Alle inzendingen over Petra Hermans OR Biennale

Ik houd van je, ik weet niet of ik je trouw blijf, maar ik houd van je, zo erg dat het me pijn doet Ik weet niet of het genoeg is voor ons twee of voldoende maar ik zal samen met je zijn En waar jij of ik even klein zal zijn zal ik je weer voor me winnen en kunnen we opnieuw beginnen.…

Het gaat om jouw geluk, jouw waardigheid in jouw leven; het ging totaal niet om mijn geluk. Daarom was ik in mijn liefde stil... hoe moeilijk! Als ik jou zag, dacht ik: ik houd zóveel van hem... dat ik hem zijn eigen weg laat bewandelen... Ik was en ben al trots aan zijn wijze zijde: deel uit te maken! ... Maar wát was ik graag: de vrouw…

Als alles liefde zijn zou, zou er dan oorlog zijn ? Als er kwaad bestaat, zou 'slecht' dan nog een kansje maken ? Als alles liefde zou zijn, zou je dat dan nog merken ? De moraal van dit verhaal is dat tegengestelden hand in hand gaan contrasten vullen elkaar aan, alsof ze van elkaar hielden. Donker en licht liggen in elkaars verlengde…

Met jou meedrijven, met jou meewaaien, in de donkere nacht terwijl de maan licht geeft, haar kracht schijnt. Ik zie de uilen en de andere vogels in de bomen, ik ruik de bloemen en alleen jouw naam wil ik nog noemen alleen jou wil ik nog kennen en mezelf in jouw ogen en tedere stem herkennen: tot jou, zou ik zo graag willen komen…

Liefde is alles waarvoor je leeft. Liefde gaf me heling, genezing en kracht. Liefde bestaat geheel weerloos zonder macht. Liefde gaat door, vergeeft en bindt ze bestaat daar waar een mens een ander bemint. Liefde schijnt haar Licht over mens en dier op velerlei manier. Liefde presenteert zich in vele vormen buiten regels en normen. Ze…

Ik ben dankbaar voor wat ik krijg, en voor dat, wat ik niet kreeg. Ik blijf dankbaar voor wat ik heb, en dat, wat ik niet had. Maar vooral ben ik dankbaar in mijn mooie en moeilijke leven om de ontmoeting met jou, die mij blijft gegeven.…

Wie zal bepalen, wie zal uitvinden of wij elkaar, na dit aardse leven nog eens zien en zullen en willen ontmoeten misschien zal ik jou dan begroeten als een oude vriend met wie ik veel beleefde en me altijd deed leven. Misschien kunnen wij elkaar dan echt liefhebben, houden van zoals wij op aarde niet konden niet willen…

Mijn stem slaat over en ik slik; ik denk: waarom nu, waarom ik? Een moment als geen ander, waaraan ik niets verander. De emotie werd me even teveel, nu even wachten, dan ben ik weer heel. Mijn stem liet alles horen, liet alles zien, al de onzekerheid, alle gevoel en mijn lichaam, mijn geest hielden 't voor gezien. Zo duidelijk, zo voor even…

In de stilte sluimert het geluk in de stilte sluimert haar geheim ze geeft het niet prijs ze gaat niet open of geeft zich bloot, daar, daar in het woud waar takken en bomen een dicht gegroeid bos vormen, daar heerst de stilte, het evenwicht en de harmonie van de natuur, van Moeder Aarde; ze geeft zich niet prijs, ze geeft zich niet bloot…

Er is niks zo belangrijk om te beleven en graag in te delen als de Levensvreugde, via klanken, melodieën van muziek, via tekeningen, schetsen of schilderijen zelfs beelden; niets als de Vreugde die zo kan helen.…

Ze kwam naar me toe vol interesse en begrip, vol van warme aandacht ze kwam uit het 'niets', zomaar op me af en zij maakte van 'niets', 'iets' ze spreekt altijd de taal van mijn hart met ogen die zien en niet wachten.…

Lief, o liefste waar ga jij heen? Wanneer zie ik jou terug op welke plek en welke tijd? Lief, o lief als dit mijn vers is voor jou geschreven ... bestaat er dan ook die mogelijkheid Lief o lief, mag ik hopen mag ik het jou dan ook geven?…

Liefde kan een wonder maken liefde kan je raken liefde doet zeer liefde doet doet zoveel meer.…

Ik schrijf, opdat mensen niet vergeten wat leven is, opdat mensen niet vergeten wat vrijheid is, opdat mensen niet vergeten wat de frisse lucht is, opdat mensen niet vergeten wat gezondheid is. Ik schrijf, zodat mijn vrienden niet vergeten wat vriendschap is. Ik schrijf, zodat mijn familie niet vergeet wat liefde is. Ik schrijf…

Zeg stuk zeg lief, waar blijf je met mijn hart jij, o zo schone hartendief? Ging jij uit stelen stond je te wachten totdat ik beschikbaar was om mijn hart af te geven? Maar ja, een mens zonder hart, zeg nou zelf, wat is dat nou slechts een leegte in een onderaards gewelf. Dus lief al blijf je zoeken, mijn hart blijft daar waar het al…

Voor een hart dat ik brak toen ik niet meer over onze liefde sprak. Voor een hart dat breekt telkens als mijn mond zich verspreekt. Voor een hart dat dwarrelt, zoekt en vindt ... een hart van een volwassen man, een hart van een beschadigd kind. Voor een hart, waarvan ik houd een hart dat ergens op mij voortbouwt ... Voor een hart,…

Te weten dat je veilig bent, dat ze je als geen ander kent, dat ze over je waakt en je als geen ander raakt.…

Wat jij voor mij betekent en ik beteken voor jou dat is magisch en houdt tegelijkertijd contact met de aarde maar stijgt boven alles uit en alleen jij evenaarde me tot in eeuwigheid. Ik weet nu, dat jij wenselijk bent in mijn leven en ik vergeet niet jouw bovennatuurlijke rol gegeven in en aan me zo vol.…

In het donker groeit het felste en mooiste licht, na oorlog en hel komen vrede en de hemel, na verdriet en kilte verschijnen opluchting en warmte; en zelfs, na de grootste en diepste pijn mag ik altijd weer rekenen op jouw bijzondere liefde die jij door jouw gave voor mij kan betekenen.…

Hoezeer ik je liefheb blijkt niet uit mijn woorden of gedichten blijkt niet uit mijn woede of haat blijkt niet uit mijn blikken of tederheid maar uit al wat ik probeerde, en trachtte, uit mijn hart, bleek hoezeer ik jou lief had.…

Wat overbleef is de liefde die ik voor je voel en ik realiseer me dat ik daarmee veel bedoel.…

Ze komt jouw leven binnengevlogen ineens, plots als een eenvoudig gegeven zo fraai, zo mooi zo liefdevol en zo teder zo licht, lichtgevend en lichtbrengend verdwijnt ook weer als een veder.…

Ik weet niet, hoe mijn leven zal verlopen of welke kant ik op ga, ik weet alleen dat ik naast je sta.…

Troost voelt als een omhelzing. Troost is een warme deken om jouw eenzame schouders heen. Troost komt dan als er een gat valt, een verdriet. Troost is ook een gevoel van herkenning: je bent samen er door heengegaan. Troost komt wanneer je open staat voor warmte. Troost is een feest van begrip.…

Jij hebt de Hel in me weten los te maken maar daardoor is ook de Hemel in mij gegroeid. Je wist mij intens te raken en uiteindelijk is de liefde voor het leven ontbloeid.…

Vergeven is ook energie weggeven, die je angstvallig, zelfs gewoontegetrouw als vanzelfsprekend, bijna, maar vooral boosaardig vasthield, tot een breekpunt van inzicht en mededogen; zie je, dat je jezelf bijna al die tijd, had voorgelogen.…

Er speelde zich veel af in mijn leven er bewoog veel en ik spande me in om deelgenoot te worden van het leven in al haar facetten wilde ik beleven wat jij meemaakt wilde ik denken en voelen hoe het leven jou had gemaakt.…

Morgen kan ik zeggen wie jij was wie je bent en wie je zult zijn voor me morgen weet ik zeker dat ik jouw liefde zal missen maar ik weet ook dat ik me in mijn liefde voor jou niet zal vergissen.…

Iedereen, die langs mijn weg stond om me te helpen met mijn ziel onder mijn arm te lopen, van hen zou ik niet nog eens durven hopen om mij zo lief te hebben zij hebben hun taak immers goed volbracht. Het was de Helper aan de kant van mijn Pad.…

Als ik vinnen had, dan zwom ik naar je toe. Had ik maar een grote mond dan schreeuwde ik hoeveel ik van je houd. Of lange benen, ja, benen om zo hard als ik kan in je armen te rennen. Niets van dat alles. Ik heb mijn ogen en mijn handen en dit papier om je iets van jou en iets van mij te laten zien.…