Alle inzendingen over Rijmer

De goede rijmers trilden. - 'Gij hier?' dus sprak Apollo, 'Gij hier?...bij mijnen tempel?'... Daar vluchtten fluks de rijmers, En geen van al die rijmers Kwam ooit weer op de Zangberg. Ach! Zangster! zou het waar zijn? o Foebus! zou het waar zijn?...…

Ik, Jan de Rijmer, ben een vriend van eenheid En zal, om met elk vriend te blijven, Voortaan eenvoudig ‘zaaijiyen’ schrijven. ---------------------------------------------------- De Vries, Te Winkel en Jonckbloet: letterkundigen Jan de Rijmer - pseudoniem van Goeverneur…

ik vind dat ik je wel hat verdiend maar jij vond van niet ik ben een rijmer van beroep jij zij steek dat maar in de poep ik ben ook nog jong maar dat had niet gehoeven hoor die tong…

Dan ben ik geen groots rijmer, maar dichter. Dichterbij dan ooit.…

Ons land is een bevlogen Rijmer lichter, Aar is op zijn verjaardag heengegaan. Herinneren wij Aar zoals dat hoort: Aar leeft in zijn totale oeuvre voort.…

Het schrijven van eenvoudige sonnetjes pleziert hem als een zuigeling de borst die honger heeft en ook een flinke dorst. Hij tult wat af en boert zijn binnenpretjes. Het schrijven van een swingend partituurtje bekoort hem als een maagd de jonge knaap wiens libido hem verre houdt van slaap en dromen doet van menig herdersuurtje. Dus velen…

De rijmer zuigt 't uit z'n duim. Nee, dieren praten niet.…

Over de tijd kunnen wij niet heersen de oneindigheid niet beheersen wachters verdwijnen langzaam in t`veld het licht telt nog de sporen zij kunnen ons volgen vogels fluiten u kunt ze horen Om te kunnen overleven moeten wij delen kunnen geven in`t veld lessen verdwijnen nooit zijn alleen in het onderbewustzijn gegooid de rijmers rijmen…

Dat hoeft geen ene rijmer dus te hopen: Hij kan zijn bundels nu al niet te verkopen.…

oogst, offer en loon maar Gunlödd geeft niets geen druppel mede slim is Odin, sluw als slang verstopt drinkt hij drie vaten drinkt hij alles op en vlucht vervolgens vlucht als adelaar vliegt vlug naar Asgard gevolgd door Suttungr Odin ontsnapt ontvreemd de mede een gave als gift voor grote skalden verdwaalde druppels delen de rijmers…

Ik ben een god, in elk van mijn gedachten Vanaf mijn troon volg ik het aards geweld U waant zich vrij, maar doodt, verdeelt en scheldt Hoog tijd dat u één wijsheid hoog gaat achten: Geen vrijheid zonder verantwoord’lijkheid! Dus ook niet klooien, ezels, met een geit!…

Dat iemand weg is, hier nooit meer zal zijn is een idee waaraan je moeilijk went, of je diegene wel of niet goed kent. De aardse tijd heeft een triest slotrefrein. In ’s hemels tinnen dicht je hopelijk door met Heinz en Driek als levendig gehoor –…

Ik schrijf als rijmer weliswaar aan vader tijd een ode, maar voel me toch een moordenaar door zo de tijd te doden...…

En gij, Die mogelijk Poëzij Erkent in ’s rijmers lied; In wie de geest dier bastaardij Nog heftige bewondraars ziet, Nog schutspatronen vindt, Wat, ezels! maakte u zo ontzind? Wat heeft uw oog verblind?…