Alle inzendingen over Oekie profielfoto

Voor Oekie Na het donkerste Van alle wolken Ben jij de zonnestraal Die als godsgeschenk in Ons leven is gekomen, Jij die hart en oog Hebt voor ons allemaal En voor je broers het Cement wilt zijn dat Hen met ons samenbindt…

Bladerend door mijn foto's koos ik de kleurige olifant als mijn naambordje in het web Mijn huid voelt elke vlieg die met telepootjes op mij landt alsof ik ooit beloofd heb om voor altijd verbonden te zijn met hen en voor hen klaar te staan Maar ik wil er zijn voor wie het voelt trillen wanneer ik op grond stamp De vliegen zwiep ik…

Gedichten Zeggen veel, Zo niet alles, Over wie je bent - Jij…

Mijn naam is genoemd en meteen daarna vergeten, De klanken waarmee hij werd voortgebracht verwaaien In de hogere wolken, in de wijdere luchten Die mij op deze eenzame plek omringen, Waar alleen de zilveren vogels nog weten wie Ik ben.…

Voor Oekie Dochter, vreugde Van ons leven, Die licht bracht Waar het in ons Hart zo donker Was als de nacht, Jij voor wie ik Geen geheimen Hebben kan, al zou Ik het willen Jij die alles ziet Met je hart en met Je verstand - hebt Meteen door wanneer Mijn gedachten te zwaar Geworden zijn - en zegt Olijk - vooruit,…

Voor Oekie Het heeft wat Geduurd, inmiddels Al zo'n goede Twintig jaar Dat jij ons Oppikte uit het Diepste duister Je was er zo maar Na zorgelijke Verwachting Waarin het donker Ons nooit losliet - Liefde geboren Uit liefde, dochter Ons gegeven Geluk dat al die Jaren bij ons was Hangend in de lucht En dat…

Op het gemeentehuis De vlag halfstok Profielfoto's in verticale Nationale kleuren Wakker worden Zonder iets te merken Een luie zaterdagochtend Een croissantje gehaald Hoe anders Is het met het bericht Dat de oorlog Nabij is, heel nabij Voor het allereest Krijg ik spijt Van mijn kinderwens Met dit besef De angst daar in Parijs…

Roerloos was hij blijven liggen Toen het leven hem was voorbijgegaan, Het was langs hem gegaan En had hem daarbij niet aangeraakt, Slechts het onbeweeglijke bleef, Overleefde het leven van de mens Die stuurloos verder ging…

Gedachten verwaaien, Waaien mee met de wind, Takken zwaaien hen Gedachteloos na In dit gedicht Tot ze verdwijnen Achter de grijze rotsen In het nieuwe licht Brenzone, Verona, 17 juli 2015.…

Op het bruggetje Boven de sloot Staat hij, jongen Van het dorp - Waar hij vroeger In kinderlijke onschuld Voorntjes ving, En af en toe Een stekelbaars, Staat hij nu Doelloos te kijken Naar hoe het water Onder hem stroomt, Hij ziet takjes Voorbij komen, En af en toe Wat blaadjes - Ook zijn gedachten Worden door het Water meegevoerd…