Alle inzendingen over STERVEN OR SNIKKEN OR ADEM

er is het onderhuids verraad dat elk verweer aan stukken slaat mijn verweer -- het geweer op mijzelf gericht de eigen klap in het eigen gezicht de opgebroken straat het huis dat aan het water staat herinnering aan het foetes-zijn: de deur intrappen met ogen dicht en reeds het bankroet van de laatste snik de laatste adem het laatste gedicht…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Toen KNAAP mij de laatste maal knipte, Was hij aangedaan onder zijn werk. 'Wat wordt u al grijs!' sprak hij somber, 'Ik vrees, u studeert te sterk.' En JONGMANS, toen hij mij gistren De maat voor een pantalon nam, Keek van mijn magerheid zó op, Dat ik dacht, dat hem iets overkwam. Vater MULLER* ontzei me zijn tafel. Ze verliep anders helemaal…

Wel menigmaal zei de melkboer des morgens tot haar meid: 'De stoep is weer nat'. Och, hij wist niet, dat er 's nachts op die stoep was geschreid. Nu, dat hij en de meid het niet wisten, dat was minder; - maar dat ZIJ er hoegenaamd niets van vermoedde. Dat was wel hard voor mij.…

Dat heertje met zijn witte das Was eertijds een minnezanger; Doch sinds het die witte das aanheeft, Minnedicht hij niet langer. Nu preekt het en doet huisbezoek, En voor de variatie, Houdt het 's winters, driemaal in de week, Lidmatencatechisatie. Ik bezweer U, mijn allerliefste vriendin! De draak hier niet mee te steken; Er zit wezenlijk…

Op 't hoekje van de Hooigracht En van de Nieuwe Rijn, Daar zwoer hij, dat hij zijn leven lang Mijn boezemvriend zou zijn. En halverwege tussen De Vink en de Haagsche Schouw, Daar brak hij, zes weken later zowat, De eed van vriendentrouw.…

Zijn goudblonde lokken en knevel, Zijn geestvolle neus en mond, Zijn vergeetmijnietblik, zijn tenorstem En zijn New-Foundlandse hond, Ik moet er gedurig aan denken; Zelfs adem ik soms nog flauw De geur in van zijn sigaren. Hij kocht ze gewoonlijk bij BLAAUW. Ruik ik opnieuw die sigaren, Dan word ik eensklaps zo raar.…

in zijn luie stoel waant hij zich de god van zijn koninkrijk zich verjagen laat hij niet want in zijn lange leven is zijn wil de wet de dood sluipt naderbij hij voelt diens koude adem als hij ‘s nachts in bed ligt angstaanjagend klinkt zijn schreeuw als zijn uur gekomen is vechtend tot zijn laatste snik na de praal van de begrafenis…

De ruimte is eindeloos, onze liefde eveneens, in de ruimte meteoren in ons leven eveneens, objecten kunnen botsen, ook dat doen we wel eens, maar de ruimte is eindeloos, dus onze liefde eveneens! De ruimte niet te vatten, in een hand of twee toch zijn onze afgestemd op 't leven van ons twee. Want de ruimte is eindeloos en…

De takken snikken aangedaan Zij weten dat het moet gebeuren Wil je een sneeuwwit oord verwerven Hoort overgaan bij elk bestaan…

De takken snikken aangedaan Zij weten dat het moet gebeuren Wil je een sneeuwwit oord verwerven Hoort overgaan bij elk bestaan…

De takken snikken aangedaan Zij weten dat het moet gebeuren Wil je een sneeuwwit oord verwerven Hoort overgaan bij elk bestaan…

Ik kwam in ademnood door de ontroering toen je wegging naar de dood wist ik dat sterven rust zou brengen maar toen je weg was werd de nood te groot moest ik even naar adem happen zo snakte ik naar jouw bestaan.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Snik, Snik, Drup, Een verdwaalde traan Over mijn wang Laat maar gaan Het laat een spoor achter Maar ik ben niet bang Drup, Drup, Snik Ik kijk naar buiten Het regent Tik, tik, tik Op de ruiten Een kille wind Plets, plets Ik schrik: een silhouet van een mensenkind Angstig, gekwetst en omringd door haar schreeuwende kornuiten…

. - Zegt, zei de grijze Wijsgeer, Zegt brave jongelingen, Waar zoudt gij 't liefste sterven? - Ik, zei de jonge Cleon, Terwijl zijne ogen gloeiden, Ik zou het liefste sterven Op 't bloedig veld des oorlogs. Ik ken geen groter wellust Dan, voor den Vaderlande, Den jongste snik te geven!…

Adem in…adem uit Voel…… hoe het is om te leven zonder warmte van liefde zo koel Adem in…adem uit Leef…… neem me mee naar jouw wereld zorg dat ik het leven beleef Adem in…adem uit Leef en voel ……. alleen dan weet je wat ik hiermee bedoel………

De libel draait cirkels boven het moeras hoogteverschil valt weg een waterval dieren zien sterven ik kan het niet aanzien mijn adem stokt er zoeft iets weg een kring te water gelaten…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

Haar hand smoort droge snikken in smeken strekt de arm zich uit kreten sterven zonder geluid in de wanhoop van haar blikken Knikkend zoeken de knieën grond het lichaam buigt voor het geweld moe van het strijden en geveld door 'n schrijnende diepe wond Verzwakte handen weggekwijnd vangen nog even 't vol gewicht voordat ze in d'r neergang…

Ik lijst mijn verdriet in jouw verdwijnende blik, ik zoek naar een einde in een allerlaatste snik, wanneer jouw tranen zich met de mijne vermengen.…

een vogel zoekt het ochtendlicht wil zingen in de weemoed van het sterven de vruchtbare bloesem waait uit de bomen zo graag… een wens…dromen kom maar landen op mijn handen ik stop mijn adem in een fluister en luister naar jouw laatste lied……

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

Om jou liet ik een laatste snik, Tenminste dat dacht ik. Hebben mijn gedachten me dan bedrogen? Heeft mijn hart tegen me gelogen? Ik weet het niet meer, Wat voel ik de volgende keer? Dit was niet mijn laatste snik, Tenminste dat denk ik.…