Harry Truman had een droom.
Verzengend, verstikkend dodelijk
ongewoon, die in een nachtmerrie
een kleurige paddestoel kon opbouwen.
Die na een eindeloze oorlogstijd,
in een fractie van Harry's levenstijd,
Nippons bouwvallen zijn doden liet berouwen.
Harry Truman had een droom,
die het leed bracht van het atoom.…
Zo vroeg men Harry Truman indertijd
De president die wilde dat wel kwijt
en sprak als econoom van lik-me-vessie:
Bij 't eerste houdt je buurman niet zijn baan
Bij 't tweede gaat je eigen job er aan…
Aan het plafond
Tussen de muren
In de gordijnen
Op de vloer
Op elke plek
Waar je net nog stond
Altijd en overal
Ligt er ziekte op de loer
Bijna als de ‘Gouden Kooi’
Een beetje als de ‘Truman Show’
Net als dat ‘Big Brother’ toen
Maar dan zonder dat geklooi
Een huis vol zieke mensen
Stap er maar eens binnen
Zie het eerlijk samen zijn…
Mijn lichaam is groot en vet
en vet van de beenderen hitler en bismarck en nietzsche en truman.
Chaplin is mijn lakei, maar ik weet het:
hij steelt epauletten voor kermis
en tabak voor de slaven van soho,
hij steelt mijn historie voor marx -
protesteert, generalen!
Ik sta als een stinkput op elba.…
Als kroon op de reality tv
Wil men een soort Big Brother-stad gaan stichten
Bij al wat de bewoners dan verrichten
Kijkt-levenslang-de ganse natie mee
Iets dat ons noch benadeelt noch bevoordeelt:
Wij zijn reeds levenslang tot pulp veroordeeld…
172
Bezig met laden