Alle inzendingen over

het overkwam mij dacht ik zomaar of was het dat ik het hoopte: een wijselijk zielsgebaar momenten je kent ze wel waarop leven even voelt als beleven waarmee geluk wordt bedoeld en grijs denken in ledigheid gaat zweven een helderheid schiep plots een zicht mijn ego verschoof teneinde was ik op begrip gericht…

Waar voelt zich ons ego thuis?…

nog met spraakwater te keren terwijl deze mens mijn vertrouwen onvoorwaardelijk heeft verbeurd met de modus in rebus slobbert hij allengs bij leven immer uitmondend in een incrusterende roes opdat de rede maar buitenzintuiglijk wordt bedreven zo kan hij in tranen geraken, wordend tot slippendrager van zijn smachtende ego…

Ergo, Zolang er sprake is van ego Klinkt er een echo De ruwe stem Het duveltje uit de oude doos Gruwel van de ziel Asiel van emoties Boos en broos Ben nu stil Hou je mond Paranoïde ruis Wil niet nog meer Zwart gefluister Verward Als duisternis En luister Verlos me van het kruis Breng me thuis Naar die mens die’k zie In een dimensie…

slechter of beter de dobbelsteen wordt gerold door eigen ego als je bent in wat er is valt al het oordelen weg Tanka…

Ik hoor u al zuur lachen, wat een super ego heeft die vent en dat klopt ook. U ziet ik ben niet anders dan u. Daarom ken ik u zo goed!!!…

Zelf is = ik genoeg is = voldoende zaam = is tesamen en heid = is de man, met een T Maar zelfgenoegzaamheid is eenzaamheid, zo groot als de wereldbol!…

We zagen de hel in elkaars ogen - de woorden die je sprak toen je je Vlaamse schone introduceerde. En ik hoorde haar accent en zag geen hel maar een steen en ik dacht hier liggen twee stenen te wachten op wat licht.…

de alleenheerser draait dreadlocks in mijn hersenen en als ik ze wil ontrafelen knoopt hij de metaforen met een stevige zeemansslag vast zijn ringvinger wijst naar gisteren hij verzwijgt het graf en ik het weten van met lange poten vlekt hij een giraf over een rotte wond ik raap de vallende bladeren en kijk met argusogen hoe hij…

De keuken en het brede bed zijn van mama, Pippi en ik wonen in heel het huis waar alles op zijn plaats moet staan ik ben er elke dag mee bezig net als mama, en lief muis Kees hangt aan zijn staart hij kijkt mee en snuffelt dan aai ik hem, dat vindt hij fijn Ik was twee, nu ben ik zeventien mijn kamer is van mij, en Trini is van mij,…

Een boze fee in mama maakt het mij moeilijk: school, zakgeld en zoveel regels van opstaan en op tijd thuis komen. Boos kan ik ook zijn, alle feeën nog aan toe! Papa vindt mij maar lastig hij luistert niet. Ik heb een bril nodig en de oogarts zegt van niet net als mama die altijd alles wil weten, want ze gelooft me niet dus waarom zou…

Een ego valt, er verandert niets. Er werd gesproken, niemand sprak.…

In een fauteuil bij de receptie van het hotel oefen ik mijn tekst buiten onweert het de regen klettert elke keer dat de deuren opengaan Zinnen herhalen tussendoor steeds kijken naar het publiekstheater van de mooie buitenkant van het bejaarde echtpaar dat nipt aan een drankje en ongeduldig op een taxi wacht napratend over vrienden en…

Ach lieverd, ik ken je, echt waar, ik houd van je, ik wil je dicht bij me, we kunnen het zo leuk hebben samen, waar ben je, nu het moeilijk is? Werk is geen vakantie maar we helpen elkaar Dat is toch okee? ja hier is dat okee, bij mij ben je okee als je wilt Dus waarom niet? Luister, doe niet zo moeilijk jij maakt de rotzooi in huis…

Ik moest weer lachen om verouderde vreugde, voor wie ik moest zijn.…

In mijn Mijseum stal ik mijzelf uit in eerwaardige maaksels buiten loop ik mee in de drumband van de wereld en sla ik op de trom ik ben zo graag belangrijk geen donker hol Mijsoleum, geen vergeelde voetnoot in kleine letters onder de streep van de tijd, geen dode naam in de stamboom van miljarden maar eeuwig aantrekkelijk Jij en ik weten…

soms schuurt iets aan mijn ego jarenlang is die opgebouwd iets minder lang blijkt hij te hebben gerouwd het ging al fout bij het hanteren van lego ik bouwde kastelen en droomde van een prinses onbewust wilde ik de wereld vormgeven dat is int geheel niet mis, maar het leven leert een les het zijn er meer die daaraan vreugd willen beleven…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Toen ik na ‘n zakelijke tegenslag alles verloor op gebruikte spullen zat vond ik mezelf terug als de dromer van weleer die zich al die tijd verborg voor de materialistische wereld van z’n alter ego. Ik durfde niet uit dat gekkenhuis te stappen, verkoos bekende pijn boven onbekend geluk.…

Er is een pijn die vaag en onbestemd is, maar ook die helder en duidelijk is, beide ontstaan door gehechtheid aan het ego.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Je ego streelt en geeft je macht De wereld ligt tegen je voeten aan Kom dan, toon je ware gezicht Mister macho je gedrag is dom Vrienden zullen je verlaten Je wereld is zo hard en krom Ik daag je uit laat je voelen Dat je ego alleen maar lucht is Je macho masker zal ik vertrappen Voor jou is dit een vette "dis"……

bevrijding van mijzelf van mijn kleinheid mijn verwarring en mijn pijn maar vooral van mijzelf als ego die de wereld verkleint in alles wat gebeurt perste ik mijn ideeën bevrijding om te zien vanuit de ruimte waarom ik ben geboren en wie ik was toen ik nog niet dacht en mij zelf niet beperkte maar zag vanuit de stilte bevrijding waarbij…

Herkennen wie ons EGO is. Wat is daaraan fout of mis? Ons EGO onder ogen durven zien. Wie kan dat? Wie durft? Ken u zelf.... Dat leerden de oude Grieken ons wijs. Laten we die les opnieuw gaan leren, voordat we ziende blind worden, of gewoon te oud, en veel te grijs.…

Het lijkt gedaan, maar is nog gaande. Gaande was het begin, dat men geboorte noemt. Gaande zal ook ons sterven zijn, wanneer sterft wie we denken. Wie we denken dat we zijn. Hoe wij ons ook verzetten blijven, gaandeweg begint elke dag. Elke dag opnieuw.…

Pijn maakt ons bescheiden. In kwetsbaarheid leeft intens geluk dat bescheiden op ons wacht.…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…