Kortgeleden
Streelde
ik jouw borsten
nog en nu
leven zij in mijn
gedachten
Oók toen, lag
jouw lijf tegen dat van mij
vrouw, wat was ik blij dat ik
jou toen intens mocht be-
minnen
'k Hoop en ver-
trouw erop dat die
tijd terugkeert en zich niet gaat
vastvriezen in de
warmte van onz'
liefde...…
leg je kilometers af
in hoger sferen
en declameert in de vreemdste talen
de prachtigste gedichten
Het telt niet
De schitterendste verten
verstijven in de koude
van een geforceerde lach
En de kou laat zijn sporen na
al vóór het nieuw leven
zijn intrede doet
Een geraas uit de ruimte
zal je stem doen verstommen
en je voeten doen vastvriezen…
175
Bezig met laden