Alle inzendingen over Tijd OR cyclus

Ze was pas achttien toen ze trouwde De man die haar de zijne maakte - En als de beste haring kaakte - Zag hoe ze in de ander schouwde Hij zag hoe haar dat zeer benauwde En dat ze naar alleen zijn haakte Hoe ze steeds meer gevangen raakte Ze zich als mensenschuw ontvouwde Met op haar schouders alle last Van wereld en van dorpsgenoten -…

Kist op de plek waar hij is gedoopt maakt cyclus van het leven compleet. Stervenden vrezen niet het sombere gaan, al sinds begin der tijd, licht verdoofd in kosmische eeuwigheid. Ze zijn gereed.…

Wij bedekkken ons met dekens van steen onder de wind die zich niet laat vangen regens die uitspoelen en zon verlangen daar gaan de druppels duidelijk heen Overgoten met het hemelrijke vocht absorberen wij niet de wezenlijke dingen vruchtbaar zal de cyclus weer beginnen omdat het in de winter niet mocht…

Onbereikbare liefde is als vloedgolven van de zee Telkens weer probeer je het aan, maar het lukt niet Het is te koud en te ver weg Het voelt onprettig De gevoelens zijn hevig en blijven in een cyclus om je heendraaien Je kunt er niet bij, hoe graag je het ook wilt Misschien kun je het beter loslaten.…

dans de poetische cyclus de muur gedichten hun gezichten verdwenen hun stem blijft door spelen de kosmische strijd een vuurtoren in deze tijd leiden sleutelstad rode letters van Eugenio Montale de straten en verhalen hoge bomen vangen veel wind het tegengif van de dood begint mythische jagers positief blijven ademhalen vuurspuwers van…

Leegte is een cyclus in het land van het cynisme hoe kan iets wat zo steenhard is toch zo zacht en aardig aanvoelen ze roept U aan om haar schreeuw te begrijpen haar schaduw te beminnen anoniem is haar schuilnaam incognito in jouw ontheemde dromen van eindeloze jongensachtige fantasie en glooiende heuvels in het nachtwoud niet te…

Rijk voel ik me met dit Herwonnen leven dat zich Met het pigment van uiteenlopende Kleuren heeft gemengd tot De kleurigste verf die bij Elke gemoedstoestand past, Alle scheuren vult, en de Overgebleven plooien in mijn Gepijnigde ziel gladstrijkt…

in heldere sporen met het water tot aan de lippen loop ik door de schiere zee voel het zand tussen mijn tenen kruipen de koude vlaag van onderstroom die onzichtbaar en verraderlijk mij zo nu en dan plagend onderuithaalt schelpengolven tillen me weer vanuit de cyclus van nacht en ontij en geven me in gewichtsloosheid -zo nietig als ik ben…

Zo kijkt, als uit een boek, mijn denken me aan, En 'k voel me een vreemd'ling in mijn eigen ziel. --------------------------------------------------- dit sonnet is het 4e in de cyclus: Bevrijding…

Het druppelt en klinkt kalm de stem van mijn binnenste goede mens zeldzaam schoon en teder bezit ik je Nu spreken we met rauwe tongen woorden die voor niemand bedoeld zijn rollen als knikkers van een houten trap verdwijnen in echo niemand te beschuldigen niemand te vergeven de enige waarheid is alles is een leugen Weet je dat als…

In zijn ogen tekent het leven rode linten van staren moerassen van verwebd verleden voetstappen weggezogen. in zijn ogen klieft de dag wellen tranen op verhoord vlies doorlopen met gedachten vastgehouden jaren achterom in zijn ogen grijnzen tanden geel opgegeten stil als een dode poel sijpelt zijn blik in de spiegel achter hem…

Die zenuwslopende examendagen... Al ben ik dan van vóór de laptoplichting Ik had gevoelens in dezelfde richting Daar zakken zakken blijft en slagen slagen Derhalve: mijn gepaste medeleven (Elk jaar met meer distantie te vergeven)…

Traag verstrengeld dansend trotseren ze de najaarsstormen verliezen dwarrelende bladeren takken vallen knappend af hun verlies doet geen pijn blijkt toch niet onmisbaar groeit meestal weer aan als hoopvol perspectief bij ons doet verlies vaak pijn blijkt missen meest onmisbaar ach waren wij soms bomen stevig verstrengeld in het nu de cyclus…

Eerst is alles nog egaal, vaal, stil. Dan... pok, beweging, pokkepok, geroer; het grijs vermengt zich met tintelende tinten en contouren blijven nog onbestemd. Een paar... parabolide? Hij vergroeit en vervloeit al, op zoek naar nieuwigheden, terwijl violen vliegend water scheppen. Een piccolo rent langs; als klokjesklanken in de wind, met…

er vormt zich iets op mijn bovenlip het is veel donzig en blond en ik denk verdomme dankzij de overgang loop ik met een snor in deze wereld rond mijn taille is ook aan het verdwijnen mijn blaas loopt uit de pas nog even dan ben ik zo'n klein stevig vrouwtje met Tena Lady's in haar tas dan nog even iets over de mannen die je aankijken…

ik lach ik huil ik lief ik vloek en dat hele dagen door ik zweet ik krimp ik waak ik groei en luister met een half oor hoe lang duurt die overgang dan ma vraagt mijn gezin als een front naast elkaar en ik gil terwijl ik net naar boven stijg moeder moet nog een paar jaar…

I. Nog niet al wordt het avond ga niet weg laat bladeren verdorren rood goud is in je haar verweven dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen de nacht kan je nog niet verzwelgen want de flonkerendste sterren zijn je ogen toe, ga niet weg je maakt je mooi je blijft II. Koestering niet de seconden tellen tot ze lijdt…

De tijd is een cyclus als getijden, Getijden komen en gaan, Dagen komen en vergaan, Ver vandaan hier zweeft de aaseter in de paarse lucht, Voltrekt en rekt de tijd, Tot het lichaam zich vervormt tot karkas, Dat wouden doet vervagen tot woestijn, De man ondermijnt het gezag, En lag, Verlangend naar water op de grond in de scherpe zon, Die…

. ---------------------------------------------- uit: 'De harde kern, oncyclische cyclus', 2003.…

in de cyclus: Bevrijding…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - Sonnet X in de cyclus 'In de Hoogte'…

zorg berusting zal worden in het waardevolle even dat het leven vertegenwoordigt in de aanwezigheid van de naaste die het begrip heeft, dat nodig is om het leven te vervolmaken zo huldig met de bloemen des velds neurie de hemelliederen die door hun klanken vrucht afwerpen die weer bomen doen groeien die voortbestaan verzekeren en zo de cyclus…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

5. Kijk ik naar de wereld reeds vergaan verlies ik de greep op de diepste lagen van mijn bestaan vlucht ik in beeld 6. Mens geheel van beige stoffelijkheid kwetsbaar en verwoestend mens geheel van subtiele verlangens en rauwe lusten mens geheel van hebben en zijn strijd 7. Droef beziet zij in spiegeling…

8. Opgepakt door een hand van grijsgeel korrelzand onrustige wandelgang het licht van de nacht wijst mijn weg terug 9. Ik vond mezelf op het dak van de wereld in afwachting tot ik mijn vleugels kreeg…

1. Spelend met ontgoocheling verlies ik balans resten er slechts kluwen krachteloosheid ik figureer in mijn transparante werkelijkheid 2. Vanuit mijn schuilplaats tuur ik de nacht in onschuldig ogenblik vervlogen de maan werpt een verwijtend schijnsel over mijn gezicht verwrongen hunkering…

3. Rood van schaamte vraag ik je waarom ben jij mijn min of moeder niet? strijk je warme hand door mijn haren zie mijn bestaan 4. mijn blinde vlek is wat je ziet als je naar me kijkt voor mij onzichtbaar grijs gebied voor jou donkere nis schatkamer?…

Raam is gebroken nu schijnt de maan zijn koude stralen recht naar binnen snijdende sikkel heult met het duister kerft in het denken tot de dageraad dan verrijst de zon bestraalt met warmte het duister weer weg tot een volgende nacht…

Als gras in december, doe niet aan groeien, kruip weg onder een kille deken. Het is zwart in de doelmond. Er wordt gedroomd van zaadschieten, bloeien met wuivende pluimen. Noppen ranselen je recht, het mes maakt je hard. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…

Kijkend naar ganzen op de vlucht in de verbleekte blauwe lucht terwijl ze na enige tijd verdwijnen in de eeuwigheid Rimpels volgend in het water steeds verder op zoek naar later naar hun einde aan de horizon of terug naar waar alles begon…