Een flard emoties door het huis
Ik zie je zitten, witte haren
Lang wuivend in de ruimte
De vleugel in een hoek
Je vingers vliegensvlug
Je kleine lichaam vol
Vervoering, zoveel kracht
Vol liefde voor het spel
Toverspelen kon je goed
Mijn omalief…
Was weer de schepper van hun wereld
Ik speel mijn eigen toverspel
met licht en zwaar
en niet en wel,
met tijd en duur en ogenblik.
met spreken , luisteren en schrijven.
Maar die ik zoek vind ik hier niet
Want zij is weg, en zal dat blijven.…
Na het boerenbedrog
Een toverspel zonder grenzen
Een zuinige zege op zak
Doven de sintels in zijn lies
Dompelt hij het jeukende vel in de zon
De gulle hand zaait haar stofgoud in zijn nek
Maar na het vermaak
Laat het gewelf haar volle damp los.…
537
Bezig met laden