Alle inzendingen over Tonnen blik

Klimaatjongeren zijn simplisten Beweren hoog klimaatrealisten Deze hebben Vesuviusuitbarstingen En bedelven gerichte maatregelen Met tonnen goedkope spot en hoon Een ecologische voetafdruk Groter dan hun lange tenen Een condoom over dwarsdenken Genieten, ja. Vruchtbaar niet!…

Gaston die overal met tonnen strooit Of aanbelt met enorme enveloppen Ik kan die spotjes nauwelijks verkroppen In onze straat zie je die gozer nooit Maar nu zat het me toch 'n keertje mee Kijk zelf maar eens, 'This is my lucky day!'…

Ik heb geen zin voortijdig te verscheiden, Een maaltijd eet ik daarom nooit uit blik, Ik zorg dat ik geen bisfenol inslik En kassabonnen tracht ik te vermijden. Dat is de reden dat ik nooit betaal: Opdat ik kerngezond de honderd haal.…

Hij pikte op een jatconcours voor tonnen en heeft met glans de meeneemprijs gewonnen.…

Dat kostte onze school vervolgens tonnen. Vandaar dat wij van ganser harte hopen Dat u de kantjes er van af wilt lopen.”…

Eeuwig zweven Op een handvol Veren die gewichtloos Bij elkaar worden Gehouden door pennen Die niet meer dan Holle scheden zijn - Tonnen aan schoonheid, Grammen slechts aan Netto gewicht waarin Ik op wil lossen Ontdaan van mijn Menselijke zwaarmoedigheid En zweven wil ik, Gewichtloos zweven Tot in alle eeuwigheid…

Ik weet niet precies, wat ons te wachten staat... maar ik voel, dat er vele zielen zoekend zijn. Ik weet wel, dat er zielen zullen gaan schreeuwen, roepen uit onwetendheid. Alleen God weet wat ons te wachten staat, ook al probeert Hij tegen kwade krachten in. Alleen God, had ergens, hoe dan ook een goede bedoeling in het geheel. Het is de…

Gelezen en jou bedacht Dordognaise zou dat eetbaar zijn, plantaardig of mineraal Het kan wortelkanaal zijn nog gevuld met scheutpijn tonnen erin geflikkerd Toch nog klinkt het hol als op de Efteling Hollebol- legijs met een stem zo laag omfloersd in rouwbeslag op afgedekte trommen Toe maar er kan altijd een tuutje slagrijm bij…

En de aarde beefde onder al dat leefde zo snel dagelijks leven veranderd in een hel niet wetend wat hen overkwam daar in het exotische Bam dat verre land door droefheid overmand bedolven onder tonnen steen niet horend het kermende geween van hun geliefden zoekend wanhopig weinig resultaat boekend…

Langs de waterkant starend over het water Terugkijkend naar vroeger en vooruitkijken naar later Wat ging er goed en wat ging er verkeerd En heb ik van deze levenslessen wat geleerd. Heb ik van bepaalde dingen echt spijt Of iets gedaan waar iemand onder lijd. Fouten uit het verleden kan ik niet over doen Wel excuses maken voor de fouten…

Groene dieptes Beschermen ons Voor wat beneden Op ons wacht Meerdere vinnen Kaken groter Dan wat van vissen Wordt verwacht Slijmerig kruipend Over weggegooide troep En vervuilde tonnen Uit illegale fabrieken Fluitend langs De waterkant Beseft men niet Wat zich beneden vormt Een leger mutaties Wacht op het moment Om de aarde…

kon ik toch alle regens belopen die zomaar uit de hemel kiepen dan zou ik mijn waterstand Zegen dopen terwijl de handelaars nog sliepen vlot ving ik tonnen per vol reservoir was klein begonnen en groeide per jaar mijn stand zou floreren dat is niet de vraag maar nu transporteren hoe breng ik gestaag mijn water omlaag…

Een miljoen zal me gestolen zijn vuilnis, tonnen gestort op een open wond vol venijn bijeengeraapt geïllustreerde verdoofde beren alleen het levensverhaal proberen te begrijpen het hoogste haalbare is iedereen respecteren cliché ratrace ratrace Kompas is mistig opgeven om opgegeven te verkomen en richting in listig land…

als de zon achter je ogen doorbreekt en de vreugdeboogjes je lippen buigen krullen je golven om mijn stiljuichen tot mijn kus van de jouwe losweekt vertrouwder dan zaterdagnachtgesprekken waar de rest van mijn wereld bij verbleekt weet je nieuwsgierigheid te blijven wekken die liefde zal me altijd mogen fascineren want zulke dromen sterven…

Voor een andere kijk hoeft men slechts van liggen over te gaan tot staan of omgekeerd wat ook te bereiken valt met transcedente poëzie lichtjes zwevend boven de grond men zegt ´hij dicht´ als men je ziet, en ´let op, straks zie je het weer niet´…

Blikken, dood of dodend zacht, verward of dolend scherp, gericht of liefdevol flitsend of temperamentvol Zeg me welke blik je wilt desnoods alleen verstild waarvan ben je gecharmeerd dat je zeker weten reageert…

ingeblikt Een goed gesprek over de zin van het leven De oorsprong van bestaan begon met beven Haar vorsende blik zocht naar de redelijkheid Tot ik besefte ik ben jou nog lang niet kwijt Een fiere blik vol overwinning Haar eerste speech in het openbaar Met opgeheven hoofd de massa tarten Ik dacht waar haalt ze die nou toch vandaan Ze…

Leeg blik schittert in kunstlicht eerder gevuld met tomatensoep nu een sieraad glimmend als zilver - Andy Warhol mandaat- vaas voor bloemboeket schaars gebloemde berm links rechts soepblik bloemboeket langs de berm wordt opgelet en giftig bestoft staan ze nu te pronken bloemen… en een soepblik glimt bestofte kleuren.…

....hoog in de hemel, tussen de zon en de maan, ....zoen ik je gezicht, en zweef bij je vandaan. ....van ver zie ik jou, kijkend naar mij, ....en word warm van je blik, omdat ik weet wat die zei.…

Uit het niets huilde ik uit het niets herinnerde ik mij die blik het is over zei hij daarmee die blik, zo weltevree dat herinnerde ik mij, die blik, gevolgd door nog meer gesnik…

O, kon ik mijzelf eens vanuit mijn bank zien naderen, een blik werpen op de man die vanaf het trottoir naar me zwaait alsof hij gelukkig huiswaarts keert. -------------------------------------------------------- uit: 'Reislust in ommezien, gedichten 2008-1983', 2008.…

Jouw oogopslag verraadt jouw kleuren die je tot dan toe goed verborgen hebt weten te houden onze onzichtbare lijn is duidelijk voelbaar en laat jouw wangen blozen je hart sneller bonzen woorden lijken overbodig daar gewoon zijn al genoeg is…

wolk glijdt voor de maan maan schuift achter wolken weg wat beweegt mijn blik…

Ik loop snel door zodat ik niet veel blikken hoef op te vangen. Ik loop zo snel mogelijk door. Ik let niet meer op de weg. Ik probeer niet te kijken naar de mensen. Het lukt niet, de mensen trekken m'n gezicht naar hun toe. Ik loop nog harder. Hoe dichter ik bij huis kom des te onzekerder en angstiger word ik.…

Blikken, van mensen om me heen zien me als 'n vrouw met een gebrek niet hoe ik als mens ook kan wezen "heus" ik ben echt niet van steen! Blikken, ja ik ken ze maar al te goed dan zeggen ze ook nog fijne dingen dat de eerste indruk vaak de beste is nou, dat ontneemt 't bij me vaak de moed.…

Je was mijn eerste keus, Dat weet je heus Maar dat verdomde blik, Je verdwijnt weer, en ik slik De zovele verwijten, Hoelang moet ik mijn tranen verbijten? Voordat je ziet, dat dit de oorzaak is van ons verdriet. Ik hoop dat voor jou de zon mag schijnen, wanneer de drang naar verdoving voorgoet zal verdwijnen.…

Soms is er random iets, Dat me aan jou doet denken. Verdwijnend in het niets, Om 't dan weer te bedenken. De tijd vliegt o zo snel, Zo moeilijk te geloven. Maar een ding weet ik wel, Dat jij je uit kan sloven. Hoe kan ik dat niet zien, Dat jij een doelpunt maakt. Als jij me hebt gezien, Of ik, door jou bewaakt, Je in de ogen kijk,…

Een geestesschim onaards wordt middels tonnen steen door arbeiders getorst in vuil en gruis en zweet, vermetseld tot materie. Wie nu de berg opgaat is als een oude pelgrim: de weg is lang en zwaar, maar 't loon na moeizaam zwoegen is een hemels visioen!…

peking 4 juni 1989 het plein der hemelse vrede is geen plaats voor vrijheid duizenden schreeuwen hun onmacht ten hemel tonnen staal rollen in beeld om het woord te vermorzelen een chinees blijft pal staan en de moordmachines stoppen zijn schreeuw om vrijheid wordt overal nog gehoord de onsterflijke stem van het geweten…

hoe ze keek hoe niet waarom dat vroeg ik mij nooit af niet tijdens en niet daarna het was en het was hoe hoe ze keek melancholiek kan dat? kun je zo kijken? want het was hoe het was hoe ze keek…