wanneer ik 's ochtends soezewaak
meng ik mijn dromen met panache
tot een dichttalende gouache
zich beeldend op mijn wazig vlies
zodra de zon in pastel blaakt
vervloeit mijn strelend zinnespel
tot een zachtvloeiend aquarel
waarin ik mij dronken verlies
na muzewenk en ruggespraak
sla ik een kader om het doek
zoek een licht-obscure invalshoek…
die ging verzegeld te water
met 'aan vinder' als naam en adres
en de wens: 'welkom vroeger of later
in dit gastvrije tweeduizendzes';
toen een postduif toevallig passeerde
en hem aansprak met "bonjour, Tristesse
als je kerstpost voldoende frankeerde
was je drankgebruik niet zo'n exces
en je sociale leven floreerde
kom, shape up, toon panache…
Tuk op dolle extase plaatst de spits
de bal op de penaltystip
Bedachtzaam achteruit wandelen
Cool keepers branie negeren
Gierende zenuwen bezweren
Vastbesloten loopt hij aan
Trapt krachtig, met panache,
De bal over de liggende keeper
Hoog over het lege doel
Radeloos zoeken zijn handen zijn hoofd
Atletisch krimpt hij tot een bal ineen…
Laf
Voordat jij 't je beseft, lig je onderuit
Biotoop van trotse pauwen
Homogeen werk-groeigebied
't Intresseerde hen geen fluit
Met veel panache gestreden
Met kop omhoog. Bravoure. Volle kracht vooruit
Vergeven, maar nooit vergeten
Verankerd. Echt voor eeuwig
Op mijn mooie levensschuit…