Alle inzendingen over Oma's

De troedeltjes in oma's kast zijn oud, compleet versleten. Wie troedelt er nog met een flast? Ze zou het echt niet weten. Ze lust geen stroep, ook niet geprakt, geen scheve schoffeloren. Wat oma in de troggel kwakt, het kan haar niet bekoren.…

Lief klein meisje ik zing voor jou dit wijsje een speciaal liedje met oma's melodietje wij hebben geen tijd gehad om elkaar te leren kennen en ik je als oma heerlijk te verwennen je zal altijd in mijn gedachten zijn ons prinsjes maar oh zo klein.…

Er liep een jongen over straat met een vlinder in zijn haar ik vroeg wat doet die vlinder daar die mooie vlinder in je haar dat is mijn oma die overleden is zei de jongen tegen mij ik ben gelukkig dat ze bij me is deze vlinder maakt me blij ik keek begrijpend naar de jongen ik had mijn oma nooit herkend maar met oma's net als vlinders…

de geur van vochtig zeemleer vervoert me naar oma, die fietsend in de tegenwind zich naar de markt spoedt, op haar tocht naar schol en schar, aardappelen, andijvie de blauwgrijze Keulse pot in haar keuken, gevuld met glinsterend zeezout, ik zie hoe oma's sterke hand een greep doet, en wit zeevlees glinsterend bestrooit die geur van petroleum…

Zon schijnt tot gordijnen. Achter het groen verborgen wat gebeurde. De kamer een gesloten stal. Geen mens weet precies de reden, niemand beseft waarom. Het lijkt een kerstverhaal met een slechte afloop. Achter het kerkstukje gekregen voor de kerst - lof alle vrijwilligers - blijft ze hopen op vroeger vertelde de meester een…

Door langdurige tandeloosheid -ze is bang voor de tandarts- heeft Oma 'n nogal klein mondje we zien het niet meer, alles went Oma gaat ons vandaag verrassen ze vertrekt vroeg naar de stad en komt thuis met een kunstgebit; haar lach, van oor tot oor wijd alsof ze met ‘n kleerhanger vrijt betoverd; we zien alleen tanden waarachter…

Zonder de lasten ervan willen leven in de stad, boven de schoorstenen, schoon schommelen in oma's stoel voor het erkerraam de sluimerende monden van de pokdalige daken te zien ontwaken zonder hun gif te hoeven ruiken en het dan ook nog eens in te ademen uit solidariteit met ieder die snel moet leven in de stenen wereld waar alles…

lief babytje slaap zacht engeltjes beschermend om jou heen zo zoetig ogend onder het soppend geluidje zuigend aan je speen rustieke bewegingen door het warm schuimend 'water van t'babybad heerlijk riekend lotion alle haartjes plat jij het knuffelwondertje/trotse ouders bovendien van hen en opa's/oma's het hoogste cijfer…

Soms kijk ik in de spiegel en zie ik een blik van herkenning die overspringt van mijn lichaam naar mijn gedachten over mijzelf Soms zegt mama over papa iets dat ze in mij herkent en soms bevalt me dat maar liever ben ik gemengd met trekken van mama papa, de oma's en opa's die dat wel zullen hebben gezien maar ik herkende niet hun…

Net als de opa's en oma's ! Ach Mona, hou je bij je leest En de toetjes misschien?…

Het uur heeft geslagen Meteen vergeten we de tijd en wensen we elkaar alle goeds en verveling toe dat zalige alles kunnen bij het rustgevende tikken van oma's klok zonder de wijzers van een agenda die Actie!…

zoals zij nog woont in haar oude pendule zo tijdloos haar klank…

In oma’s tas vond jij het maar een zootje, want onder zoute drop en pepermunt, tussen de kruimels van een krentenbroodje lag er een potlood met een losse punt. Een bonte zakdoek: gister nog gewassen, de kam, een briefje en een veil'gheidsspeld; met elastiek een bundel paperassen, het leren beursje met wat rinkelgeld. Maar was je eens gevallen…

Voor Eline Nog herinner ik me die winterdag waarop je mama mij toevertrouwde met tranen in haar ogen “mam ik ben zwanger” Jeetje ik was zo verrast ging wat later de stad in kocht een pop en een rode kerstsok Wat was je welkom meisje De tiende juli nu alweer twaalf jaar gelee kondigde jij je aan Het was of je er altijd al was geweest…

Schatten van woorden verzamelde jij toen ik jouw bijbel opensloeg vielen allerlei knipsels er uit de bijbel was niet groot genoeg voor jou het deed me goed ik dacht nou lang niet zo gek je had het wel bewaard op een goede plek…

Schatten van woorden verzamelde jij toen ik jouw bijbel opensloeg vielen allerlei knipsels er uit de bijbel was niet groot genoeg voor jou het deed me goed ik dacht nou lang niet zo gek je had het wel bewaard op een goede plek…

Armen in twee braces vanwege oedeem mogen ze na een fors aantal uren wel af. Ik vraag mijn dochter: help jij me even, kleindochter komt nieuwsgierig naderbij, wat doet Mamma bij jou? Die is me aan het pellen, let maar eens op, zeg ik het kind. Als alles van mijn armen is ontdaan, staat het kind te staren en roept heel voldaan: OMAAAA…

Oma's metafysiek: nooit komt daar eens een barstje in. Zij drinkt white spirit uit een soepterrine, slurpt cyaankali met een rietje of propt zich tussendoor met ijzervijlsel vol. Waarna één boer, en opgelost! Zij zingt ook zelf de lof van heel haar lijf.…

Van de dokter mag ik geen wolkentoetje dan leef ik minder lang Vastberaden legde ze haar grijsbenige hand op de stapel bontgekleurde wolkentoetjes in haar winkelwagen Een opstandige glans In haar bleekblauw broze oogopslag Mijn broer is ook al zo zo goed als dood Ze maakte een missie van haar ongehoorzaamheid…

Ik geef je honderd kusjes op je wangetjes, op je neus vertel je van klein duimpje en van een grote lieve reus Ik streel je roze huidje zo lief en ook zo zacht ik kan met jou de wereld aan door de vreugde die je bracht Je bent nu nog oma's engeltje maar strakjes komt de B ervoor want een kleine dondersteen dát ben je nu al hoor Ik zal…

Heerlijk kind met grote broer erg stoer Eén jaar gaat zo snel al flink tijd weet het wel Genoeg houden van je bent zo lief zeker oma's hartendief Ziekte weerhoudt alles te geven word ik oud?…

Ja m'n kind, opa heeft gevochten met salamanders op de prairie die wrongen zich in duizend bochten op oma's bordje kip met kerrie -opa was toch slurvenwasser? dat was nog voor de schapenheul opa was de beste oppasser, de schrik van iedere dierenbeul -scheert opa nu giraffe-oortjes?…

met elkaar de jongsten in de buitenbaan maken meters en leren veel krijgen steeds meer stokjes aangereikt verhalen waarheen we op weg zijn een finish waarna niemand meer hoeft te rennen hand in hand zullen we verder wandelen zullen we in vrede leven zullen we allemaal winnaars zijn geen estafette meer de jongsten in de buitenbaan oma's…

of wij gelukkig zijn want al moet de wereld beter je kunt er toch gelukkig zijn als de mensen om je heen het zijn tot en met de opa's en oma's in het buitenland Ja, wij zijn gelukkig de buren maken wel eens ruzie maar wanneer we wakker liggen doen we dat in vrede We ontbijten en we wandelen het hoeft niet bijzonder te zijn wat je samen…

Ze gaat op zomervoeten haar handen spelen door op de préludes van Chopin en in haar hoofd sluipt heimwee binnen naar het verre land van blije kinderzomers hoe zuiver is de geur van dorstig- droge dennebomen en blauwe bessenstruiken dauwbedekt hoort bij het langzame ontwaken de koer van houtduif heen en ook weer terug door oma's stille…

We stonden op het terras en zagen een paar roeiers verdwijnen over de eeuwenoude Amstel die rivier van ons leven en binnen onze geliefden al zo lang en we aten en dronken dan een lied en nog een lied en een verrassende liefdesverklaring over 25 jaar kinderen en oma's en opa's en ouders die daar allemaal fris en lachend stonden…

Die heb ik even voor je gevraagd, en zo zit ik als enige volwassene in het hele restaurant met een beer bij m'n bord vanwege mijn grote kleindochter die 't nodig vond: dat bij Oma's bord, ook een beertje stond. Dank je wel Marloes…

Ze lopen blind door de stad mijden vreemden en oma's negeren hongerige poesjes en gooien hun planten weg, tsja ik heb een tomeloze energie, maar waar is het leger dat mij helpt?…

Ook werelden die we niet hebben en niet eens hebben meegemaakt kunnen we koesteren, schaatsers op de sloten van de elf steden en op de grachten van Amsterdam We kennen het van foto's en schilderijen, mode uit oma's tijd farao's, indianen en dinosaurussen de pracht van micro-organismen en het blauwe ijs van gletsjers waar nu koeien grazen…

brede lijven bergen de kleren op, weg ermee wordt wat de natuur bracht teruggebracht tot de essentie zonder schaamte, sans gène zelfs de oma's laten die laatste voor wat het is iets ongemakkelijks op de houten banken bij het vale licht van een weggedoken peertje wordt gezeten en gezwegen maar vooral geluisterd naar het hooglied van het…