Alle inzendingen over Tolerantie OR gedogen OR aanraken

handen strelen verstoren het zwart dat omhult vergeten het hart dat zich verschuilt zoekend naar de woorden naar de maan laat me los streel mijn lichaam in het licht maar laat mij gaan je handen vergeten mijn gezicht streel mijn ogen doe ze dicht laat me zien zodat ik voel en alles zie zoals het is…

je aanrakingen druppelen doorheen mijn nylon kousen doorheen mijn huid tot in mijn bloedstroom voel ik je tedere strelingen hartkloppingen ik krijg hartkloppingen gek ik word gek maar hou vooral niet op ik wil ik wil al jouw liefde vannacht…

ik wil je omringen met een teder bewegen van mijn lied uit een wilde seringenstruik geboren met jou bedaren onder stille dekens van de ochtend in een tomeloze vaart opdat je zou voelen hoe jouw ziel spreekt in de vruchten van mijn woorden jij het gemis waarin je leeft laat sterven in de openheid van mijn hart…

Je hebt in mij iets aangeraakt Een snaar Die werd in mij nog nooit beroerd Vandaar Dat ik je zag als iets van mij Een deel Ik heb je als geen ander lief Zoveel Maar toen je verder bent gegaan Zowaar Werd er in mij iets stilgezet Die snaar Ik hoop dat het er ooit weer is Dat vuur Dat we dan samen afbreken Jouw muur Je…

Zijden aanraking en geur van vanille draag ik onderhuids.…

Om echt contact te maken Zul je moeten aanraken. Al heb je niet veel zin Gebruik vaker je tastzin Het wordt een gevoelsbaken. Dit is de droom Van elke haptonoom.…

Bloot in mijn nachthemd voel ik nog steeds zijn handen -- nog steeds zijn adem.…

Pilsje pakken Het was zo de gewoonte een pilsje na het werk de kroeg was druk en overgoten de ruimte beperkt de druppel was de aanstoot het sorry ongewenst En voor hij het wist stond hij buiten praten wilden zij niet gedogen hij kon zich nauwelijks weren de klap zag hij niet aankomen het werd duister voor zijn ogen…

druppel water verlaat je haar en baant zich een weg langs je rug ik vang het op met mijn vinger zodat ik het een triest einde bespaar en breng het naar de oorsprong terug Een nagel over jouw ruggengraat veroorzaakt een reactie op jouw huid en door in herhaling te vallen de rilling die het achterlaat maak je een spinnend geluid Iedere aanraking…

Aanraking is niet wat me ongeduldig maakt van jou; de tijd die in een tel wenkt is groter dan de toekomst. Je huid veegt de druppels van het veld dat bloeit; dronken van dorst steek ik jou voorbij. Ontmoeten is wat niet hoeft in een genot van leegte; gretig vult zich mijn wezen met jouw ogen, jouw blik.…

Buiten heeft alles een verhaal, waar wind was of de bliksem, maar jij kijkt of je een misdaad mijdt Nee, aanraking verbetert Gebrek aan zon heeft je zo vaal gemaakt, en al het niksen. Toch ben je een beetje gestreeld door tijd en door mijn blik vertederd.…

Ik voel een zoete regen van woorden tegen mijn naakte lijf tintelend zacht Hand in hand zweven wij door de ruimte Wij kussen en plukken sterren De bruine warmte van jouw huid die de mijne laat leven in koude winternacht Elkaar warmend. De im- mense ruimte Zorgt voor een heerlijk contact tussen jou en mij Jij brengt mij de zon…

de beweging van het water gleed langs mij heen het meer was verlaten alleen, de kille stilte dreef het lichaam met zich mee niets, bleef aan het verkrampte lichaam kleven, enkel wat druppels op het koude vlees vol ontroering bevrijdde ik mezelf van iedere druppel…

Het liefst zou je wegkruipen achter duizend zwarte rokken, glurend met je ogen dicht loop je schoorvoetend totdat je echt niet langer, kunt doen, alsof je niet ziet dat de schaamte, de pijn en het verdriet langs je lichaam stroomt met elke stap kom je dichterbij kijk naar mij zonder ogen dicht.…

warmte streelt mijn rug als de zon zich met mij mengt door openslaande deuren was het vergeten dat strelen zien doet kleuren en zwart voor een moment tot een wazige lijn verengt het licht raakt zelfs een oog dat verrast de ochtend beleeft diep van binnen weet ik wel dat mijn denken het aardse bedriegt, pijn soms voor wat duisternis…

[Haiku] De zon schept een band – treurwilgen strelen elkaar met schaduwvingers.…

ik raak je graag aan zo even soms wat langer wil even begaan met aandacht of omdat een moment dat vraagt; het is ademen in mijn bestaan het zijn wat woorden of handen die dan raken aan de ziel van de ander als een vorm van waken, zeggen; ik ben medestander soms is een ogen-blik meer met minder zeggen het laat zich vanzelf raden een…

Mijn laatste traan bevriest zij met aanraking. De verbinding leeft met haar schaduw zin Mijn aanraking verlicht jou waar jij continu woont Zelfs als de weg kruist in een flauwe bocht waar ik in één adem door jou werd gekroond. Maar wegen splitsten, tegen het licht in. Stralende ogen, verlaten met een kuch.…

oranje lippen ruiken naar kauwgom haar tere lichaam viel vederzacht tegen me aan toen de tram pardoes optrok de donkere zonnebril verbergt haar ondeugende ogen glimlachend duikt ze in haar telefoon…

Een deur halverwege de trap heeft een trap gekregen twee mannen komen mij tegemoet en passeren me met een korte groet Boven staat politie op de vloerbedekking ligt zand naast een bloempot op zijn kant personeel drentelt met koffie Iemand is foto's aan het maken een ander dozen aan het tellen en overal hangen er vellen Niet Aanraken…

Dat raakt me dat roert in mij Dat wijst me Dat maakt me blij Dat raakt me aan en geeft me kracht Om Verder Te gaan…

Ze konden het binnenland niet aanraken die warme zomerdag, nevelwind in de duinpan zonder schuilhut toen hij naast haar zat in dagdromen uitgeput door een gehaaste eruptie van doorwinterde corrupte emoties een vertrekkende zon voorvoelde regen die hen vergezelde toen ze terugreden op roestige paarden door het bos met overal fluitenkruid…

De trieste muziek raakt het onderbewustzijn  heel voorzichtig aan…

Woorden Ontstaan In mij Aanrakingen Uit de diepte Ondersteunen Mijn Pad…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

enige tijd later ontstaan de mooie vormen en kleuren; zij opent haar hart op vruchtbare aarde gelijk een wilde bloem dorstig slurpend bij het opgaan van de prille ochtendzon en smoort als de stekende rode ploert de gouden akker op 't hete middaguur verzengend als 't kanonnenvuur…

De tolerantie is vèr doorgeslagen. En daar wil Balkenende iets aan doen: Hij breekt een lans voor normen en fatsoen die CDA-ers in het vaandel dragen. Dat koningsdrama binnen zijn partij verbleekt bij de ethiek van dit reveil.…

De koningin wordt zwaar gecensureerd Ze hebben in haar kersttoespraak gesneden Vooral dat stukje over minderheden En hoe je elkaar samen respecteert Zelfs over tolerantie wou ze praten Gelukkig houdt men haar nu in de gaten.…