Alle inzendingen over Overleden Bekende Ne

Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; que rien ne reste que rien ne subsiste, que ma matière se perde dans l'immensité du néant, que mon passé se voile dans l'intensité du présent. Oubliez moi, musicien joyeux, poète triste; tournez, dansez, la vie est un bal, finit bien, finit mal.…

'U was van grote waarde als croupier Om mensen naar de speeltafels te lokken U hielp ze daar hun centjes te vergokken Maar nu zit ons bedrijf in de puree Nou ja, ontslag, dat klinkt meteen zo cru Ik zeg het liever zo: Rien ne va plus.'…

Mijn liefde is vervlogen En zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam eenzaam is…

Vrijdagavond het is voorbij. Je strijd is gestreden rust nu maar uit. We hebben je enorm bewonderd. Het was zwaar voor ons allemaal. Maar ook was het fijn in je eigen omgeving met ons om je heen. Zo had je het gewild en zo is het ook gegaan. Tot op het laatst maakte je alles bewust mee. Ook deze dag heb je voor een groot gedeelte zelf geregeld…

en dan ben je dood moet je dan blij zijn een leven gegeven de dood in gejaagd pap, mam, bedankt voor wie ik ben maar ik zit er wel mee opgezadeld…

ik ben overleden in het diepst van mijn zijn te ver afgegleden te groot is de pijn ik ben hier zonder reden ik hang maar wat rond zoekend naar een gevoel dat niemand hier ook vond vaarwel jij die ik liefhad het is nu voorbij treur er niet om je had toch niks aan mij…

Slechts de wind ruist zacht ik omarm je in stilte……… zo’n heerlijke nacht In gedachten zonder pijn grenzeloos genieten……… van verliefd samenzijn Mijn herinnering,onze tijd blijven van mij……………. die raak ik nooit kwijt…

De man met de zeis is zeker niet goed wijs, dat hij zonder denken een ieder haalt op zijn wenken. Zonder daarbij stil te staan hoe lang menig mens nog had te gaan.…

Verwrongen beelden waren haar gedachten Gevangen en vervlogen kris kras in de tijd komend van waar niemand naar haar reiken kon het zijn de ziekten van de ouderdom ver achter grenzen van verdriet en spijt Wij wachten hier in onze werkelijkheid? Wat is nog waar? Wie blijft er nog zichzelf? Weet of vergeet Is die hij was en doet zoals…

. . . . . . . . . . Toelichting: ~* Driek van Wissen rust zacht 1943- † 2010 *~…

je bent overleden je bent er niet meer ik mis je meer en meer hoe moet ik nou verder zonder jou leven ik had je nodig voor mijn hele leven je hebt niet eens geleefd je bent nu alleen nog maar een geest die hopelijk mij kan horen ik hoop dat je nu je rust hebt gevonden en daar boven verder leeft kus van mij…

Wederom een dichter van subliem formaat, overleden toch iets wat je raakt. Al zal 'k nooit zijn hoogte aantippen, 'k ben een van hen, zoals velen met mij. Herman is niet meer, maar zeker als ik ben, dichten doet ie boven ook, daar hebben ze vast een engelen- pen!…

Lieve mama We zullen je missen, als moeder, zus en vrouw. Afscheid was er nauwelijks, want het ging veel te gauw. We zullen je missen, ook als vriendin. Maar we zullen je het meest missen, in dit gezin. We zullen je missen, met alles wat we samen deden. Maar we zullen het onthouden, als een kleurrijk verleden. Oh, wat zal ik je missen…

Depressies werden hem fataal, hij kon niet meer, sprak soms nog een taal: ben blij als ik tien over tien nog haal. Hoe open was hij, hoe intens ziek en moe. Hoe triest is het te weten, dat eigenlijk iedereen en niemand echt heeft geweten, dat hij uit puur zelfbehoud, de laatste stap moest zetten. Ik hoop oprecht, intens dat…

Was je nog maar Je had vast Graffiti gemaakt En anime getekend Peaky Blinders haar gedragen Superfood gegeten En mij vaak uitgelachen Dat was goed voor mij geweest Was je nog maar…

Nu bijna vijftig jaren na zijn dood, Is over hem opnieuw een boek geschreven, De president had kunnen blijven leven, Tenminste, als het Oswald was die schoot. Waarschijnlijk weten wij de waarheid pas, Als niemand zich herinnert wie hij was.…

Dat leidt tot ongenoegen en ontwenning Zulk nieuws biedt ongezien heel wat herkenning Ik werd daarvan vast ook je-ne-sais-quoi Men spreekt bij die profielen van onechtheid Maar écht en diep doorvoeld is de gehechtheid…

C - haos op alle continenten O - ngelooflijk V - erdrietig I - n D - eze 1 - NE - gatie 9 - GEN - oeg TIEN (10) X 40.000 (ruim) bevestigd...!…

(Canvascollectie Vlaanderen: wedstrijd voor amateurs, professionelen, bekende mensen voor het mooiste kunstwerk)…

geraakt door het vuur in allerlei staten staan we te wachten dat laatste uitje naar dat goede restaurant nog eens zonder jou de zon gaat onder een vietnamesche loempia in het stalletje heldere sterren eten bij de vietnamees duistere straten zo goed kenden wij - de vietnamees blijkt een thai elkaar nou ook niet…

Ik ben zo bekend in mijn anonimiteit als anoniem in mijn bekendheid…

Ik vraag me af zal het bij jou zo anders gaan als bij mij dat je los komt van alle dingen die je deed of niet hebt gedaan nu komt er bij mij ruimte vrij om geluk te hergeven ik voel en ik zie dat de nevel van vragen het gevoel dat ik faalde optrekt in een tijdloos even ben ik eindelijk los voortaan loopt er een bekend pad met…

ontgaat hun uitgehongerde blote tanden viande viande "wij willen vlees" is zongekerfd in hun woeste wolvenogen de beesten willen beesten maar hij parle français et ne pas flamand hij schaamt zich vive la belgique…

Al menig lief is langer overleden dan dat ze mij verdriet of vreugde bood. Ik reis alleen en mis mijn reisgenoot, met wie ik elke windstreek heb doorsneden. Zo'n dag. Ik deed het niet met opzet, maar ik zag zelfs het gezicht van vaag bekenden, wier naam mij bij hun leven reeds ontschoot. Ik zag mijn vader in elk handgebaar.…

Mijn overleden oma De soep die ze altijd voor ons maakte De speculaas die ze altijd kocht De liefde die ze ons gaf wat ik nooit vergeten zal is de tijd die ze voor ons nam De soep die ze voor ons maakte De speculaas die ze altijd kocht Mijn overleden oma…

En als dan straks In het uur tussen hond en wolf De stad Haar aangezicht verbergt Weer dat je ne sais quoi gevoel Dat me verder drijft Doorheen het labyrint van tijd Tastend n het ongewisse Verlangend naar het licht Dat na de nacht Verzacht Als een pleister Op een slepende wonde.…

De dichter Gerrit Komrij is overleden. Helaas is Gerrit Komrij overleden. Vormvaste poëzie kwam van zijn hand, Gedichten voor het Volk en Vaderland, Als virtuoze vakman onomstreden. Een droevige, maar ook morele plicht: Mijn eerbetoon aan Gerrit, dit gedicht.…

bruinrood en bitter die liaan van de ziel, een zuivering van lijf en verrijking van geest door visuele visioenen!…

Er is maar één Sensei In lugh De meester Er bestaat leed En vreugde Wat kan ik nog anders Als een diepe buiging Maken Spat af van je schouders Dat vuur Ieder uur als voorbeeld voor een jeugd Wat zich later beseft De beste Zo komt het nooit meer terug Zolang de mat nog roept Roeping Licht Lugh…

Kennelijk was het voor haar een bekende Zodat zij ontkennend te kennen gaf hem te kennen En ontkennen van het kennen van de bekende Kennelijk geen zin had dit te ontkennen Omdat zij deze kennelijk zeer alom bekende kende Dus bekende zij hem te kennen…