Alle inzendingen over Route OR Weg kwijt

Zie ik andere mensen om me heen, die gelukkig zijn en niet alleen. Dan denk ik weer aan hoe het was, samen stampend in die grote plas. Of samen genietend van een ijsje, ik mis je zo mijn kleine meisje. Je kleine handje in de mijne samen kijkend naar de treinen. Lekker op pad met z'n twee in een eerste klas coupé. Lekker lang genieten in…

ik zal altijd van je houden, en ik wil je nooit meer kwijt.…

enig verweer Blijkbaar kan dat echt wel ik ervaar het iedere keer Nog nooit zo'n heftig gevoel voor iemand, als ik nu ervaar Maar zonder genoeg respons helaas, helaas, maar waar Na herhaaldelijke decepties geef ik de moed nu maar op En dwing ik mezelf nu maar tot een definitieve stop Mijn gevoelens protesteren en willen je niet kwijt…

Zo kort geleden Zo'n korte tijd Ik kan het nog steeds niet geloven Maar ik ben je echt kwijt Als ik 's ochtends opsta Kom ik uit bed met verdriet Dan wil ik bij jou zijn Maar ik weet, jij bent er niet Nee, je bent er niet meer En je zal er ook nooit meer zijn Nooit meer zal ik in jou ogen kijken En die gedachte doet me pijn Ik denk…

Te vroege lente de bomen en de vogels zijn het noorden kwijt…

Ik ben het kwijt, had het voorhanden ben het zoeken zat, leg het aan banden. Zoek naar geloof wat er gisteren nog was. Ben het kwijt maar geloof me als ik zeg, ik geloof in mezelf, dat is niet verloren. Ik geloof in m’n eigen al ben ik eigengereid Ik ben het geloof in mezelf in elk geval niet kwijt.…

Nu nog schrijf ik later om mij te ambachten in je dromen, mijn torso verfijnd bij deze gedachte maar hoe kan ik je raken wanneer mijn poriën de scherven schreien van achteloze daden waarmee jouw bloemmotief verwelkte in en wolk die kleurloos langs de hemel zwerft…

Eerst is er ‘onwetendheid’ dan is er het ‘weten’ maar na de ‘alwetendheid’ komt stilaan het ‘vergeten’. Wanneer ook ‘t niet meer weten in de vergetelheid is verdwenen weten we, dat waar ooit onwetendheid bestond alles nu vergeten is.…

Wanneer raakte ik je kwijt kwam er stilte diep in mij de trein van het bestaan raast steeds sneller voort. Heeft geen oog waarom ik jou voorgoed verloor elk station wordt aangedaan steeds blijft hij even staan. Dan zoek ik naar sporen van een weg waar ik vrij zal zijn van de oude pijn die mijn ziel zo heeft verwond.…

gezwicht voor niets een zeggend gedicht alleen woorden zeggen iets en die komen er te zijner tijd ik moest dit even, kwijt.....…

Terecht sprak vader op het nieuws: zo is mijn dochter niet, die springt niet zomaar voor een trein, dat geen mens dat nu toch inziet. En dan komt de redder in de nood: in de vorm van meneer van de Goot. De patholoog gaat uitzoeken waarom, het meisje daar voor die trein sprong. Het is voor nabestaanden niet te begrijpen, waarom een…

Ik ben kwijt Wat ik ooit had Ben vreselijk op Mijn hart getrapt. Ik was zoekende Naar het verlorene Maar besloot te stoppen Met het zoeken naar: Het onvoorspelbare…

Ik ben je kwijt. Ik kan niet meer in je geheugen treden. Elke vorm van herkenning wordt vermeden. Ik ben je kwijt. IK ben je kwijt. Het heden is niet meer het verleden. Wat we doen is niet meer wat we deden. Ik ben je kwijt. Ik ben je kwijt.…

terugblikkend vanzelfsprekend en herkenbaar het voorbije pad vooruitkijkend blijkt de route in nevelen gehuld…

De route van mijn hart leidt me steeds weer naar jou ik heb er geen planner voor nodig om te weten hoeveel ik van je hou Jouw liefde, onstuimig en teder het doet ons opgaan in elkaar steeds weer jouw liefde te ontvangen elke dag weer het mooiste gebaar Waarin ik verdrink in je ogen onze harten hetzelfde ritme klopt geen mens op aarde…

Op deze manier valt te begrijpen vonken op een paardendeken zachtheid in ruwe wol verpakt Sterren allemaal geteld, daarna constellaties bepaald Natuurlijk ook de toekomst voorspeld met mogelijke waarschijnlijkheden Niet beter weten, maar een roetvlek op je wang weg gekust en de route naar een kloppend hart gevonden…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

vele dingen en zo wees zijn weg zichzelf…

Langs groene velden en kleurige weiden Over smalle wegen, langs dreven, weilanden en bossen over dijken en langs meren, voorbij het oude stoomgemaal In de verte kun je er de paardestallen zien staan Enkel vreedzame natuur, van hier en van over de grens, een gevarieerde route zonder einde En ik neem je mee.…

traag is je lijnvaart te zijn in doen schouders drukt bedrukt de weg meer en meer vrij uit tesaam op de route tot behouden vaart langs een bebloemde zoom klank en toon vervormen vergeefs zoek je in het rond op vreemde grond in leegheid mondt taal op mijn tong langs een stille vliet door ‘t avondrood…

De wegen lopen parallel geen tijd zal het besparen waar mensen zoeken paden langs sluikse route. Mensen roepen hun taboes vanaf hoge torens luisteren naar de echo die vanaf beneden klinkt. En vanuit verre oorden wordt geen geluid gehoord dat is veel te ver voor begripvolle woorden.…

Tranen drogen langzaam op De wind is weer gaan liggen Ik ben de weg kwijt in dit leven De zekerheid verdween Ik ben mezelf kwijt in dit leven Mijn ik bleek toch een ander te zijn…

Bezittingen verkocht de deur is afgesloten Weg van deze plek hier is hartebloed vergoten Bestemming onbekend ik heb geen route uitgezet Naar waar niemand mij nog kent spontaan en onbesmet Als zelfverklaard verliezer wandel ik mijn hazenpad Op weg naar een huzarenstuk in een naïve nieuwe stad Een hoed op nieuwe pleinen bezield door scoringsdrang…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Een weg is nooit een doel op zich een doolhof is een wangedrocht het leven is het èèn of het ander de wandeling is kort of lang maar doorgaan en het eindpunt zien is niet voor ieder weggelegd we willen wel, we doen ons best maar weten toch de route niet je kunt hier links of rechts, rechtdoor of terug de zekerheid is ongewis stel…

Het is over, voorbij Er valt niks meer te redden Alles ben je kwijt Waar het heen is gegaan zal je nooit weten Het is weg Weg gesleten…

losgeslagen voor haar stonden achter dichte deuren opgegaan in vlakheid van de muur onvindbaar voor toppen wrijvende vingers haar lach snijdt in het niets en hoort ze stemmen onverstaanbaar lispelend waar haar moeder is gebleven begin en eindpunt tramlijn zeven ze wacht wel op de boeman welke zusters krijgen opgeplakt gooit chocoladerepen weg…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

De kortste route naar IBG? U gaat gewoon door de bomen naar het bos En dan bij het eerste dwaalspoor links…