5714 resultaten.
De appelboom
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.799 wij voelen zoekend Vaders handen
De vrucht betasten in ons trillend loof.…
Adieu
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.413 Ik ben niet meer met u alleen
en op de peluw is er geen
o lieveling, die lot en leed
zo onafwendbaar zeker weet.
Geef mij uw mond en zie mij aan:
lang voor de zon, lang voor de maan
verzinken in de wereldmist
zijn onze namen uitgewist.
En wat mijn hand te strelen vond
zal liggen in de wintergrond
en wat mijn stem aan u bescheen…
Gebed
poëzie
2.0 met 6 stemmen 939 En uit 't verstuivend wereldpuin
Vorm ons als nieuwe mensen weder,
En laat ons leven in uw tuin.
-----------------------------
voetschabel: voetbankje…
Bij de rozen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.037 ‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’
zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was.
Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren:
wat is u zelve, ijdel mens, beschoren,
zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…
Over het gras
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.570 Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde
die ik vroeg en die ik later,
die ik nimmer, nimmer vinde.
Smalle schelpen zijn haar handen
om een eeuwge zee te horen,
in zijn wieg en broze wanden
zingt haar hart mijn wee verloren.
Handen die mijn hoofd niet koelen
met hun sneeuw, de lichte, zachte.
Hartklop die ik niet zal…
Klein Air
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.548 Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.
In de warme lampeschijn
zal zij liggen, bleek en fijn.
Wilder dan een springfontein
breek ik uit, en ben weer klein
bij haar leden, zoet satijn,
diepe bedding, dieper pijn.
Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.…
Gebed in 't Duister
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.786 Lang voor 't eerste dagegloren,
lang na Venus' gouden schijn
kniel ik, uwe stem te horen
uit die weelde, uit die pijn,
uit die tuin, bedekt, bedwereld
met een bloesem van Voorheen.
Heer, behoed haar in de wereld,
doe uw mantel om ons heen!…
Vrouwen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.515 Met hare zachte handen rukken zij open
wat jaren lang ten bodem sliep -
nemen haar deel, met een glimlach, en hopen
op sterren en stromen, ànders licht en diep.…
Zacht branden
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.564 Zacht branden van de teedre lenden:
een wiegeling, een wit satijn
aan mijne handen, de gewenden,
die met haar leest verzameld zijn
tot éne slag en in het stuwen
des bloeds niet laten van hun wit.
Die stem, die stameling bij 't huwen:
wie zijt gij? - En het diepst bezit
de tweelingster, haar ogen, weergevonden
in de golven en het…
Doorreis
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.504 God heeft ons spelende beschreven,
als kindren hulploos gaan wij heen.
Geen heul is ons in 't lest gebleven,
zijn diepe vaderlach alleen.
O bloed, bestijg de broze zomen
van dit gevonnist, schuldig lijf:
gij hebt een koninkrijk ontnomen
en gij alleen rekt ons verblijf.
Maar hoor, wanneer de blauwe velden
der nacht begroeid van…
Orgelpunt
poëzie
4.0 met 17 stemmen 766 De man die uwe weelden mint
is weerloos als het kleine kind:
de wereld ging hem vreemd voorbij
als aan zijn borst uw hartslag lei.
Maar wat ons saamgedreven heeft
is wat in kleine bloemen beeft
en gonzend draagt het groot heelal:
't is twee-in-een, en dat is al.…
Annabel
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.706 Mijn kleine, kleine Annabel
zij zong zo zuiver en zo schel
als fluiten op een glansrivier,
zij was geluk en leefde hier
mijn kleine, kleine Annabel
ik wist uw prille leden wel,
de trilling van die bloemenmond
wanneer een hand uw haren vond
mijn kleine, kleine Annabel
de geest is lang, maar wij gaan snel:
op 't koude laken ligt uw lijf…
De donderbui
poëzie
4.0 met 2 stemmen 320 De lucht betrekt, het zand stuift op,
Hoog torent zich de donderkop,
Die blauw als lei, en koperrood,
Dreigt met vernieling en met dood.
De bliksem, kort en lang van lijn,
Gelijk een zenuwachtig sein,
Meldt ademloos: wie vloeke of kniel',
Gedenk uw zonden, red uw ziel!
Een windstoot, water, vlam, een knal,
Alsof de hemel barsten zal…
WINTERAVOND
poëzie
3.0 met 2 stemmen 281 Ook nu het avond wordt,
Heer blijven we op U hopen,
Het winterdaglicht kort,
Hoe traag de dagen kropen.
Het water is zo diep
En donker, de lantaren
Beschampt de oeroude baren,
Waarin de wereld sliep.
En als de smalle boot,
Waarin ik word gedrongen,
Van levens wal afstoot,
Hoe hoog de golven sprongen,
Van u komt heil en heul…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
In dit huis wil je blijven wonen en sterven.
gedicht
3.0 met 62 stemmen 23.229 Je moeder schonk je de luiken, je vader
Heeft tot zijn tachtigste in de tuin gespit.
Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek
Waar ze niet moeden dubben en peinzen
En waar ze in een lieve stilte luisteren
Naar een lang ironisch verhaal.…
VADER
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.496 Onze vader, hij was bakker
bakte koeken, cake en brood
maar die lieve makker
is al vele jaren dood.
Een leven van zwoegen
in bakkerij en eigen tuin
als mensen hem iets vroegen
bakte hij ze aardig bruin.
Verhalen over brandweer
oorlog, Naarden en meer
dan was pa in z'n sas.…
Punk jazz
gedicht
2.0 met 11 stemmen 6.562 Zijn toon ook zo vaderlijk aangeblazen.
Granaatappelen sieren de tuin, een bord
van tufsteen. Je gaat maar ga je dan.
De ingang is aan een veiligheidsspeld.
------------------------------------------
uit: 'Hakkel je, hakkel je. Brieven.', 2000.…
een vader betekent
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 in de tuin van mijn leven
gul als de natuur zelf mij wortelend
opdat ik zijn kan en worden mag
tot wie ik vandaag en morgen ben
dat alles dus en meer nog
beteken jij voor mij
omdat jij mij die vader bent…
Antidata
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.739 Alles behalve nog eens achterop bij de vader,
naar de tuin als het goed was, beide benen
in tassen waar later de boontjes, de bessen.
De moeder ziek, mens-erger-je-niet gewoon
tussen doppinda’s en zondagse jurken door,
kreukend op de knieën om de eettafel.…
Conflict
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.384 Ik kuste de wreef, toen de fijne enkel:
haar schoot geurde wild als zo menig uur.
Maar zij trok het hemd weer over haar schenkel
en keerde zich zwijgende af, naar de muur.…
Voorjaar
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.648 En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven en verdorden,
Zijn moediger; en het gepraat
Van de verstilden en de zachten
Doortintelt soms een ijl gelach.
Zelfs woorden zwaar van plichtbetrachten
Gaan verend onder lichte vlag.…
Zin van het leven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.028 Ik pieker over de zin van het leven
ik heb mijn levensadem verloren
in het piekeren over de dood
de tuin is mij lief
met alle liederlijke planten
lieftallige madeliefjes
en honingdauw in de zomer
waar de libellen van proeven
mijn man is te jong gestorven
en liet mij achter als weduwe
maar ik voel me geen spin
door mijn gerimpelde onderkin…
MEDUSA
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.333 Een vrouw met honderd slangen op haar hoofd
en elk der slangen heeft hem aangeboden:
de gladde appel uit de tuin der goden
waarmee bezwaarde kennis wordt beloofd.
Maar wie haar aankijkt is meteen versteend
en schaart zich onder slinkse schuldenaren,
herneemt de last van al die voor hem waren
hetgeen hem met zijn vaderen vereent.…
mijn pa
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.043 jij mijn vader…
schilderij in vele teinten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 656 gloeiend hete zon
op gekrijte kassen
diefjes af te rukken
tomaten hangend
in gekleurde trossen
aan ijzerdraden
met touwtjes
opgebonden planten
langs de paden
nu vader nog
met vele jaren
in vaal groen
uitgeslagen alpino
op het hoofd
die kwam de tuin
niet meer uit
flessen thee
aan touwtjes
in de koele sloot
schilderijen
in vele…
Hangplant buiten
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 419 Lange ranken
in gothische bogen
twee spinnen
hebben hun webben
daarin gehangen
ze zijn online
en draaien langzaam
op hun bolle tere zeilen
in het zachte briesje…
Ik zit in mijn tuin....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 439 ik ook bloeien
Ik hoef niet ver weg
Heb het paradijs dichtbij
Voor mij is mijn tuin
Het mooiste schilderij…
uitgespeeld
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.163 het kerkhof of,
zoals u wilt,
de begraafplaats,
ligt er berustend bij
de dag is sereen
want iedereen
die hier komt
ervaart eindigheid
de laatste tuin van mijn ouders
hun graf is rijkelijk beplant
geen steen
ze zullen ervoor moeten bloeien…