Alle inzendingen over Tiger Woods

Wees genereuze bij de controleuse met jouw Tiger Woods' viriliteit.…

Wat een tampon al niet teweeg kan brengen Als ze niet wordt gebruikt waarvoor bedoeld Dan word je door de goedmens uitgejoeld Terwijl ze krokodillentranen plengen Dus riep men Tiger Woods weer op het matje Die zei: “Tampon? Hij speelde als een watje!”…

Miss Nordegren was woedend op haar man Zijn vreemdgaan bracht haar danig in de put Dus heeft ze de relatie opgeschud: Ze nam een stick en sloeg een hole-in-one Met deze ferme welgerichte mep Heeft hij nu wel een flinke handicap…

*)"The Birnam Wood" verwijst naar een waarschuwing aan Macbeth (het toneelstuk van Shakespeare), waarin een van de voorspellingen van de heksen is, dat Macbeth nooit overwonnen wordt totdat Birnam Wood naar Dunsinane hill komt. Soldaten die Macbeth op Dunsinane komen verslaan camoufleerden zichzelf met takken uit Birnam Wood.…

Hij had zich van de vormen losgezongen Met Elburg, Schierbeek, Campert, Lucebert Vijf 5 tigers met ongekende flair die ook de inhoud met veel lef bedwongen Wat jammer nou dat deze loftrompet De vaste vorm heeft van een snelsonnet!…

Geluk zit niet in zwijgen, in tranen of verdriet in dat je nooit meer langskomt me überhaubt niet ziet en nooit meer samen praten tot midden in de nacht geen mooie krullenkop die stralend naar me lacht Nee, geluk zit niet in zwijgen niet in tranen, of verdriet Maar dat er iemand is die het mooie in je ziet…

onder mijn voeten delen bomen voedsel met elkaar van wortel tot kroon praten ze via hun wood wide web zoveel ongehoord moois onder mijn blinde voeten…

heeft Woods zich bijvoorbeeld van golf vergist?…

Vroeg men mij lang geleden om papieren Een paspoort voor een buitenlandse reis Een geldig groen verzekeringsbewijs Gestempeld en formeel geaccordeerd Voor wielvoertuigen op minstens twee assen Strak in de lak en gemotoriseerd Dan was ik God in Frankrijk, niets ontbeert Thans laat ik mij als volgt legitimeren Toon ten bewijze…

Hij was en is de koning De koning van de rock Met z'n spuuglok sensuele lippen,zwoele stem Was hij -voor de meiden- als honing die gilden en in katzwijm raakten Bij optreden en concerten Zuchten slaakten bij 'love me tender' Zijn 'wooden heart' klopt niet meer Keer op keer hoor je zijn lied, hoor je hem: 'De koning…

~ SPECHT ~ Af en toe krijg ik weer eens de geest en trek mij terug Vreet de letters frenetiek spui mijn woorden fanatiek pers het proza op de lijnen en poëmen in kwatrijnen op de maat van beatmuziek En al voel ik mij niet ziek -touch wood- toch trilt in mij de snavel van de specht die hamert op de kale bast…

De muur van haar kamer Romy Schneider, Nathalie Wood, Adamo, Johnny Holliday: 'Pour ma la vie va commencer!' De eerste man een oude bekende die werk van haar maakte. Haar hart, leeg, verloor ze zonder te kiezen. De tweede man een voorbijganger die beter bij haar paste. Drie honden, twee katten.…

Emoties trillen in verre bomen. Angsten zie ik als wolken, die verdamping zoeken. Zie ik drijven naar een horizon, waar mensen moedig worden. Waar nieuwe wouden zijn. Waar vrije vogels zingen, als violen in een bos. Waar leven opnieuw begint. Ooit begon.…

Als de zon en maan tezamen zijn, En de sterren zachtjes zingen, En op aard alle mooie dingen, Samenvallen in een rijm. Dan zal ik dansen, Dansen, walsen, zingen, springen, Springen dwars door het heelal, Alleen maar om dat ene te vinden, Vinden wat ik toch nooit vinden zal.…

de zilveren stralen van de maan schitterden zachtjes op de tekenen van mijn verdriet in de gouden zonnestralen verschenen de lijnen die jij bij mij achterliet nu zijn de tranen gedroogd de lijnen vervaagd maar de pijn is gebleven, al zie je die niet…

de stilte galmend in mijn oren de wind zacht fluisterend door mijn haar de bomen zingen een lied wat alleen ik kan horen dus blijf ik daar zwijgend staan mijn handen op de bast van een berk zoekend naar het echte leven de gouden stralen van de zon beroeren haar ook al is het dan maar even als ik achter een rots, de zon zie verdwijnen…

hoe kan ik je vertellen wat ik voor je voel wat je bij me losmaakt zie je waar ik op doel ik wil dit niet kwijt deze vriendschap deze tijd ik ben zo bang dat als ik je vertel wat ik voel dat je geen idee hebt waar ik op doel ik wil het je vertellen ik wil het nu echt kwijt vertellen dat ik van je houd voor eeuwig,ja, altijd…

Je stem vervaagd langzaam Je woorden vallen zachtjes neer Op het zachte mos waar wij zaten Aan de oever van mijn meer Je schaduw vlucht voor me weg Mijn handen grijpen in het niets Starend naar de oever van mijn meer Zie ik alleen mijn eigen fiets…

Kleine handjes grijpen krampachtig Naar het rood bevlekte gras Zoeken houvast tussen de stenen Slaan in doodsangst van zich af Kleine handjes, gebald tot vuisten Ogen dicht om niets te zien Mondje heel stijf dichtgeknepen Als ze stil is, heel misschien… Kleine handjes, rapen voorzichtig De resten van een rok bijeen Mond nog steeds stijf…

Geheven hoofd, verkrampte handen Scheldt in stilte naar de maan Hoe kan die zo sereen blijven branden Als al mijn dromen zijn vergaan Verworpen in de duistere diepten Onder de spiegeling van de maan De groeiende cirkels reizen over het water Een bleke afspiegeling van wat is geweest Mijn cynische blik glijd niet veel later Naar de plaats…

Een teder zachte windvlaag Bespeeld met eeuwenoude kunde Een fluister lied voor het slapen gaan Op de stralen, die als snaren Zacht ontspringen aan de maan…

Huilend om het duister verleden Vallen zware regendruppels Langs mijn uitgestoken armen Als stille getuigen naar beneden Zingend over stille wateren Fluistert de wind over mijn meer Hoor hun troosteloos lied in de stilte Vermanende woorden strijken zacht neer Draai me langzaam van hen af Kijk niet langer terug naar het duister Regen en…

als longen zonder lucht als een vis zonder water als een vogel op de vlucht voel ik mij nu niet veel later gescheiden van mijn vleugels beroofd van mijn verstand geen greep meer op de teugels bij ons afscheid aangeland…

de stilte galmend in mijn oren de wind zacht fluisterend door mijn haar de bomen zingen een lied wat alleen ik kan horen dus blijf ik daar zwijgend staan mijn handen op de bast van een berk zoekend naar het echte leven de gouden stralen van de zon beroeren haar ook al is het dan maar even als ik achter een rots, de zon zie verdwijnen…

de stroom des levens is als een eenzame rivier je komt zoveel tegen maar je ziet het niet tot hier tot het punt van herkenning een nieuwe stroom langszij een samenvoeging van twee levens dit gaat nooit meer voorbij als twee rivieren samen niet meer te onderscheiden waardeer je de kleine dingen laat je je leiden door de stroom des levens…

licht en donker een eeuwen oud gevecht de zon strijdend met een schaduw strijdend om het recht de wereld te veroveren licht en donker beide zijden van mijn hart vreugde, toch verdeeldheid ergens binnen heerst de smart van het verliezen van jouw licht het licht wat jij wegnam toen je mij verliet is vervangen door een schaduw verduisterend…

gouden haren, als stralen van de zon blauwe ogen waar ik zo in zwemmen kon het niet geloven toen ik zijn liefde won dat een jongen als hij zoveel van mij houden kon nog steeds dat diepe ongeloof zijn ogen starend in de mijne mijn hele lichaam, diep verdoofd ik ben voor altijd de zijne dan opeens zijn zachte hand zacht strelend over…

ik groet de koning met gebogen hoofd een serene stilte de stemmen geroofd de zon nog onder mijn ogen gericht op de koning der bomen nog buiten het licht een aarzelend fluiten heel even, heel zacht betekend het einde van de stille nacht het koor zwelt aan het duister verdwenen de angsten ver weg de wonderen beschenen…

met je ogen vol van pijn zag ik je staan het ergste vond ik nog dat ik dat had gedaan ik wilde je niet kwetsen ik gunde je geen pijn ik gun je best een leven ik wilde alleen verlost zijn ik wilde weg van alle leugens weg van jouw donkere hart toch kan ik het niet helpen dat ik geef om je smart ach jongen, wacht toch niet op mij ga…

leg je oor te luister op een eeuwenoude rots hoor het stampen van paarden hoeven niets, en zijn heel trots leg je handen in het zand voel het eeuwenoud gevecht van het water met de rotsen voor het steen haar tijd beslecht richt je ogen op de wereld voortgekomen uit dit wonder bedenkt dan eens een wereld zonder deze aarde, steen en rots…