Gespleten zijn takken,
gebarsten zijn stam,
onaangetast zijn groeikracht
in bloem en in blad.
Godin Freya haar woonst,
de heilige boom,
’t huis maakt hij tot thuis,
de goede boom.
Onder zijn kruin
werden dure eden gezworen
en huwelijken gesloten.
Recht werd gesproken
onder de blote hemel,
bij klimmende zonne.…
Een lege lijkwade het canvas
Als stukken klei onaangetast
Lag het uitgespreid voor mij
Als ooit haar lichaam was
Alle horizonten wentelden
Rondom haar ziel
Zoals de aarde om de zon
De geuren die ik rook en ook
De lucht die ik inzoog
O alwat ik haar leerde was alles
Ik weet, ze gaf me alwat ze droeg
En nu voel ik mijn beide handen Verbitterd…
169
Bezig met laden