Alle inzendingen over Ongelooflijk OR Waarom

Leve de school Leve de toekomst Waarom? Leve het pensioen Oranje boven Als het goed gaat Vol met ongeloof Als het slecht gaat Leve het koningshuis Maar waarom? Niemand weet het Nederland is dom…

Ik moest wel blijven staan Want haar ogen hadden de mijne in hun greep Klampten zich vast, wanhopig op zoek naar steun en hoop Een oplossing of een uitweg Gevuld met de geschiedenis van miljoenen vrouwen duizenden jaren Ogen van ongeloof en niet-begrijpen waarom Kapotgeslagen vertrouwen Maar glanzend van kracht Huiverend wendde ik mijn hoofd…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Maar waarom lach je dan? Toen je eenmaal uit mijn gezichtsveld was ben ik gek geworden, vol ongeloof Ik kan het je wel vragen, -vanwaar kom je?-, maar je bent ook maar gestuurd Ik ben alleen maar blij dat je ogen terug zijn, bij mij.…

Geloof mij, als ik zeg, dat geloof in de mens, ongelofelijk wordt, want geloof in de mens wordt ongelofelijk, als je ziet, hoeveel geloof er nodig is om iemand te geloven die liegt dat ie barst, niet te geloven toch?…

Het was ongeloofelijk, ik wilde alles kapot slaan. Hoe moet ik nou verder zonder jou? Ik stel nog steeds de vraag "waarom jij"? Maar lieve schat als je vanuit de hemel kijkt wil ik zeggen dat ik nog steeds van je hou!!…

Mijn handen houwen ruwe steen en ruwe steen – beeldhouwt mijn handen.…

kan gaan dat ik stappen zet verweesde onwetendheid verlaten moet ik zeg je hoe ver hoe diep hoe ongelooflijk mooi dat is…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Aandachtig gezocht naar het waarom, door ellende omgekocht. Emoties en verdriet, als een mat geweven. Ongeloof en twijfel aan klanken gegeven. Uitvluchtoord van eenzaamheid. Gebonden in gedichten. Snakkend naar de vrijheid, Geduldig in al zijn facetten van bescheidenheid.…

kunstmatig moet het niet, natuurlijk is het wel spannend ongelooflijk, telkens weer en weer vrijen op bevel, kan het nog wel doe je ding alleen, toch nog samen met ons twee spannend ongelooflijk, telkens weer en weer knuffelen met elkaar, nog zo’n gebaar hormonen slingeren zich rond, juiste spuit dit moment spannend ongelooflijk, telkens…

Je maakte zoveel stuk, waarom zag je dat toch niet? Leef jij je eigen waarheid, dan leef ik mijn ongeloof. Want tot mijn grote droefheid, bleef je voor mijn smeekbedes altijd doof. Leef jij je eigen paradijs, dan leef ik het gevang. Want dat is mijn eeuwige prijs, omdat ik voor immer naar je verlang.…

Een verhouding met een ander, Verwoest, verscheurd, verbitterd van verdriet, Wij houden van elkander, Mijn vraag is waarom je dat niet ziet. Je keuze is gemaakt, zij is voor jou de ware, Ik zal je moeten laten gaan, Dat ongeloofelijke loeder! Jij bent nu de hare.…

Vertel het mij, waarom? Maar niet, ik hoef het niet te weten. Ja ik huil en schreeuw, zoals je ziet. Want ik zal het nooit kunnen vergeten! En blijf achter met mijn verdriet.…

Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

een niet-begrijpen een koppig zwijgen je laat de pijn ontwaken en verft een landschap waarin ik alleen nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar…

Waarom zouden we zo verder doen, ik geef je zo veel liever een zachte zoen. Een zoen die zegt dat ik om je geef, een zoen die zegt dat ik voor je leef. Nu doen onze beide harten zoveel pijn, de pijn van emotioneel verwijderd te zijn. Laat ons aan elkaar beloven, iets waar we allebei zo hard in geloven.…

Zoveel mensen, evenveel gedichten Schrijven om hun leed te verlichten Of anderen te laten zwichten Voor de liefde die ze op hen richten Zoveel dingen om over te schrijven Haat, verlies, geluk, liefde bedrijven Zou graag willen meedoen met diegenen Als ik die gevoelens maar even kon lenen Heb die gevoelens niet gevoeld Ervaringen niet meegemaakt…

De ijzige wind blaast door me heen Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid Je antwoord ligt ergens op de wind Ergens onbekend Toch neem ik deze weg Die geen einde weerspiegeld De onzekere splitsingen neem ik Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis Maar de keren die ik jou passeer…

wil ik eigenlijk weg van haar Met mijn tong tussen mijn tanden maak ik een hulpeloos gebaar En zo sta ik dan te zwijgen in mijn eigen dode taal Ik kan de deur niet open krijgen en voor de zeventigste maal voel ik haar ogen in mijn rug Ik beloof,voor het donker ben ik terug voor de ochtend keer ik weer om Ik ga maar weer naar huis en vraag waarom…

Waarom zijn er steeds weer mensen van wie ik lage cijfers krijg die geen commentaar durven geven wél beoordelen met 'n vier of vijf. Is het wellicht jaloezie of die zich thuis vervelen laat ze zelf gedichten maken kunnen we gevoelens delen.…

Waarom kan ik je niet vergeten je spookt steeds door mijn hoofd Had niet zoveel van me gehouden en had me niet zoveel beloofd Waarom ben ik zo met je bezig je wilt me toch echt niet meer Ik weet het ik moet je vergeten maar daarin faal ik telkens weer Waarom, zal ik me altijd afvragen en hoop dat er een antwoord bestaat Op de vraag waarom…

Ik heb je veel gegeven de beste jaren van mijn leven Maar waarom doe je mij zo'n pijn als ik gewoon mezelf eens wil zijn Altijd tekst en uitleg geven als ik eens wil gaan zo kleinerend, wat is de zin van het bestaan Ik laat jou ook in alles vrij doe dat dan ook eens een keer voor mij Velen zeggen, meisje ga toch bij hem weg maar kijken…

Nu weet ik waarom wij moeten schrijven Het staat vast dat op een dag Wij zullen scheiden van wie Ons lief was liever dan alles Te triest is het beeld van de eenzaamheid Leeg de handen vol de geest Van twijfel om ooit bestaan Erfenis moeten wij scheppen…

mama, waarom hou je niet van mij zoals ik ben? mama, waarom kun je mij niet accepteren? mama, waarom ben ik niet diegene die jij wil dat ik ben? Want dat is mij wel duidelijk geworden ik ben anders dan jij anders dan je dacht maar anders is toch niet verkeerd?…

was het liefde die ons samen bracht was het toeval was het ons lot waardoor wij elkaar vonden en toen weer verloren zo snel zo pijnlijk zo hard…

Waarom ben ik zo anders Waarom ben ik niet normaal Waarom leef ik op deze wereld Het is zo verwarrend allemaal Waarom ben ik zo lelijk Waarom ben ik zo dik Waarom ben ik zo geboren Waarom uitgerekend ik Waarom doe ik alles fout Ik begrijp er zo niks meer van Waarom ligt alles aan mij Is er dan niemand die mij dat vertellen kan…

Overal drukte, overal tumult Overal gehaast, en nooit geen geduld Overal moeten, en overal kunnen Altijd gestresst, nooit geen rust gunnen Waarom toch zo veel problemen ,en waarom al die zorgen? Want weet je? Misschien is er wel helemaal geen morgen!…

Waarom moet ik mijn nek uitsteken? waarom niet hij? waarom niet zij? waarom moet ik die klus opknappen? ze komen elke keer bij mij! waarom moet ik nu weer iets geven? en komt die bedelbrief bij mij? Toe, collecteer eens bij de buren en ga mijn voordeur eens voorbij! Wat zeg je nou? Wat zei de buurman? Zou hij de klos zijn elke keer?…