In de kille kale uren van zijn bestaan
is het de tijd die als enige nog snel kan gaan
hij zelf loopt krom gebogen
kijkt niemand in de ogen
bang om iets van geluk misschien
in een ander te zien
al was het maar de schijn
terwijl dat nu juist dat de bron van vreugd kan zijn
maar hij heeft gekozen
voor dorens in plaats van de rozen.…
Omgevingsangst die ken ik niet,
ik kom niet om in het verdriet.
In plaats van meedoen met de anderen,
word ik gedwongen te veranderen.
Ik ben niet boos dat heeft geen zin,
verspilde tijd, dat zie ik in.
Ik ben niet blij,begrijp me goed,
maar leef niet voort omdat het moet.…