Alle inzendingen over Rio Ter

De Rio Ter* bouwt in en baan vanaf de monding tot de brug een dubbelbeeld van groen en graan en kaatst de blauwe hemel terug. De kalme kleuren van december, een heldergroen en bruinig blad, rusten in stilte en getemperd op helder water, spiegelglad.…

*La Gola is de monding van de Rio Ter **Een rivier die Rio Ter heet…

Als een vlinder naast je meevliegt tussen bomen richting Ter straalt het leven als een ster. In de wind die blaren meewiegt hoor ik vogels en bewonder zoveel kleuren als bijzonder. Op een lange weg vol modder neemt een musje vlug zijn bad: spiegelspetter, lekker nat.…

Schop ze verrot...den Vaderland getrouwe In Rio: sport verbroedert en verbindt In Rio: er verdwijnt alweer een kind…

Het blauwe water krinkelt in de stegen - Maar Roze vloeit het uit over de Rio, onder de paarse hemel, in de lage zon. Roze rust het water in de Rio, Violette wolken drijven in de Rio Grande in de zon. -------------------------------------- uit: Gedichten 1946-1984, 1985.…

Voor sporters wordt het Braziliaans Rio-ol Vol virussen, kadavers, dode vissen Een poel van enge ziektes, kan niet missen Maar neus dicht adem in, is het parool Want ook al is het water reuze vies Je zwemt en zeilt en roeit wél Olym pies…

mij mee laat slepen naar vroegere tijden heupwiegend tot ik niet meer kan toen ik nog opviel door mijn jonkheid toen ik nog in Rio was…

Eventjes pimpelen Dankzij de warmte daar had je vast dorst Door je voortijdige olympiaderoes ben je nu verder voor Rio geschorst :-( © Inge Boulonois…

We waren best wel wat teleurgesteld, In Rio viel de oogst een beetje tegen. Het werd bepaald niet de medailleregen Die ons door wetenschappers was voorspeld. Het zijn de sporters niet aan wie het schort, De wetenschap schiet schromelijk tekort.…

Naar Martinique of naar de Malediven, Naar Rome, Moskou, Rio of Berlijn, Zo leek hij als toerist op weg te zijn, Maar heel zijn rugzak zat vol explosieven; De jongeman was naar hij dacht op reis Naar al zijn maagden in het paradijs.…

Ik ken er een, die stuitert bij het leven, Die BMX’t en heeft ADHD, Die doet in Rio aan de Spelen mee Met stuiteren, met springen en met zweven. Die stuitert daar met acht man simultaan Als kangoeroes gezellig op een baan.…

Waarde vriend Ezelsoor, beminde Ezelin Ik groet u met mijn smaragden chapeau voor een waarlijk wervelende show in de wijde wereld van zwervers, zoete zuidvruchten en zure zieledwalers hartveroverende intriges in de diepste toraboraholen der apen- en vogelretraites van het maagdelijk, onontgonnen amazonewoud tussen rio…

Het lukt nog niet met die medailleoogst Uit vorm, de berm, de drank, een pols, de regen De tegenstanders zitten ook flink tegen Dus moeten we nog verder, harder, hoogst Maar zonder plak op vlinder, rug of crawl Gaan we voor goud met oeverloos gewauwel.…

Voorheen ontging mij elke amplitude De nahup en de anderhalve schroef Mijn kennis van de rekstok; armoe troef Ik had ook niet de juiste attitude Maar u moet straks eens op mijn handstand letten Want ik ben omgeturnd door Hans van Zetten.…

Al was ook ieder Russisch plasje fout Ze mogen na veel mitsen en veel maren ( Het IOC wil kool en Poetin sparen) In Rio jagen op Olympisch goud De enige die na controle hing Was de Chinese worstelaar Do-Ping.…

mijn gedachten teer naakt ontkleed breekbaar in behoedzame onschuld waarin mijn moedertaal ligt geborgen ongrijpbaar stort het de woorden in ongebreidelde poëzie ontknopend uit de slapen van mijn denken ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand tastend en gissend zichtbaar op het papier…

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

Hij bloeit weer wit en teer en dat al voor de tweede keer vijf september jarig ben je en ik zie je bloeien wit en teer als een rododendron weer…

Geluk is zo teer houdt het daarom stevig vast zolang het nog mag.…

Haar vader, lekker nuchter, wil meteen al aan haar hardloopprestaties gaan werken, maar Anouk Vetter mag naar Rio om te schitteren onder de Olympische vlam.…

Luchtdicht verpakt hun afgeplatte borsten, In Rio is geen zwemster met cup D. Die borsten zijn net als dit rijm hééél plat, Maar het glijdt wel veel sneller door het bad.…

Ons land won al een aardig aantal plakken Die Ligtlee lijkt een echte prijzendief Wat was die rechter vrijdag onsportief Zo’n pief zou er in Rio niks van bakken Nee, Yuri is niet meer van de partij Toch tel ik stug zijn gouden plak erbij!…

We krijgen net als Rome Brood en Spelen Met tennis, fietsen, Rio, de EK En veel gelul vooraf en ook erna Turkije, Syrie, wat kan 't schelen Barbecuetje, pilsje, niks te klagen De sportzomer duurt dit jaar 100 dagen.…

een foto een vader een kind levens opgeslokt door het water een moeder leest een laatste bericht mam we hebben het beloofde land in zicht ik vraag me af wat God van dit alles nu vindt voor menigeen is het hier gaan stranden het geloof in hem verdronken in de Rio Grande…

De grande dame onder de rivieren met armen donker als de rio grande vernoemd naar martiale vrouwenstammen een niet te temmen volk op edele dieren in duistere wouden van een mythisch verleden trokken vrouwelijke ruiters onversaagd ten strijde een reuzenslang meandert tot in de haarvaten van groene longen als grande…

Wanneer ik het water van de rivier mijn ogen laat strelen, het zachte parfum van de oevers terloops op mijn huid, voel ik, heel even, dat ik hier zou kunnen blijven. Een karper zwemt stroomopwaarts...!…

Maurits Hendriks heeft in Rio gefaald. Nederland is er door het ijs gezakt. Ambities werden niet waargemaakt. Doelen niet gehaald. Vier brons, zeven zilver, acht goud. Méér werd het niet. De zwembadzwemmers vielen tegen. Judoka's huilden hete tranen. Velen wonnen niets en zwegen. Maurits heeft zijn doelen niet gehaald.…

’t Olympisch schouwspel is veel meer dan sport, met dopingcontroversen en geschillen en lobbyisten die van alles willen. Het is de eenvoud waar het nu aan schort. De Oudheid wist het anders goed gemaakt: toen streden enkel mannen, poedelnaakt!…

de dood komt in een rookwolk stiekem binnen hij verft de longen langzaam schoorsteenzwart dan richt hij al zijn pijlen op het hart en gaat z’n sloperswerk pas echt beginnen de roker zit nu bij de pakjes neer zijn geest is zwak en ook zijn lijf blijkt teer…

Zo dichtbij voel je de doden en hoewel ze weg zijn verstopt achter een bocht aan de andere kant van het hoofd ze zijn er nog Je hebt op je eentje tweehonderd miljoen maal geademd genoeg lucht verzameld om een zeilschip vijfmaal om de wereld te blazen zo dichtbij voel je zijn adem nu leeggerookte longen en hoewel hij weg is lopend door…