Alle inzendingen over Schreeuwend

Racistische motieven zijn verzonnen een aardig kinderfeest werd zwart gemaakt nuances werden schreeuwend afgekraakt een maffe minderheid heeft dus gewonnen Wat mij betreft krijgt deze pieterman dus flink wat vegen, maar wél uit de pan!…

Hysterisch schreeuwend telde ik tot elf: Tien tellen was ik helemaal mezelf.…

Niet omdat de nacht me achtervolgt maar omdat de waarheid in mij zit Schreeuwend om in de spiegel te mogen kijken. Strelend omdat ze mijn schoonheid bezit.…

slaande deuren schreeuwende stemmen tranen rollen woorden vallen stilte... ik lig in mijn bed hoor mijn ouders ruzieën ik huil kruip weg wacht op het licht morgend ijzige stilte...…

Ik kijk op mijn computer of er berichten zijn inderdaad wat schreeuwende reclameteksten doorboren mijn hoofd alleen geen bericht van jou en je had me nog zo beloofd dat ik van je horen zou ik sluit maar af neem een fles wijn maar de kurk wil er niet uit en eigenlijk interesseert me dat ook geen fluit.…

Ik zet mijn stem op tegen de kale muren hoe lang zal het nog duren voordat ik door hen word opgevreten schreeuwend schop ik tegen de stenen ik leg mijn ziel voor hen bloot in de verte hoor ik hoe een klok de uren al heeft gedood.…

De krant, die van de schreeuwend grote koppen, De Telegraaf dus, gaat een beetje laat Ook over op het allerkleinst formaat, Wat op het eerste oog niet schijnt te kloppen. Opvallend en in elk geval frappant, De letters lijken groter dan de krant.…

Bij toeval liep ik langs zo ’n ballentent Die zich voorziet van schreeuwende reclame. Dat zie je in Lloret de Mar met name, Je schaamt je dat je Nederlander bent. De doelgroep meen ik echter ook te weten: Barbaren zijn het, Hollandse proleten.…

Lege ogen, starend naar niets, een mond schreeuwend, zonder geluid. Een vogel vliegt op, even geruis, verder niets, alleen de wind. Een lichaam bijna onherkenbaar, half begraven. Aarde die roept om vergeving voor zoveel leed.…

Prilheid verhuld achter slierten haar uitgemergeld het lichaam haar handelswaar Schreeuwende cellen spastische symptomen tiranniek hongert het lijf lege dromen De schaduw in de auto vraagt hoeveel de laatste, dan kan ze scoren dan is dit even niet meer reëel…

hard heel hard zocht hij haar harder veel harder ging hij in haar hard snoei snoeiend hard vond hij zichzelf kleumend zacht als boter schreeuwend hart op een bank in de nacht in een zwart park - bij volle maan -…

Gravend naar een herinnering Zoek ik in ieders hoofd Het verhaal dat zoek is In gedachten gedoofd Schreeuwend om aandacht Hoor ik je adem tegen mij aan Onontkoombaar Te dicht bij mij vandaan Onwetend van wat komen zal Sluip ik van je af Ren ik naar je toe Stilstaand bij je graf…

Ik wil in de oogverdovende in de versplinterende in de schreeuwende swingmill van de zon en op regenboogschoenen de lucht bestormen en rennen en zingen en het vlies van de tijd van mijn leven scheuren ik wil leven als een bloemblad zinloos weergaloos mooi op de wind stormenderhand leven LEVEN LEVEN WIL IK…

Je voelt duidelijk niets in ieder geval niet voor mij en daarom struikel ik schreeuwend over mijn woorden.…

Starend naar 't leven sluit ik m'n ogen voor de dood 't Licht van geluk maakt nu duisternis van verdriet Zachtjes hoor ik mezelf in de schreeuwende stilte om mij heen Je bent niet alleen, ik ben bij jou... maar jij niet bij mij...…

Als m’n geest reist door het heelal staat in schreeuwend rood op de vloer rondom mij geschreven ‘Mijn lichaam is voor even een zitzak ik ben niet dood begraaf me niet dan trekt bij terugkeer mijn dakloze geest bij U in en gelooft U mij dat wilt U niet dat betekent oorlog onder Uw schedeldak’…

Valentijnsdag was gisteren de rozen schreeuwend duur Als Valentijn moet je rijk zijn terwijl liefde niets hoeft te kosten? Behalve wederzijdse liefde!…

Ik zocht naar jou, mijn ziel en lichaam schreeuwen in de nacht. Ik zocht, maar je was niet daar; je liet mij alleen met belangrijke indrukken na. Ik zoek naar je, tevergeefs... waar waren de gebroken tijden? Ik zoek, naar niks; alles is voorbij, geen lief, geen ledematen meer.. slechts over is zelfbeheersing door liefde voor de relativiteit…

Hoe kon het gebeuren dat ik mijn kindsdeel afstond mijn poppen verkwanselde aan het rijpen van de tijd waar ontvankelijk vlees zijn ijle wensen droomt kortstondig scorend en hunkert naar méér Ik, die het leven leefde in niet geveinsde onschuld sloot een monsterverbond schreeuwend om het kind…

De wind wakkert en begint te razen, zoals schreeuwende meeuwen doen. Boze vogels vliegen af en aan. Vanmorgen. De wilde wind is uitgeraasd. Ik denk aan een kwaadgeworden kind, dat boos gaat spelen, en de lieve vrede vindt.…

Schreeuwend klinken kleuren, een eindeloos refrein. De reis door zinloosheid, medepassagiers zijn afgehaakt, de strijd is reeds gestreden. Eenzaamheid blijkt feit...…

Mijn hoofd op jouw schoot, gemis van iets wat nooit was, of zal zijn De lamp schijnt te fel in mijn gezicht, geen confrontatie, nog even niet Ik sluit mijn ogen en laat me vallen in een pijnloze leegte, schreeuwende stilte Mijn hoop op jou is al lang vervlogen, dus mag het licht nu alsjeblieft uit?…

Een schreeuwend kind in het vooronder. Ik houd van je. Je bent gekomen. Je bent mijn tentamen van het leven. En ik zal slagen. Ik zal. Veeg je voeten. Doe het licht uit. En kom bij me. ------------------------------ uit: 'Men zegt liefde', 2003.…

Praten en praten is het enige wat je wilt Schreeuwend om aandacht om de dingen die je wilt. Jankend en al scheldende, tranen van verdriet. Je doet dit zo vaak Maar er iets aan doen, dat kan je niet. Jankend sta je voor me deur. Praten en praten is het enige wat je wilt. Maar verder kom je niet.…

Hoorbaar is de stilte de mond die zwijgt het hart dat koud is de steen in je hand stil zijn gedachten die pijn herdenken gevangen in de tijd duister als nachten pijnlijk zijn woorden schreeuwend om begrip een hand die redding vraagt een mens hopeloos verloren.…

op tafel slechts één rode anjer, bloedrood schreeuwend, vuurrood dood een fruitvlieg dronk van zoete wijn haar vleugels kleefden aan het zilte glas, doorschijnend zijn het uitzicht -en dat rood ik spreek in raadsels, want het zingt een requiem vol pijn…

Mijn schreeuwend hart, hard als steen Verguld Breekt in duizend delen Schichtige blikken veranderen in speren, die mijn maag striemen Pijn Maar dat is niet erg, het voelt juist fijn Oh, wat doet doe jij? Dat ik mij zó voel, gekweld door liefdesengeltjes?…

aan een immens groots schreeuwend verlangen!…

in een patstelling wachten de stukken op het grote schaakbord schreeuwend wacht een paard op zijn noodlotssprong het offer dient gebracht voor het redden van de witte koningin oude slagvelden herleven eeuw na eeuw zwart-witte vierkanten weerspiegelen de strijd op leven en dood…

echo's van schreeuwende schorre stemmen ijlen na in de straten de fragiele vuist in samengebalde angst weet niet wat de andere doet neem het onbeschreven blad papier open de vuisten denk, fluister, schrijf, schrijf op een schone lei over jou en de anderen…