Alle inzendingen over Richard

mag ik je bedanken zeg alsjeblieft niet nee gewoon maar wat woorden over wat je met me dee' want je gaf passie weer een kleur en maakte donkere dagen licht door jou kreeg geborgen weer een naam ........ en liefde een gezicht…

jij danst dus nu je schimmendans dwars door mijn gedachtengang maar morgen was mij te lang zwart daarom maakt 't me soms bang als je danst door mijn gedachtengang .... naar de kamers van mijn hart…

je ogen zijn zo donker en zo helder met je uitstraling heb je mij geraakt toen je zat daar veilig in die kelder die jouw papa voor jullie had gemaakt er is veel wat ik aan jou zou willen vragen willen weten - zit nu eenmaal in mijn aard want ondanks.... begint het mij nog niet te dagen dus vertel me: is dit het allemaal wel waard…

over alle bergen zeven zeeën zelfs voorbij misschien achter de sterren: hou van mij ik weet: ik ben niet makkelijk vraag te vaak: laat me vrij vergeef de buien en de nukken: hou van mij hou van mij zonder vragen zoals elke dag ik van jou en dan heb je van die dagen dat ik nog meer van je hou ik weet: ik ben niet makkelijk…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven. Nooit zal één dichter…

Nooit vocht één ongelijker strijd dan jij tegen dit sterven de harde onafwendbaarheid die langzaam jou ten grave leidt .... om Leven te verwerven. Nooit bad voor iemand ik zozeer dan jou en voor jouw leven gaf aan jou liefde keer op keer en aarzelend slechts leg ik mij neer: er valt niets meer te geven. Nooit zal één dichter…

kom over en help herstel mijn geloof hernieuw mijn vertrouwen in U en mijzelf geef me één woord slechts dat ik mag lopen op de golven of splijt de zee vóór mij kom over, geef hoop belofte van de regenboog strek uw hand naar mij maar raak me met uw hart één woord slechts of splijt de zee voor míj kom over en help…

het is al zolang geleden dat het doek voor de allerlaatste keer is gevallen hoofdstuk gesloten, schijnwerpers gedoofd en elk gaan we verder met ons eigen boek verleden nog nauwelijks in ons hart maar nog zo duidelijk in ons hoofd veel te lang voelde ik mij de eeuwige figurant en ik zag de vragende blikken van het publiek acterend in…

de vlinders zijn allang gevlogen: geen afspraakjes meer, gehaaste onzekere kussen, aarzelende ogen zoals die eerste keren..... gebleven is het begeren vanzelfsprekender maar meer intens het geloven, vertrouwen in een mens in een toekomst die geen verleden kent..... als liefde went…

Zeg hoe diep de liefde reikt, hoeveel grenzen overschreden, hoeveel pijn geleden, voor de weerstand wijkt? Blijft, als alles is gegeven, alle liefde werd gekrenkt, ten lest de einder wenkt, een reden voor dit leven? Ten slotte blijft dit blijken: wat te vaak buigt, zal breken, is het voor tranen al te laat. Als je dan met…

Alles was wel overwogen; hij zou opnieuw beginnen. Te vaak verloren en bedrogen, zo had hij zich bedacht. Maar met niets meer af te wegen hield tenslotte dit hem tegen: Dat volgen zou op "kom binnen" "Ik had je nog niet verwacht".…

als alle hoop soms lijkt vervlogen, als je werd teleurgesteld, gekwetst misschien, bedrogen: geef nooit op! als het te veel is om te dragen, als je niet weet hoe je verder moet, als je bent uitgeblust, of lamgeslagen: geef nooit op! geef niet op voordat die laatste mijl werd gelopen. sta nooit toe dat zoet met bitter mengt…

je raapt je schriften uit de plas, lachend fietst "de groep" voorbij. vandaag moest je weer ontgelden, dat je anders bent dan zij. elke dag laten ze je weten: jij hoort er echt niet bij! en hoe je het ook probeert, je bent anders dan zij. je hebt sproeten of je stottert, bent homo, moslim of jood. je bent anders dus dan zij…

jij bent de allerliefste, dat staat wel vast voor mij. van al wie ik ontmoette was geen zo lief als jij. om alles wat je gaf, alle woorden die je zei, omdat je bent zoals je bent is geen zo lief als jij. hoger dan het hoogste, zeven zeeën zelfs voorbij, laat alle mensen zoeken naar één zo lief als jij. als men dan, niets…

wat als 20 jaar geleden, ik voor 't eerst jou had ontmoet? hadden we toen gedaan, wat we nu deden? of wellicht elkaar, niet eens gegroet? dacht ik "lekkere meid", jij "leuke jongen"? en samen verder, of elkaar toch kwijt? zou de vonk ook toen zijn gesprongen? waren we wie we nu zijn, wist ik dan wat ik nu weet? minder…

hij heeft - ten slot daar neergestreken - toen d'eerste druppels blonken van de nectar die zij bood een enkele gelikt, gedronken. en zij, zachtrose, ontsloot.…

dan rest niets dan wachten, niets anders dat te doen staat. in stilte gebleven met je gedachten, want je wilde niet maar ze gaat. dan rest niets dan overdenken: heb ik het wel goed gedaan. en met de liefde die je wilde schenken, blijf je in je handen domweg staan. dan rest niets dan overleven, te weten dat wat…

Hij schommelde en zwaaide zo hard als hij maar kon in zijn lieve kleine wereld en op hem scheen de zon. Hij is mongool zoals dat heet daarom zit hij daar de afdeling is gesloten en hij ruim 50 jaar. Ik zie de televisiebeelden Van angst soms en van haat oorlog, dood door honger en van geweld op straat. Van oorlog zal hij nooit weten…

Ga door, vecht! Wie je liefhad heeft je toch allang verlaten. Wat je zeggen wilde, is gezegd. Laat anderen maar praten. Ga door, geloof! Nu wat je vasthield wankelt, bleek wie je vertrouwde doof, liefde anders dan het leek. Ga door, weet! Dat je staan zult na vandaag. Hoop... vertrouw, jezelf als je nooit deed, en zoals ik jou.…

Wie heeft vertrouwen weggenomen ging met dromen er vandoor ontnam jou kans tot rust te komen zodat je je geloof verloor? Wie heeft deuren dichtgeslagen sneed elke vluchtweg af hoorde jou niet vragen was voor zien te laf? Wie was te klein voor jouw problemen kan toch de wereld ook niet aan.... schuilde achter regels en systemen heeft…

de dichter had de plaats genomen vanwaar hij hen overziet geaarzeld had hij was toch gekomen groot spreker was hij niet menig vertrouwd gezicht ziet hij stil verwachten dat is hem nu veel waard aan de bar onbekenden zacht sprekend, of in gedachten achterin wordt gekaart zo begint, onwennig verlegen hij aan zijn beste werk iets te zacht…

Het is een rare tijd, elk jaar opnieuw: de wereld raakt verdeelder dan ooit, in mensen die òf juist blij zijn, òf juist huilen om wat wàs, òf om wat men vreest. Men kijkt òf juist vooruit, òf juist achterom. Toch lijkt men meer één. De postbode zeult en in supermarkten lengen de rijen. Dit zijn, nu mensen elkaar gunnen gouden dagen…

Niets blijft ten lest dan stil verdriet waar liefde nauw werd afgemeten geborgenheid men wachten liet achteloos passie werd weggesmeten. Wanneer je wendt om nog te kijken éénmaal nog slechts één laatste keer zal liefde reeds vervlogen blijken is voor tranen al geen ruimte meer. Geen reden meer om nog te keren onverwacht blijkt…

Zal als geen tijd meer is gebleven En het meest wel is gezegd Het diepst tenslotte zijn betreden En het hoogst alsnog geslecht Het minst dan toch: bemind gebleven Wat krom leek, wellicht toch recht En misschien, wat bleef verzwegen Ongezegd dan toch gezegd Zal dan de steen toch zijn geslepen En door de bouwer neergelegd Als dan het meest…

Nog merkt niemand het op, maar ik heb het in me de briljante ideeën en het gezag om de dingen te laten lopen zoals het hoort, tot in de puntjes uitgewerkt in rapporten Mijn promotie is een kwestie van tijd, mijn werk zal gezien worden het is er al in mijn hoofd, klaar om bekend te maken, beleefd rekening houdend met iedereen…

. _______________________________ John was een 'one trick pony' met dat lied Werd later perschef van Circus Boltini, Met showgirls als Sophietje in bikini, En Panoramacolumnist...meer niet Cliff Richard stond destijds voor hem model Maar die had hits in 't Engels, snap je wel...…

Uw zoon Richard Leeuwenhart, Albion’s Koning, in Kruistocht gevangen maar toch weer bevrijd, hield veel van zijn moeder: uw hart was hem woning. U leeft, net als hij, immer voort in de tijd. Partner van Eros, van Venus de hartklop: vol liefde en hartstocht dus ook heel vaak smart.…

Opgedragen aan Richard P. Feynman Het felle licht versnelt de beelden die zich verbinden in mijn geest. Mijn lieve hond, dat fijne beest, krijgt grijzig haar van diepe weelde. De kleuren springen uit de grond en nu de zon zo staat te blinken hoor ik de vogels, zie ze drinken van water dat de aarde vond.…

dwars Ik ben soms brutaal Noem het boos Noem het dom Ik vind dat niet krom Ik ben dan gewoon ik Precies dat getik Op de tafel van mijn eigen leven Soms is een grens ook jouw eigen gegeven Ik kan hiermee leven Ik kan hier zelfs over dichten Want ik hou van belichten Noem het hard op denken Dit gedicht Wou ik julie lezers Even schenken Richard…

tachtigplusser het ijs oprijden na een clash in het wegverkeer Het scootmobiel zakte naar benee waarna hoofd en oren boven water uitstaken mooi dat twee zielen één gedachte uitspraken It’s Daddy van Hyacinth Bouquet Men zag ze naar het telefoonboek grijpen pront daarop elkaar de droom uitknijpen en hem uit dat wak op pad vlottrekken Poor Richard…