46 resultaten.
Schrijvers en anderen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 Schrijven gaat vaak over grote zaken, grote mensen
De dood, de daad
Grote liefdes, Groot verdriet
Heilige vrouwen die plots verschijnen en verdwijnen
Perfecte lentedagen, 24-25 graden en een fris briesje
Zelfs perfecte herfstdagen die ideaal zijn om je eenzaam te voelen
Alsof schrijvers in hemel of hel leven
Maar nooit ertussen zoals jij…
Grootmoeder
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.361 Soms bekijk ik nog haar foto
Dan kijkt ze terug
Zoals een mentor z’n leerling
een moeder haar zoon
een martelares haar goede zaak
een kenner z’n materie
een kind z’n speelkameraad,
dan knipoogt ze
een dartel katje
van 90 jaar
Dan kijk ik weg en zeg tegen mezelf
"Het was eigenlijk gewoon maar m’ n grootmoeder"
Een leugentje om bestwil…
Blauwe waas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 Blauwe waas
Lichtjes over het water
Zuchten van de dag
Die zijn adem uitblaast
Nevelig verlangen
Naar sluiers van de nacht
Die stilletjes maar snel
Het land behangen…
Spiegeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 Wolken in water
Aarde raakt hemel
en heel even ziet
Vergankelijk later
Niet alleen beeltenis
Maar ook reflectie
werkelijkheid ziet
Wat mogelijk is
Een omgekeerde
realiteit
het beeld in
bestaan al kwijt…
Gesprekken als wajang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 129 Gesprekken als wajang,
Schimmen zonder diepte
Een scherm tussen schijn
En werkelijkheid
Een veilige projectie
De schaduwkant belichtend
En zo verduisterd
Slechts de contouren zichtbaar
Fragiele nuances
Maken verschil
Tussen zwart en wit,
Iets wat alleen gevoel ziet…
Langzaam maar definitief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 Langzaam maar definitief
Wordt de stam doorkliefd
Haast meegevend,
Ontsteld omwerpbaar te zijn.
Het standpunt niet feilloos
Een illusie met wortels
Waar leven uit gegroeid is
En waarop het loof steunt.
Definitie vervaagt
De vorm verandert
En inhoud verdwijnt
Zonder stam om het vast te houden.…
Zien oude mensen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 264 Zien oude mensen
Herinneringen,
De werkelijkheid met
Een geschiedenis
Verloren wanneer deze
Afbrokkelt
Personen vervagende
Contouren
De wereld wordt
vluchtig…
Leef zonder wijzers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 De tijd
een onzinnige dimensie
Meetbaar
Maar niet in emotie
Waarde onbekend
Nut de vraag
Alles afhankelijk
Van met wie je bent
Gebruik geen wijzers
maar geef
Ruimte aan gevoel
En leef…
Dichten
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Woorden en zinnen
Vormen aaneen
Zoveel meer dan
letters alleen
Klank spint en vormt
Zonder remedie
Een beeld, nee meer
Een emotie
Door je mond laten rollen
Proeven en dan langzaam
Langs je gehemelte
Over je tong laten gaan…
Jij reikte naar mijn hand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 183 Jij reikte naar mijn hand
maar raakte mijn hart.
Onbewust en onderhuids
Iets ontzet.
Toeval of overname,
van wat van binnenuit
is aangezet.
Woorden en zinnen opeens
oppervlakkig bij de
Diepte van het beminnen.…
Regen op mijn raam
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Regen op mijn raam
Water en glas
Vervloeien geruisloos
tot een kus
Traag samenrollend
in hun omarming
Versterken ze onbewust
elkaars schittering
Een doorzichtige samensmelting
Nauwelijks merkbaar
alleen als je er doorheen kijkt
Verandert de breking…
Claire-Obscure
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 Als claire-obscure
jij en ik
Tot in perfectie
Zo puur
In zachte belichting
Staat mijn wereld stil
Alles mooier
Met jouw vergroting
Met nieuw perspectief
wentel ik me dromend
In de toenemende diepte
Van onze foto…
Betekenisvolle leegte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 339 Betekenisvolle leegte
Gevuld met tonen van verdriet
De wereld valt samen
Zodat je stilstaand beziet
Ontschermd door tijd
Bestaat alleen nu,
Zonder moeten
alleen moment en puur gevoel
Zonder angst
Ruimte voor essentie
Leegte maakt heldere
Emotie…
Drijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Voorlopig drijf ik
op de zee
van het leven
met de stroom mee.
Loslaten van bestemming,
zonder gevoel
van richting,
is drijven het doel.
Niet zoeken
maar voelen
naar de juiste golf
om dan mee te spoelen.
Besef zinkt in
dat armslagen van mij
niets veranderen
aan het kalme getij.…
Blauwgele Hoop
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 137 een land met
blauwe luchten
en goudgele akkers
vervuld met hoop
samen strijden de makkers
hebben veel te duchten
ze hebben hun hart aan
blauw en geel verpand
hun hoop echter
is niet al te teer
maar nog veel te hard
het zou zo zacht moeten wezen
en zweven als een veer
maar voorlopig spreekt
hun hoop nog jammerlijk ongewild
wreed…
In de lente juichen hun kruinen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 De boom pleit net als Nietzsche voor een nette terra-sofie
met uitzicht op een parel: moeder Aarde, zo vol magie,
een hemel...
Als dank hiervoor worden zij in de Amazonedelta massaal
vermoord.
De longen van de aardbol krimpen in, steeds meer...…