Alle inzendingen over VAN

rimpeloos stap ik op water aan de kust is storm op komst…

als schuimende zee kwam jij ankers braken los en nog zoveel meer…

draadloos pasten wij in elkaar tot jij ging trekken…

Steeds vaker blijkt de duur gekochte kunst domweg afkomstig uit een copyrette en wordt snel doorverkocht. Die estafette toont Hollandse beschaving op zijn dunst. Zelfs poëzie staat hier niet langer los van. Zo is dit vers een fake door H.J. Bosman. ----------------------------------------------------------------- Steeds meer op veilingen…

De tijd voedt mijn wonden eerder dan dat hij ze heelt. Helen doet hij alleen de gezonden, de mensen die goed zijn bedeeld. Ben je eenmaal diep geschonden, heeft iemand je opengebroken, zonder dat je wilde vastgebonden en je in het huiverend hart gestoken: dan is elke dag weer een titanenstrijd, een gevecht om dood en leven; niemand die…

Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de doden die sterven mochten om de levenden te laten leven Zoete druppels van levenstranen gevallen voor de kinderen die leven mogen om de doden te laten leven…

Zilver vleugelend gevlieg zwerft door de graven van de levenden gewaarborgd door schaduw van zenuwslopend gesloop van de gedachtebeelden kronkelend kruipend door donkere hoeken en natte wanden van hersenwormsels die werelden vervormen tot illusie van geflipten…

Schitterend staan de sterren elke nacht weer starend richting aarde keer op keer Met schittering in de ogen staren wij verheerlijkt terug naar de pracht der onbegrip in de geschiedenis terug…

Tussen twee stammen boven aarde zon in zeeverlichte dagdromen twee paar armen vinden nog meer warmte in hangende beweging zij telt de sterren en hij verdwaalt ertussen…

Dit is het stukje aarde Dat ik mijzelf heb toegeëigend En dat ik deel Met alles wat er leeft Waarvan ik weinig zie Maar des te meer kan horen: Gefladder en geklapwiek in de bomen, Gescharrel en geritsel op de grond En stilte vol gekwetter Dat overgaat in kreetjes van paniek Wanneer een kat of een verdwaalde vos Het territorium betreedt.…

ik wil me niet opsluiten niet achter nacht waar schaduw heerst en donker lacht toch wacht ik hier het hoofd gebogen in de luister van de stilte op een verlossend woord geen wind die stem verwacht op de kleine ik die alleen zijn angsten telt niet op de klok die zich verborgen houdt niet op het wezen dat naar muren klauwt onzichtbaar…

De zon weerspiegelt in druppels dauw die langzaam verwaaien tot een hemels blauw een nieuw blad ontwaakt een oude tak slaapt in en zie in het woord weerklinkt een woord weer tot een zin.…

Je wist me steeds te raken soms met een korte zin met zwijgen of met praten soms met het moment daar tussen in. Je liet me altijd in m`n waarde en voelde feilloos aan dat ik niet zou kunnen blijven maar mijn eigen weg moest gaan. Je was altijd mijn veil`ge haven een helder baken aan de kust en op de meest woelige momenten vond ik bij…

De moslims zijn nu weer op vrije voeten Die toen hun telefoon werd afgetapt Op deze vreemde boodschap zijn betrapt: "Marietje heeft wel duizend zomersproeten." Wat uiteraard beschouwd werd als de code Voor een terreuraanslag met duizend doden.…

Er ligt een kater op mijn lever, het is dat men mij een mens noemt, anders was ik toch meer een bever die tot verdrinkingsdood is gedoemd. Elke dag tril ik van het delier, rusteloos malen mijn gedachten maar het interesseert niemand een zier want er valt niks van te verwachten. Mijn zeer hoofd is een pijnfontein van knallende champagnekurken…

Waar de stroom van beelden naar buiten keert dwaal ik in illusies die mijn werkelijkheid ontkennen, en zoek ik de stok die de spiegel breekt waarin mijn ogen de waarheid zien…

Goddank is er een anti-katerpil Die ik steeds na drie glazen in moet nemen, Al stelt mij dit voortdurend voor problemen Als ik dit middel tot mij nemen wil. Want ik moet steeds een nieuw glas wijn bestellen Omdat ik niet meer goed tot drie kan tellen.…

Ik droom een volmaakte vorm een eeuwige reis naar hier waar ik alles zie en schrijf de vrijheid als behang in kleuren om me heen. Ik leef mijn eigen verslag en begin in het midden waar het heden volmaakt mijn woorden beschrijft. In een magische dans van leven en natuur stroomt mijn wereld in het licht van nu.…

Dit gebeurde overal: de koeien dansten door de straten net als hippe konijnen uitgelaten walsten en er was ook een kwal En hippohap, het nijlpaard stal de harten met een sierlijk ballet het aapje sjimpie had dikke pret Inderdaad, er was weer bal…

Afscheid is niet het gemis dat je elkaar niet meer zult zien want zien doe je ook blind in het oproepen van beelden, en gedenken doe je alleen als je niemand te dulden hebt. Afscheid nemen is het besef dat je elkaar niet meer zult voelen in het vlechten van elkaars huiden, de handen die handen maken en het verzet doen wijken, onze lijven…

Al was het een verrassende vertoning Toch vond men het in Spanje ook wel cool Dat hun equivalent van Hennie Stoel Gaat trouwen met hun eerstvolgende koning Al lijkt zo'n link niet eens zo ongewoon: Een Stoel is toch familie van de Troon?…

2002 Mijn hart is kwetsbaar als porcelein, verkeerde gevoelens kunnen het doen breken. De gevoelens doen zeer, maar zijn ook fijn. Dit duurt nu al weer meerdere weken. De tijd kan mij niet snel genoeg gaan. Ik wil weer een gevoel van stabiel geluk. Maar ik moet weer beginnen van voor af aan, want een scheiding maakt een heleboel stuk.…

Je lichaam zegt geheimen toe ik spreek geen gebaren noch taal twee handen fluisteren iets is het erger dan of speel je maar alsof…

Soms vliegen harde woorden kris kras over mij heen en beuken ze met vuisten op mijn hout generfde hoofd, vaak schoppen ze tegen mijn schenen die zo stijf zijn als een plank of gaan ze op me zitten bij gebrek aan een bank, maar wat er ook gebeurt ik sta garant voor evenwicht, behalve bij een verhuizing dan sjouwen ze me mee, omdat het…

Tussen verdraaide handen het licht der schoonheid omgeven door wanden van geborgen blijheid Wijsheid in stilte behouden door je eigen van angst bezeten kilte dat je doet zwijgen Maar de emotie van hart uitgesproken liefde in een zucht wat in eerste instantie verwart zal vrij zijn door diezelfde lucht…

twee zielen geven onbekend aan elkaar hun liefde maar apart vele levens die verbonden zijn tot overgave overwint en ze samenkomen op een lijn…

Nu al de zoveelste kuur, en de zoveelste behandeling Ik had verwacht dat het nu wel beter ging Maar nee weer geen goed bericht Is er dan helemaal geen positief uitzicht? Het einde is nog niet in zicht, helaas niet Dat doet mij ongelofelijk veel verdriet Om aan dingen te moeten denken waar ik gewoon te jong voor ben Het is iets waar ik nooit aan…

Mijn vingers schrijven op het beslagen raam de woorden uit het leven in gedachten eindeloos geschreven voor altijd onuitgewist je naam…

In nachtgewaad deed 's middags de bejaarde Uit onvrede met zijn pyjamadag Bij de tehuisdirectie zijn beklag, Die daarop verontschuldigend verklaarde: "Wij zullen dit natuurlijk compenseren: Straks hoeft u één week lang niet uit de kleren."…

In nachtgewaad deed 's middags de bejaarde Uit onvrede met zijn pyjamadag Bij de tehuisdirectie zijn beklag, Die daarop verontschuldigend verklaarde: "Wij zullen dit natuurlijk compenseren: Straks hoeft u één week lang niet uit de kleren."…