Alle inzendingen over Pieter Daens

Op 't lest kwam ook de tijd van scheien, Kom Pieter! zegt ze: - 't wordt al laat, 't Is goed, zei Pieter dat wij beien, Bijzonder rijen deze straat. ‘Neen! Pieter! dat zal niet geschieden, ‘Mijn goede vriend! dat was niet pluis. ‘Dat doen geen erelijke lieden, ‘Wij gaan met de andren mee naar huis.…

Vannacht zijn wij een tekstschrijver verloren Begeleid door vuurwerk kwam hij bij de poort Op aarde leeft zijn schrijfwerk altijd voort Een hit van toen is immer nog te horen De tekst is functioneel en actueel Maar Herman Pieter schreef het origineel…

Al had hij Pieter Omtzigt echt verslagen Met spijt moest de minister concluderen Die functies kon zelfs hij niet combineren Want elke week heeft toch maar zeven dagen Hij merkte dat het zo niet langer ging En gooide zijn, uh, schoenen in de ring…

De droom van Willem is de grote vaart Corien droomt van een ring met diamanten De dominee droomt van catechisanten Elizabeth droomt van een eigen paard En Pieter ligt in Twente in z’n bed Te dromen van een zakenkabinet…

ik zoek naar woorden maar vind ze niet langzaam kruipen ze in het rond al is van blootgeven geen sprake wat gister nog vanzelfsprekend was hangt vandaag aan een zijden draad daar tijd onverbiddelijk nee schudt stoppen, ik zou 'm willen doen stoppen om samen te genieten in het geniep ijzig de stilte die geduldig wacht op…

de kaart die op tafel ligt hoeft niet meer te worden gepost het boek dat ik voor je had liggen hoeft niet meer te worden gelezen het broodje paling dat we zouden halen hoeft niet meer te worden gegeten al varen boten voorbij vol verhalen over jou…

jij bent alvast vooruit naar zomerland daar waar wij nog niet aan willen het is nog veel te vroeg toch zien wij elkaar weer wanneer onze tijd daar is en de aarde verruilen voor dan zullen wij je vinden tot die tijd pluk ik de dag en geniet ik met al ik ben…

door de zon reden we je tegemoet gewapend met zonnebloemen drie soorten maar liefst liepen we naar daar waar gisteren de kist nog open was om je te zien met een vredig gelaat je colbert aan, met daarin je visite kaartje van ' Poëzie gaat door ' vandaag de uitvaart aan de Wetering prachtige wolken omlijsten de horizon je…

ben je daar daar waar de zon de zee kust in dat ene stukje waar ik net niet bij kan al reik ik nog zo met volzinnen in de naam van mis ik je nog iedere dag dichter…

63 lentes zou je zijn geworden vandaag wanneer jouw lijf niet op was geweest dan had je gedanst gezongen, gedronken heerlijk gegeten je had geschreven gebeld en gezwegen had je voorgedragen tot in de laatste uurtjes want de nacht bleek geduldig en triviaal zwart…

Vannacht zijn wij een tekstschrijver verloren Begeleid door vuurwerk kwam hij bij de poort Op aarde leeft zijn schrijfwerk altijd voort Een hit van toen is immer nog te horen Met aangepaste tekst, heel functioneel Maar Herman Pieter schreef het origineel…

De nachtmis in Sint-Pieter werd verstoord Door een Zwitsers-Italiaanse schone Die vanuit de strikt neutrale zone De paus aanviel, ‘t was laf en ongehoord Maar zijn we niet schijnheilig met zijn allen Daar we de paus al eerder lieten vallen…

De dichter kan altijd terecht bij Pieter Baan, om zich door hem van rechtsvervolging te ontslaan.…

Het was niet waar wat breeduit werd beweerd Geen scheiding, maar gewoon verschil van mening Een truc uit de publicitaire training Marga heeft van Z. niet geroyeerd Nóg niet, that is, want na z'n laatste strijd Is Pieter Storms z'n breekijzer nu kwijt…

Het wordt gezellig druk bij Pieter Baan.…

ik mis hoe je mijn naam uitsprak jouw zachte baard. aanstekelijke lach jouw levenslust, brede smaak van muziek jouw kookkunsten, je warme knuffels waarin ik mij zo welkom voelde jij die allerlei mensen samenbracht kleinkunstenaars een podium gaf omdat iedereen een kans verdiende mooi mens het leven kleurde mooier met jou…

De laatste Tocht wordt, volgens Friese bronnen, door Pieter van den Hoogenband gewonnen.…

de stemmenrover is een man van weinig woorden: hij zet gewiekste dwaalsporen uit om later zijn sluipende slag te slaan rake klappen deelt hij uit deze sloper van het eerste uur aan wie hij toevallig tegenkomt pieter een man van weinig woorden: beroofd maar niet van het geschreven woord…

‘We gaan niet om’ liet Heerema ons weten De naam die blijft, ondanks massaal verzet Maar door een oude commerciële wet Gaat toch het schip niet Pieter Schelte heten Want Shell, straks verreweg de grootste klant, Heeft echt geen zin in nog meer trammelant…

oh oh oh die Sinterklaas u weet het vast nog niet Sint heeft 'n vriendinnetje tot Pieter's groot verdriet niet dat Sint wat 'had' met zijn trouwe Pieter knecht nee, 't zijn mannen onder elkaar die vriendschap is gewoon hecht maar nu is Sint verliefd op een wilde grijze tante ze zit constant op zijn schoot en weet kennelijk van wante…

de straten kleuren rood schouder aan schouder scanderen ze de leuzen van de laatste geuzen over arbeidsvreugde en de ethiek van allen samen tegen het patronaat toch, dag na dag jaar na jaar jaagt het verleden hen op onverbiddelijk terug naar het kille land van Daens lange uren, korte nachten leven om te zwoegen voor een zwoerd van het…

Maar de ziel van Pieter Omtzigt is zuiver en de Hofnar mag altijd blijven, want een hofnar mag alles zeggen zolang het de Koning behaagt, maar dat is gelukkig het Paleisgeheim.…

Echt Pieter jij ziet altijd te veel beren op onze weg? De hakken in de klei! Nee Dilan heus ik snap: het moet gebeuren maar ja mijn hobby blijft nu eenmaal...zeuren…

Pieter kan zijn mannetje staan!…

alle woorden zijn verwaaid toch is jouw stem nog altijd hoorbaar alleen voor degenen bij wie je in het hart huist laat jij de tijd zo vliegen opdat het dan gemakkelijker te dragen lijkt onzin want niets snijdt dieper dan gemis…

zou ik nog even één lijntje uit willen gooien eentje naar jou jouw mooie glimlach verstopt achter die baard betovert mij nog altijd zoals toen een liefdevolle omhelzing volgt, om nooit meer los te laten, ook nu tikt de tijd jouw hand verglijdt in de mijne praten honderd uit over wat we missen hoe het daar is, in het land van morgen, uitnodigen…

Er is een cherubijn ontsnapt Uit het gewelf van de Sint-Pieter Dat geeft gedonder en gemieter Er hangt daar vast iets in de lucht Op cherubijnse vleugelwieken Is ze er snel vandoor gegaan Ze wil met eigen vleugels slaan Bevrijd van roomse leer en tucht De hele jurkensantekliek Is met spoed bijeengekomen Wie heeft zoiets durven dromen…

Pieter galmt van klaterend applaus We storten volgend jaar, kan ik vast mededelen 'N ton condooms, genoeg voor alle werelddelen.…

Als Sint Pieter belt.…

Pieter Jelles is niet van gisteren. Lutz is van vandaag de dag. Met het oog op morgen.…