hoezeer bewonder ik hem Van harte proficiat Roland Cobie…

soms ga je af op de fluister van de wind die ruist in je hartenklop Keuzes maken je volgt de pen van hem die pretendeert geen "schrijver" te zijn en je gaat van zijn woorden houden omdat je emoties tussen de zinnen leest, ongeschreven maar hoorbaar in de fluister je noemt hem "dichter"…

hoe omschrijf je warmte als je gedichten leest die je raken het mystieke geflirt met de dood als vriend het wad, als wonderlijk waarin jij wadend vanuit oog en hart je dromen beleeft stap voor stap je vriendschap deelt en schoonheid laat parelen kleurrijk met inkt op ’s mensenhuid in diverse sjablonen gedragen door jouw hand in…

O paard, gij paard, gij edel dier geen ander loopt als gij, zo fier geen ander heeft zonder versagen zo vaak, zo braaf de mens gedragen. Gij hebt hem eeuwenlang gediend waardoor gij 'n standbeeld hebt verdiend neen, niet zo'n standbeeld stijf en stug met soldaat of krijgsheer op uw rug maar een beeld van u in volle glorie een steigerend standbeeld…

We hebben gedaan wat we wilden, we voelden het meteen, maar wisten het eigenlijk al van te voren: hier op dit magnifieke eiland moet helemaal niets en alles mag. We zagen wat we wilden zien: Renesse en de plompe toren, en nog vóór het avondeten hebben we Zierikzee gezien. Het was een mooie, fijne dag. http://www.plompetoren.nl…