P.Mondriaan (1872-1944)
't Mölnven
zeggen ze hier
ter plekke
ooit op doek
vereeuwigd door
Piet Mondriaan
misschien wel
als een eerbetoon
aan dit nog altijd
fraaie stukje Twente…
zoals de schilder
zichzelf ziet als koe
de weide is het leven
waarop hij terugkijkt
waarin hij graast
en nog iets achterlaat
als bijdrage voor
de vergankelijkheid
de schilder is de kwast
en de penseelstreek tegelijk
hij klampt zich vast
aan z'n expressie
geeft gehoor aan drang
naar iets dat niet meer is
of het moet afscheid zijn…