Er was geen stervensangst geen pijn,
God heeft hem zomaar weggenomen,
Zijn engelen zijn stil gekomen.
Geen groet geen afscheid mocht er zijn.
Nu staan wij bij zijn planken woning,
Zien voor het laatst zijn lief gezicht,
Waarop een glans van vreugde ligt,
Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…
Er was geen stervensangst, geen pijn.
God heeft hem zomaar weggenomen.
Zijn engelen zijn stil gekomen,
geen groet geen afscheid mocht er zijn.
Nu staan we bij zijn planken woning
zien voor 't laatst zijn lief gezicht,
waarop een glans van vreugde ligt
omdat hij "zomaar" Thuis mocht komen.…
het borend leven in de appel
was bijna in de beet vergaan
glazuur van glanzend blanke tanden
spiegelde de witte worm
hij trok kronkelend zijn kop in
in stervensangst geheel ontdaan
het was vlak voor de tweede hap pas
dat ik het zwarte puntje van zijn neus zag
vol schrik heb ik de appel weggeworpen
want net als bij de worm
was weg die lust…
1.057
Bezig met laden