Alle inzendingen over Schoonheid OR Pracht

We worden geboren zetten onze eerste stappen Voor we het weten kunnen we geen stap meer zetten Het eind is nabij Het is een ander begin Een leven zonder zorgen In de nacht toont hij zich het mooist Met de maan in mijn rug liep ik door de nacht Geen huis wist dat ik het was De bomen weigerden te lachen Zij toonde haar gezicht; wat een schoonheid…

Een vrouwelijke schoonheid bij het avondlicht De maan schijnt op haar verleidelijke vormen Voor haar pracht ben ik gezwicht Brengt mijn hoofd tot stormen Een stem als een slag op kristal Een huid als een perzik zo zacht een lach als een waterval Haar haar in al haar pracht Maar schoonheid is niet voor altijd De pracht en praal is niet permanent…

De stille pracht, die opgesloten is. Zo onverwacht, dat ik je schoonheid mis. De stille pracht, die is je schaduw schuilt. Zo ondoordacht, van karakter geruild. De stille pracht, die langzaam wegkwijnt. Zo onverzacht, uit je hart verdwijnt…

voel je gevleid dat ik tracht jouw schoonheid en pracht in woorden te beschrijven…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Schoonheid in steen gestold Bevroren beweeglijkheid Pracht kop Lief oor Vorm gegeven voor altijd…

Zachtjes deinend op het water Ontsluit zij traag haar schoonheid Gelijk met de eerste zonnestralen Haar hele pracht en openheid Bewaart zij voor de dag iets later Dan in al haar kwetsbare schoonheid Laat ze haar hele pracht ontluiken Haar hart vol stuifmeelstampers Voor snoepers die haar ongezien ruiken Gulzig smullend van haar heerlijkheid…

Wordt door mij gevangen in al haar harmonie en pracht. Overdag oogstrelend in haar pracht en haar kleur. In de nacht gevangen door haar schoonheid van geur. Dit is waar ik elk jaar weer naar smacht. De geur van de zee en de hyacinten in de nacht.…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Aanvaard de schoonheid, die je zelf mag ontdekken. Met de zon als het ware in je handen is dit een ware pracht. Rust voor de komende nacht.…

Wees willig ruist zij met beleid En laat uw tenen gewillig snoeien Beknotten voordat uw schoonheid In volle pracht begint te bloeien…

nu de winter komt kan ik me weer verheugen op die strak-blauwe lucht waartegen de geheel kale boomkronen in hun volle pracht aan ons hun schoonheid tonen.…

ongrijpbaar dartel je voor me uit leid je me naar verborgen schoonheid de pracht hoe je neerstrijkt op 'n vers bouquet waar jij sierlijk pirouettes danst…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Dan ziet men heel misschien je pracht, helemaal ontloken. Geen geur die doet bedwelmen je mist de doornen der pijnen. Tot in een klap de windvlaag je schoonheid laat verdwijnen.…

Kus me hard, kus me zacht, Beleef je ziel, beleef mijn pracht!…

gelaten in tijdsverloop in cultivatie van bloemen woorden weggeblazen in ongenoegen en terugrapen als verloren pracht van afgerukte bloesemharten en met verlangen hun bezeerde voortbestaan heraanpassen en zo getrouw mogelijk imiteren in poëzie,dat een krans van schuldbesef legt om hun uitbloei…

Wat een pracht en praal Wat een prachtig stel Alleen de joie de vivre miste ik een beetje wel…

Ja ik blijf erbij wat een pracht van een appel en zoals gezegd…

Ingetogen glimlach zo stralend ook uitstralend; wat is alles betovering Is dit waar een machtige wondere wereld zo boordevol verwondering? Kras dat houden van zo rijkelijk groots inhoudelijk is Een grootscheepse ommekeer in mijn wereldje, lekkerder dan de fijnste dis. De paardenmolen deinst in crescendo de hoogste sferen in Gekir van een peuter…

vermeden to be or not to be, that is ...…

als het beeld in mijn dromen één witte roos diepheerlijk verlangen breekbaar en broos met liefde doorweven blaadjes satijn eens, mij gegeven onthult zij pracht waar schoonheid breekt in de kleur van het leven die roos gekregen mijn dromen beheerst…

ik streelde diegene zich mooi noemde verloor het zicht in al haar pracht keek in diepten van ogen zonder dat de stilte gewoon leek op wat ze gewoon was beleefde lust in een moment van eenvoudige aanvaarding en keek over de schouders naar de schoonheid die ze in alle eenvoud met zich meebracht……

Genietend van de schoonheid de schoonheid van de natuur vraag ik me af waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd, de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd van de kleurenpracht alles wat rijpt en openbloeit alles wat stijgt en hoger…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Als de schoonheid van een witte lelie bloeiend in haar pracht en praal Zacht verspreidend een aangename geur is zij de schoonste van allemaal Maar als haar schoonheid begint te tanen zij langzaamaan verdort Is zij niet meer de schoonste van haar soort Zo is het ook met ons leven het gaat zo snel aan ons voorbij We hebben tijd gekregen…