Alle inzendingen over STER OR VERBORGEN OR BRANDEN

Ergens in het onbekende schuilt een terugkerend verlangen dat niet verborgen kan blijven. Ver weg tussen alle hersencellen schijnt een ster vol schittering te wachten op haar beurt. Droom maar, doe maar, ga maar alles kan 'het' nu nog gestolen worden het komt toch wel aan de beurt.…

onder oude mantels geurt aarde in het verborgene waar land langzaam groeit in beschutting van veréénzelviging vogels doorvliegen in middag van eeuwigheid eenden schuilen in rietkragen van golfslagen en wijde armen om de hemel slaan ze telt de diepste gedachten in het één gevouwen licht…

Ondanks hij haar eens met liefde bedekte Haar dienstige volle lichaam prees Haar beminde en plooibaarheid hem niet deerde Onderging zij dat de tijd zich tegen haar keerde Zijn niet aflatend minachting altijd weer tergend Maakte haar onzeker soms zelfs bang Noopte haar schoonheid te verbergen Hunkerde zij naar liefde haar levenslang…

ik aanvaard de reis naar winter, er is maar één richting en misschien alles wat ik wens de kamer blijft binnen terwijl daken voorbijtrekken, uit ieder huis een adem ruist en dan de slaap hervat welke naam zal ik geven aan het kind dat aan iedere deur vragen stelt, over spiegels glijdt, half in het huis en enkele seconden later, half in vlokken…

je zit verstopt onder rotskleed en een koude dag ligt de vaste tred van toen ik zie schoonheid bloeien zwijgzaamheid verkleurt gevouwen handen hun palmen schuilen in verdriet achter zorgen scheurt de maandkalender uit jouw schrijverszucht wat woorden die je achterliet…

Mijn lichaam schreeuwt het uit Het laat me weer eens vallen De pijn kruipt onder mijn huid Soms ben ik zo kwaad op dat immuunsysteem, dat mij keer op keer verraadt Het is soms moeilijk want je ziet het niet Het richt hier schade aan Mijn lichaam zit in een soort van oorlogsgebied Ik wil niet klagen Ik krabbel weer overeind Ik…

veel ligt verborgen onder het puin en onder het zand in versteende beelden onpeilbaar diep in de stille oceaan zoveel verborgen in stilte in woorden in hart en ziel zoveel onuitsprekelijk verborgen in jou in mij…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dat lome, luie licht ronddwalend in schemeruren waarin honden van rondom de nacht aanblaffen de dagwarmte zich rept naar de onvindbare slaapstede en een vroege ster binnensluipt Juist dat late licht vindt - zonder enig zoeken - achter uitdovende dagdromen en in de onkuise hoeken van mijn zevenkantige cirkel steeds de verborgen weelde…

zon schiet uit de hemel om in haar hals zijn medicijn te likken. huid branden wil hij niet, maar sloom, in een trage wals herhalen hoe het gebrek aan handen zijn stralen zo met verdriet ontmanden, daar hij haar ziet maar niet strelen kan. man, zon, ster, die ’t eigen licht wel wurgen kan, omdat het haar gelaat voor hem ontbloot, maar hij haar…

iemand strooide kruimels poëzie sommigen stapten er overheen of bovenop anderen stonden even stil haalden diep adem dachten na of schreven iets iemand maakte kruimels poëzie en mengde ze met parelende kruimels op de grond…

U kijkt straks op de buitenthermometer En krijgt het dan meteen weer Spaans benauwd En toch was het in Spanje welbeschouwd Op mijn vakantie nog een heel stuk heter. Maar ook al was de hitte ongewoon, Het landschap was in elk geval brandschoon.…

Het is midden in de nacht Ging best wel laat naar bed En toen, heel onverwacht Hadden ze mijn schuur in brand gezet Mijn zoon werd wakker van de lucht en keek in huis en toen naar buiten Rood kleurde de avondlucht De Brand was niet te stuiten In mijn nachthemd wat ik aan had vloog ik naar mijn andere zoon Er Uit!…

De stakker had zichzelf in brand gestoken en stierf. Hij was pas laat gestopt met roken.…

wrede vlammen verlichten de nacht de angst op ons gezicht is voelbaar, de hitte onwerkelijk de oude stee kreunt, het vuur grijpt de stal de dieren bonken tegen de wand en schreeuwen plots maakt een schaduw zich los van ons die verstard zwijgen en kijken hem na dan werpen in vlammenstrijd de staldeuren open, de koeien bevrijd rennen…

Hoe serieus je ook je taak vervult, de kans dat je opeens als leraar afbrandt is groot. Maar dit geval is wel wat maf want waarom krijgt nu de school hiervan de schuld? In zo’n geval stuur je de rekening toch simpel naar je brandverzekering?…

De pyromanen kennen warme weken ’t Is droog en zonnig plus een straffe bries Ze steken elkaar aan in die circuits Zijn apetrots op hun kwajongensstreken Eens kraaien overal de rode hanen Als men de brand zet in de pyromanen…

ik kom terug na al je branden mijn eiland groen als een smaragd…

De akkers op de terugweg zinderen nog na voorbij Oudeschans richting Winschoten een weg afgesloten verkeersregelaar geen rook meer te zien nieuwsjournaal het hele verhaal twee schuren in de as aan de Dijkwaal het woonhuis doorstond de brand niemand dood of gewond.…

Een brand, een dodelijke brand, ik reik je mijn hand. Ik wil naar jou en jij naar mij, We willen naar elkaar toe, wij allebei. Tussen ons zit veel gevaar. Dat is niet raar. Het komt door de brand, de dodelijke brand.…

je kunt me blinken zien als een zeiljacht of een schip varend aan de zilte kim niet meer dan een verre stip mijn verhalen die zijn stil mijn tranen zijn onzichtbaar de straffe wind is met me mee mijn zeilen zijn onklaar mijn angsten zijn verborgen geen maan of leidend ster het anker overboord gegooid maar de bodem is te ver…

op afstand beklijft de tijd een droom die toekomst heeft een duldzaam wakende ster straalt hoop en licht, schenkt verborgen werelden leven, loutert de ziel tot bestaan.…

Want net toen ik weer droge kleren had, toen spoot de brandweer ze weer kleddernat. ....Nieuwsfeit: Het gebruik van wasdrogers veroorzaakt jaarlijks tussen de 450 en 500 branden in woningen. Interpolis schat de totale schade op zo'n vijf miljoen euro. Het verzekeringsbedrijf heeft dit maandag bekendgemaakt....…

donker brand het woord op zijn stilletroon waar ik wakend zit en dromend woon om u te vatten in een breed gerucht opgeschreven in de woeste lucht…

Bij branden komen nooit gevaarlijke stoffen vrij, bij overstromingen komt er nog eens troep vanuit de bodem bij. En toch moeten ramen en deuren dicht, hebben mensen bij brand tranende ogen, hebben mensen bij overstromingen de naarste ziektes, maar er is nooit iets mis, je hoeft je nooit druk te maken!…

geblust verlangen eenletterige mantra’s bezweren branden…

we dachten met de feestdagen een potje te gaan bowlen maar het enige wat we zagen was een rokende hoop kolen wij vroegen ons daar samen af wat er was misgegaan een ongeluk of een soort straf of misschien een pyromaan maar lang zullen we niet treuren en gaan nu naar de concurrent er niet meer over zeuren het was toch maar een ballentent…

De politiek verhardt maar binnenkort worden er zachtere koekjes gebakken Om het allemaal te beëindigen branden we onze eenzaamheid af Zonder vlammen Onder gezellige schemerlampen heerst woede Ondertussen is er veel vertier Alles wordt heldere overwogen Het blijft voorlopig verborgen onder de schedels Niemand begrijpt wat er gezegd…