Alle inzendingen over Overheidsinfuus OR Halve Zoolstra

Denkt hij dan misschien met dat halve oog veel te zien, Ik denk dat hij zichzelf bedroog. Zit je aan de knoppen, Kijk dan goed uit je doppen.…

Misschien vanwege mijn grote hart dat evenzogoed bang is voor alles wat er verkeerd zou kunnen gaan en vaak geen plaats biedt aan wat ik nodig heb, geen ruimte maakt voor wat ik wens Of om de afstand te overbruggen van mijn hoge poten en lange nek tot jou, en niet op je neer te kijken met gewapende liefde om een onvervulde behoefte…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Mensen zijn dichters, hun halve zinnen scheppen -- nieuwe verbanden.…

Ik wil niet voor mezelf leven daar ben ik niet goed in en leven is ook niet zo bedoeld, maar het is nodig: mijn lichaam heeft het moeilijk en wil verwend worden meer verwend worden meer dan ik weet dat verstandig is; mijn verstand heeft juist rust nodig geen diepgravende gedachten alleen praktische zorgen…

verdrongen in de tijd in wankel evenwicht gaat ze op halve leeftijd naar de psychiater in wankel evenwicht haar halve leven was gewijd aan tranen een tranenregen als een niet te stelpen stroom en rode vlekken tekenden haar hals de nek geroest in rust ---------------------------------------------------…

Het grootste geluk meet slechts een halve meter uit liefde geoogst…

Aan de hemel stroken rood en blauw en grijs en krimpt de halve maan…

2 halve dennen maken een hele kerstboom (maar dan omgekeerd) nu nog versieren…

De halve maan dwaalt eenzaam over zomervelden zwerft in stilte over onstuimige zee onze meest mooie dromen moeten het deze nacht in bewondering ontgelden en met die teloorgang gaat alle schoonheid in dat trieste ritme mee naar een nieuw woordloos bestaan een glorievolle letterloze waan dwaalritme van de halve maan.…

Natuurlijk brand ik een kaarsje voor de doden als ode Maar ik brand een grote kaars voor de halve doden, de halve levenden die met geen mogelijkheid vooruit te branden zijn Blijven zitten waar ze zitten en zich bewust niet verroeren klagen als je ze laat stikken Uitgedoofd niet door de dood maar door hun eigen levensstijl geen stijl…

Je zegt dat ik halve zinnen zoals je zus die je nooit nee nooit meer maar ik ben je zus niet zal het nooit zijn en ik zal altijd je altijd…

want die heeft slechts een halve Euro aan mijn griepvirus verdiend…

Twee halve gezichten heb ik. Twee halve gezichten. Doe wat je Vader zegt, zegt de sleutelhanger, en je zult veilig zijn. En het lege slakkenhuis? Het schimmelende brood? Het doosje condooms? Het muizengif? Het jankende feestmasker aan de muur? De blakende sinaasappel op het dressoir? Het kammetje van het merk Unbreakable?…

Ik hak een gat om een gaatje te vinden, er stroomt water uit het beton, ik hak erin tot ik niet meer kan en dan hak ik verder, een groter gat in het beton, sorry beste buren sorry ook voor jullie plafond maar het lekt en ik kan wel janken dat ik er mijn vinger niet in kan steken alles is zo goed geregeld met buizen en werkende kranen…

Jullie hebben d'r geen zin an want na al die winst tot de halve finale wenkt bij de uitgang toch nog twee maal verlies 'Om de keizer des baards' zei je ook terwijl de halve wereld meekijkt laat je het kopje nu hangen kijk uit je hangt voor altijd Er is nog niets verloren vandaag daarom wees een vent doe jezelf niet tekort speel…

Van alles slechts de helft want ik eet heel graag sober en ik betaal de halve prijs dan uiteraard. De ober schenkt beleefd een halfje jonge klare. De borden brekend vraagt hij, dat was het, meneer? Voor mij wel foetert Hans, je bent een halve gare!…

piano hele halve zwartwitte bespeelbare toetsen sleutel in hoorbare noot weerklank tonja 16.07.03…

Met mijn luchtig schip van Resten en afval van gisteren Overschrijd ik grenzen Hou gedreven halt bij Gedenkwaardige kastelen Ik neem haar bij de mouw en Wijs haar de kunstige taferelen Maar in mijn nonchalant ongeduld Prikkel ik haar aanstellerige achterdocht ‘Je bent een halve minnaar’, zegt ze Terwijl ze mij in de haren strijkt.…

Het rijke Westen heeft het in zijn macht Mits er voldoende steun is en erbarmen Dat op de wereldbol het aantal armen Toch minstens met de helft wordt teruggebracht. Maar als de helft straks hulpeloos crepeert Wordt ook het aantal armen gehalveerd.…

het kon echt niet meer ik moest zo'n winkel in tussen al die stellen zoeken naar zonder hakken, zonder punten zegt dat meisje deze heb ik alleen nog in negenendertig en een half moeiteloos schiet ik in twee vriendjes van suède korte ritsjes opzij na een paar dagen lopen nog steeds geen schaafplekken zo simpel is het dus…

~~~ ooit wilden we na het begin een samenhangend midden en een uitgeleefd einde maar de groeiende leugen waarop onze relatie dreef was als een duistere rivier die alle echt verbrak in het somberdonker zochten we nog eenmaal naar verheldering jij keek als eerste weg we verloren allebei ~~~…

behoedzaam als de muis die het hol uitsluipt gelokt door nieuwe en opwindende geuren warm verrast wiegt na uren zware arbeid en pijn de verse moeder de vrucht van haar werk voorzichtig herken ik de blik in je ogen koester me in warme opwinding en bedenk hoe onverwacht het leven loopt de maan twee kanten heeft…

Bij Palestijnen krijg je visioenen Van terroristen, bommen en granaten Maar langzaamaan krijgt ieder in de gaten: Dit vreedzaam volkje gooit alleen met schoenen Dus Israëli’s, niet meer lopen fokken De vijand is gewoon een held op sokken…

en was de prijs van liefde zo allesomvattend in omslag van leven toen ik inzag wat jij werkelijk voor mij betekende besefte ik dat ware liefde nooit verkeerd kon zijn verloor ik mezelf in jou want jij plukte het verdriet en gooide alles over mijn schouder in woord van vriendschap en uit gebaar van liefde hoe ik leefde met het halve hart…

Op het station stappen de passagiers uit en blijven zitten tot het einde der tijden rijden de treinen slechts op halve kracht Vergeet dit huichelachtige nest het is bevuild, je bent maar een lichaam dat ooit zijn plek heeft verruild. De mist lost op, de vloed zal bedaren Vergeet het, kijk naar de zon de maan, naar de aarde.…

Niets meer te zeggen Of uit te leggen Alles is al eens gezegd Soms gelogen, soms oprecht Soms in woede of verdriet Soms om anders Soms om niet Blijf bij mij En ga niet weg Laten we samen ongelukkig zijn Waar moeten we anders heen Ja, samen ongelukkig Dat is beter dan alleen…

Zij bracht de mannen van de wijs want 'Nederlanders - Halve prijs!' stond er op haar vensterluik. Een deftig heertje uit Maastricht vond zich toch moreel verplicht, deels om zich wat te ontstressen, zijn vrouw effe te es-em-essen met het volgende bericht: 'Van kroeg naar shop, naar marktkraam, zo'n 'dagje Luik' is aangenaam.…

Zit in een halve kring En weet dat ik weggekeken word, Mijn plaats die volkomen leeg is Al staat mijn stoel er nog wel En mijn stoffelijk omhulsel Dat schijnbaar levenloos achterblijft - Mijn geest, die mij denken Laat en het gevoel geeft Dat ik leef, er nog wel ben, Heeft zich stilaan verwijderd op Verzoek van de vileine blikken…