4498 resultaten.
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 57 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Wit was de roos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 Gelijk de rozen nog gesloten
tegen de kou van de nacht
Dromen voorzichtig bewegend
in hun passende dozen gezet
Zij kijken naar mij met
grote, ronde, sensuele ogen
als kortgerokte dames uit
een Japanse manga-strip
In de tuin loert en sluipt
een kat, meedogenloos
zingt een merel een lied
over het geheim van de roos…
Stilleven
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 953 je tuin een levend schilderij
in de klimrozen hangen
pinda’s voor de mees
en de verwilderde parkiet
maar de vlaamse gaai
zie jij daar liever niet
die veelvraat is brutaal
je rozen doen het goed
de rododendron ook
beide in diverse kleuren
en de pas geknipte haag
vormt een gladde kraag
bijna op gewenste hoogte
om jouw favoriete plek…
stek
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 345 dikwijls kom ik
door dit kleine dal
eigenlijk een plek
van niemendal
er loopt alleen
een ruige beek
de wind komt
hier vaak schuilen
hier bloeit de vlier
en wilde rozen
ik haak dan even
af en luister naar
het rijzig gras
hoe kan een merel
ooit die gave stek
met rozebottels
voor een tuin inruilen…
Suites voor Annemieke XXXIII
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 184 weer witte tulpen
en sneeuwballen bloeien spontaan
uit een vorig jaar
de forsytia
mijn urine geurend
daagt haar hier terug
een delicate wolk
roze als mijn huid eens was
hangt boven de tuin
deze oproep wordt
mede mogelijk gemaakt
door bier en wijn
geraakt door bliksem
mist de vuurtoren geen flits
van zijn rondgang -…
Wisselend weer
gedicht
3.0 met 10 stemmen 5.630 Verleidelijk
fladderen rozen uit hun mond
blaadjes rondstrooiend die zoveel
verbergen en zoveel beloven.
Ze planten een hele tuin in de
grijnzende bek van de draak
die ze vandaag zo
meesterlijk overwonnen -
of hoor ik in de verte al
het veelkoppige gemorrel
van andere demonen?
Het is al begonnen, juist.…
mijn tuin
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 567 poot ik de planten
eerst de rozen van de hoop
dan de randen van verwachten
en ik bezie de biotoop
waarin alles kan gebeuren
verboden voor nieuw puin
ik weet: geen groene vingers
maar hou weer even van mijn tuin…
Katten aan bandjes
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 67 een hond mag niet meer los
maar een kat mag doen wat ie wil en
heb je een tuin, dan ben je de klos.…
Onze tuin met kamer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen
nagedacht hoe elke plant zou moeten heten
op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten
plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten.
Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen
zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen.
Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
hartslag
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 517 mag ik jouw tuin lenen
om de stilte te horen
en de wind
traag en met geblazen wolken
terwijl de witte rozen
langzaam slingeren
rond de groeven op de grond
voordat de winter
met verschraalde vlagen
de maannacht laat betranen
op woorden van steen
en de wilde wingerd likt
aan het slapend rood
mag ik jouw tuin lenen
zodat ik…
Vreemd weer
gedicht
1.0 met 9 stemmen 4.374 ik kan jouw tuin niet redden.
-------------------------------------
uit: 'Afspraak met een eiland', 1995.…
rozentuin
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 841 Een zonnige dag
Laat je kijken in het geheim
Van een wonderlijke tuin
Met schitterende bloemen
Die met een zachte bries
Bladeren omhoog tilt.
De oh zo kleine rupsen worden alsmaar mooier
Door een fel gekleurde zon
Die de ware schoonheid laat zien
Met donker rode rozen
En blauwe,gele en rode vlinders
Vliegend om ons heen…
Woning
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 129 zijn liefde
voor rozen
die zijn woning
zelfs binnen klimmen.…
Ode aan de liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 45 bloeien de rozen…
Land van liefde
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 903 Vlieg op doorschijnende vleugels
naar het verborgen land
dat schittert
voorbij de weemoed
van je hart
Streel niet langer
de halmen
van je verdriet
de doornen
van vergane smart
die je pijnigden
eindeloos bitter
Hunker naar de plaats
waar vreugde zingt
de eeuwigheid danst
sluimerzacht
Wandel door de tuin
waar vogels albasten rozen…
Hemel en aarde
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 758 Rozen rijzen tot de zon
die op haar roodst
naar de dage raad.
Een herinnering droomt
groene zuilen, verborgen tuinen
verdeeld door wind en water.
Gouden gewelven
weelderige elfen
verstrooid over dromerige seizoenen.
Bomen schrijven sterren
in de aders van de tijd.…
Breekbaar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 194 Laat ons niet langer van weemoed spreken
dat kun je wel doen
maar het zal eens onze liefde breken
laat ons van mooie dingen
zoals vroeger eens een bard
onder het raam kwam zingen
van een tuin vol rozen
we keken naar hem toe
hij zou ons doen blozen
maar laat ons nu onze lijven
zacht tegen elkaar aan wrijven
kom laat ons niet langer…
MIJN ZOON, GEEF MIJ UW HART
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.361 De zomernacht werd zwart,
Toen, zacht en duidlijk klonk er
Een klare stem door ‘t donker:
Mijn zoon, geef Mij uw hart!
Ik aarzelde... verward...
Was het de wind die zoefde?
En weer zei, maar bedroefder,
De stem: geef Mij uw hart!
Ik wrong mij op de grond,
Tot ik de woorden vond:
Heer, ‘t moet door U genomen!
En nog eens overviel…
De appelboom
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.800 Na warme dagen volgen koude nachten.
Als lakens ligt de dauw op bleek en haag
Versteven naar wat zonneschijn te wachten
En slaat in wolken op en regent traag.
De struiken tinkelen met haarfijn ijzel.
En in de hof, de dragende appelaar
Komt uit de damp reusachtig te verrijzen,
Met ronde konen en veel grijzend haar.
O eedle boom, die, boven…
Adieu
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.415 Ik ben niet meer met u alleen
en op de peluw is er geen
o lieveling, die lot en leed
zo onafwendbaar zeker weet.
Geef mij uw mond en zie mij aan:
lang voor de zon, lang voor de maan
verzinken in de wereldmist
zijn onze namen uitgewist.
En wat mijn hand te strelen vond
zal liggen in de wintergrond
en wat mijn stem aan u bescheen…
Gebed
poëzie
2.0 met 6 stemmen 941 En uit 't verstuivend wereldpuin
Vorm ons als nieuwe mensen weder,
En laat ons leven in uw tuin.
-----------------------------
voetschabel: voetbankje…
Bij de rozen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.041 ‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’
zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was.
Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren:
wat is u zelve, ijdel mens, beschoren,
zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…
Over het gras
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.581 Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde
die ik vroeg en die ik later,
die ik nimmer, nimmer vinde.
Smalle schelpen zijn haar handen
om een eeuwge zee te horen,
in zijn wieg en broze wanden
zingt haar hart mijn wee verloren.
Handen die mijn hoofd niet koelen
met hun sneeuw, de lichte, zachte.
Hartklop die ik niet zal…
Klein Air
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.549 Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.
In de warme lampeschijn
zal zij liggen, bleek en fijn.
Wilder dan een springfontein
breek ik uit, en ben weer klein
bij haar leden, zoet satijn,
diepe bedding, dieper pijn.
Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.…
Gebed in 't Duister
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.787 Lang voor 't eerste dagegloren,
lang na Venus' gouden schijn
kniel ik, uwe stem te horen
uit die weelde, uit die pijn,
uit die tuin, bedekt, bedwereld
met een bloesem van Voorheen.
Heer, behoed haar in de wereld,
doe uw mantel om ons heen!…
Vrouwen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.517 Met hare zachte handen rukken zij open
wat jaren lang ten bodem sliep -
nemen haar deel, met een glimlach, en hopen
op sterren en stromen, ànders licht en diep.…
Zacht branden
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.565 Zacht branden van de teedre lenden:
een wiegeling, een wit satijn
aan mijne handen, de gewenden,
die met haar leest verzameld zijn
tot éne slag en in het stuwen
des bloeds niet laten van hun wit.
Die stem, die stameling bij 't huwen:
wie zijt gij? - En het diepst bezit
de tweelingster, haar ogen, weergevonden
in de golven en het…