Alle inzendingen over UMCG

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar wie Je zijn zal Gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar Wie je zijn zal Het Ik gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Wat is een Mens nu nog - Anders dan de Optelsom van een Stapel pasjes Die hij bij Zich draagt Dag aan dag En zonder welk Hij tegenwoordig Niets vermag UMCG/Niebert 20 juli '12…

Wekelijks Worden mijn hersenen Door kundige handen Gemasseerd Mijn eigenste Ik stukje bij beetje Bij elkaar geschraapt En eindelijk de Regels van het leven Geleerd Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne UMCG, mei-juni 2012…

Geen benul had ik Van assertiviteit of zo Of van gewoon Voor mezelf opkomen Van jullie leerde ik Dat het nooit meer Zo ver mocht komen En heb ik mijn Nieuwe leven met Beide handen aangenomen Met grote dank aan het SoVa-team UMCG Monique, Wianne, Iekelien, Iris…

bijzondere mensen in het UMCG…

Waarom zou ik gaan Reizen, verder dan De horizon, alleen maar Om de schuld, waarmee ik Mezelf heb opgeladen, Te zien verdwijnen in Een mateloos gordijn Van schoon geduld? Schuld kan ik beter Inlossen in het hier, En in het nu, Van mijn hart geen Moordkuil meer maken, Maar met een schuldenvrij Besef op reis gaan, Want onthoud…

Leer ons de rug te rechten, Met opgeheven hoofd in Dit leven te staan - De voeten gespreid Op het oppervlak Van deze aarde die ons Tot woonplaats gegeven is…

hier in het mij zo vertrouwde UMCG hangt tegenover mijn bed een poster van plafond tot benee van boven zee zwevende meeuwen hoog langs het zwerk vannacht namen ze mij met zich mee ik voelde de wind als het föhnen van mijn haren en onder mij de wild opspattende woelige baren en toen ik wakker werd van het tijdens het nachtelijk uur beleefde…

en dood Maakt verdwazing Onze lotgenoot Ik kan het niet laten Te denken dat leven Soms te makkelijk Wordt opgegeven Geschreven naar aanleiding van het artikel 'Mensen sterven onnodig' (21 juni 2005, Dagblad van het Noorden; strekking: Hartpatiënten overlijden door gebrek aan operatiecapaciteit, desondanks geeft minister Hoogervorst het UMCG…

Die mezelf was Kwijtgeraakt, Zelf niet meer Wist wie ik was En waar ik Vandaan kwam Laat staan dat Ik wist waarnaar Ik op weg was, Breng met dikke Verf op dit doek De pijn van mijn Leven aan - Elke klodder die Zichtbaar achterblijft Is uiting van een Traan die onzichtbaar In mij achter bleef Maar nu voelbaar Langs…

Spieren die zelfs in diepe slaap Hun spanning niet laten vieren, Die kabels zijn in gedroomde Herbeleving van weer een verre nacht, Die nu plots weer actueel wordt, Nacht waarin wel geslapen Maar niet gerust wordt; Ziel, het diepste ik, Gevangen tussen scheepskabels Van gedroomde achterdocht, Brommend in de veilige omgeving Van…

Ga zitten, Zit zo lang Je lichaam het wil En laat je vermoeiende Gedachten verwaaien In de wind - Zit, en rust uit, Mijn kind…

dominerend mijn horizon In de jaren door de tijd Te bang, te laat, En daarna weer te veel spijt Om het weerloos treffen Jegens andermans chagrijn en nijd Vaardigheden hier omtrent Ontbraken in het geheel Leren om niet bang te zijn Voor het volwassen zandbakgedrag Is een vaardigheid die Voor mij maar heel langzaam went UMCG…

Angst domineerde mijn horizon Alle jaren door de tijd Te bang, te laat, En daarna weer te veel spijt Over het weerloos treffen Met andermans chagrijn en nijd Vaardigheden hieromtrent Ontbraken in het geheel Leren om niet bang te zijn Voor het volwassen zandbakgedrag Is een vaardigheid die Voor mij maar heel langzaam went UMCG…

Sta beduusd weer Bij te komen Van het werken Met mijn handen Onder kundige Begeleiding van De mensen van AT, Die weten hoe Mijn hersens te Kneden door Het werken met Glas en draad En zoals altijd klei - ' t Voelt alsof De eindeloze knopen In mijn hersenkabel Wat ontward worden En de pijn wat Minder schuurt, Sta…

Geest die kwetsbaar is Ziel te gauw geraakt Geen weerbaarheid Waar alleen de tegenaanval Lonen zal - Enkel agressie tegen De geest die krassen Maakt in de ziel En alles loopt volgens Een vast patroon dat Telkens meer beschadigingen Achterlaat - er lijkt zelfs Een wetmatigheid te bestaan In het uitrollen van de loper Voor…

Dit is geen droom; Ik loop onder de Oude kastanjes van Mijn jeugd, die mij Als kleuter zagen Dartelen langs hun Zwierige witte kelken, Het kind dat zijn Ogen uitkeek bij Het zien van zoveel moois, Zij die oud werden in mijn Volwassenheid zien me Mij na vijftig jaar terug Als stramme oude man Die ondanks het moeilijk Voortbewegen…

Vannacht heb ik Ons een nieuwe Waarheid gedroomd: In een ongekend Heldere dimensie Droomde ik mijzelf En jou twee duikeendjes Die opgaan in de Liefde voor het water En voor elkaar - We brengen Rimpelingen teweeg En wachten tot ze Elkaar raken en ik Deel word van jou En jij van mij…

Mijn toekomst Voorgoed gesloten Vastgeketend aan Mijn verleden Met een fataal Gebrek aan weemoed En de moed der wanhoop Streed ik zo hard ik kon Voor het laatste Restje leven Voor die nieuwe horizon Die 'k in me had En Goddank bereiken kon Met oprechte dank aan: alle behandelaars Universitair Centrum Psychiatrie UMCG…

Het brommen Van de gele horzel Eigen geworden op Het plein der genezing Klinkt bij thuiskomst Al weer even vertrouwd Als hij grommend Langs het lint Van asfalt en Bitumen zoeft Naar het bieden van hulp Bij weer nieuwe ellende In een te haastige Niet zo vertrouwde wereld Afdalend naar de Plek van nieuwe pijn Zweven twee…

Voor Els de Bruin Gedachten stromen Onophoudelijk elke dag 't Kost moeite soms Om ze in te tomen Toch is dat wat ik vermag Hoge pieken, diepe dalen Worden door jou en mij Op werkelijke waarde geschat Om te voorkomen dat ze me vermalen En samen lukt het om de echte Waarde ervan te bepalen zo dat ik - Goddank - verder leven mag…

Het schuurt en schrijnt en doet Met mij, pakt mij bij de strot, Doet mijn hart en nieren Zonder genade vol op slot, Laat mijn razende gedachten En bloed het kookpunt bereiken - Alleen ogen nog die het doen, Tot mijn verwarde blik opeens Jou ontwaart, mens die de chaos Heeft overleefd en mij kent En herkent zoals ik ooit Mijzelf…

Als de luikjes Die jaren lang Hermetisch afgesloten Zijn geweest langzamerhand Weer open gaan Spreekt voor het eerst Het gevoel weer aan Dat al die tijd was Opgesloten in de mens Die eraan gewend was Om levend dood te zijn…

Jullie begeleiden me Bij mijn wekelijkse gang Naar bewegingstherapie Op elk raam in de gang Een afbeelding van een Vogel die bevroren is In zijn beweging - En toch blijven jullie Op weg naar een onbestemd Einddoel - zijn net als ik Onderweg naar een doel Dat we nog niet kunnen zien…

Het wordt me afgepakt Waar ik bij sta, Alsof ik er niet sta, Alsof ik er niet ben, Alsof ik lucht ben Voor haar en voor mezelf - En jij zegt dat ik er Iets van moet zeggen, Dat ik het niet goed Moet vinden, dat ik Het niet moet willen Dat zij er zo mee wegkomt; Die laatste woorden Hoe goed ook bedoeld Steken mij En ik…

Voor Date Luisteren zal ik, Luisteren moet ik, Luisteren wil ik Om je beter te verstaan Je bent zo dichtbij En toch hoor ik je niet, Hoor ik niet wat je zegt Althans niet wat je bedoelt, Afstand zo klein en toch Ben je eindeloos ver bij Mij vandaan, En zal ik op de vierkante Centimeter naar je moeten Luisteren, wil ik…

Rijk geschakeerde werkelijkheid Bevindt zich om mij heen - Oorlogsgeweld heb ik verbannen; Duizend bloeiende bloemen Zie ik rondom mij, ontstaan Uit het palet dat mij Door professionals ter hand Is gesteld - Duizend bloemen wel, Er is geen een gelijk, Geven me dit gevoel: In het hier en nu Voel ik me rijk --------------…

Boodschappen haal je Voor vijf dagen slechts, Die spanne scheidt Het nu van de eeuwigheid, Plannen maak je voor Later, later, later - Later is maar Vijf dagen lang, En boodschappen haal je Voor vijf dagen slechts…

Hoe kan ik nou geloven In dingen die alleen Maar heel zijn, Potdicht, geen scherfje Eraf, geen barstje te zien - Misschien dat de Antiquair er dan Wel veel voor geeft, Persoonlijk zie ik In zo'n oud attribuut Toch liever een barstje, Of anders een kleine scheur Waar moet anders in deze Pikzwarte nacht het licht Door naar…