Alle inzendingen over Veldmuisje

Met warm onthaal werd ik binnengelaten Met je zoon in jouw gezin Urenlang discussies en praten Het einde van een begin. Nu zit je daar met De dood op je gezicht, Kon ik je maar helpen pa Zodat jouw last werd verlicht Je bent verschenen in mijn dromen, Van ons nam je afscheid De tijd is nu gekomen Ik hou je in mijn hart, voor altijd…

we ruzieën met mekaar steken de draak samen uitdagend, telkens weer is hij een klasse apart praten en zwijgen lachen en brommen, aantrekken en mekaar afstoten toch een man van mijn hart…

Ik wil je zien maar ik zie je niet toch sta je voor mij ik wil je vasthouden kan je niet aanraken je staat zo dicht bij mij ik wil je stem horen hoor je niet 't is zo stil, stil in mij nu ben je vertrokken het huis is leeg en ik, ik ben vrij niks om te zien, te houden, te horen en mijn hart zingt…

Lekker liggend in het gras, keek naar voorbijdrijvende wolken, de zon op mijn gezicht dromend hoe het leven was. Als kind zorgeloos door het leven, spelend, rennend, het was zo fijn als je verdriet had, een kusje van mama maar dat bleek de regen te zijn.…

met je vingers aftastend helemaal over zijn gezicht heel voorzichtig aanrakend daar, in het donkere licht je voelt hem aan, zo puur niet met gêne, zonder schroom je "ziet" hoe hij werkelijk is zonder dat mooie laagje chroom…

een plaatje kan ik niet voor je maken de angst kan ik niet voor je zijn is het de angst voor de gevoelens die vrij komen of ben je weer bang voor de pijn maar wat ik voelde was geen bedrog het is mooi, zo heerlijk en zo fijn kom maar hier en neem me in je armen laat zien wat je voelt, dan zal ik van jou zijn…

amy, kleine dame vol met ondeugd en met gein vriendelijk, vrolijk altijd samen ik zal altijd bij je zijn…

Zijn net als spiegels in de boom, vervormd verkregen beelden versterkt door verblindende lichtjes. Als deze uiteindelijk doven vervliegend als in een droom waar je mischien in ging geloven Glimmende, kleurrijke kerstballen in duizend splinters uiteengevallen…

zittend in je bootje je hand betast het koele water waar serene lelies drijven licht en teer met witte blaren de kalmte overvalt je genietend van de stilte om je heen hoe je weer aan de oever komt is een zorg voor later…

leeg als een uitgeknepen spons lopen vol in de nachten, met angst, verdriet en pijn zit er niet op te wachten, hoe zal het morgen weer zijn ...mijn gedachten.…

in de verte hoor ik de doedelzak geluid dat stierf in mijn hart die huilend mijn hart in tweeën brak één helft ging met de muziek mee. de andere is bij me gebleven wachtend tot ie terugkomt voel me zo kil en leeg mijn ziel onbereikbaar, verstomd in de verte hoor ik de doedelzak geluid harder wordend in mijn oren wat ooit mijn hart in…

Vroeg in de koude, heldere ochtend zittend aan de kant van het meer, Staar ik nietsziend naar het water denkend aan de tijd van weleer. Heb geen oog voor de vissen zie de herten niet gaan, Zelfs de vossen en de vogels laten me helemaal links staan. In het water gooi ik een steen, Die net als mijn trieste gedachten naar de donkere…

Daar sta je dan. Berooid, bedrogen. Tranen stromend uit je ogen. Van blijdschap of verdriet, ik weet het niet. Je opent je ziel, Je hart begint te praten, vol met liefde, haat, zo gelaten. Is het nu van opluchting of verdriet Ik weet het niet. Je gaat me alles tonen. Liefde, pijn, verdriet. Hoe moet ik dat bekronen? Ik weet het…

Je lijkt zoveel op hem. De rust, de kalmte. Je angst en verdriet. Wetend dat je reis verdergaat, met de gedachte aan wat je achterliet. Je lijkt zoveel op pa, Als een engel hier beneden. De aardse wereld om je heen. Wetend dat je reis verdergaat, met je ziel in ons hart gebleven.…

Je lijkt zoveel op hem. De rust, de kalmte. Je angst en verdriet. Wetend dat je reis verdergaat, met het gedachte wat je achterliet. Je lijkt zoveel op pa, Als een engel hier beneden. Vergaande aardse wereld om je heen. Wetend dat je reis verdergaat, met je ziel in ons hart gebleven…

Al die jaren heb je gelogen, Heb je me bedrogen. Maar nu ik zie hoe jij werkelijke bent, Ben ik blij, dat ik je niet meer ken. Ongelooflijk hoe jij kan flemen. Om iemand daarna alles af te nemen. Zo laat je zien hoe je bent, Ben ik blij dat ik je niet ken. Nu beloof je iemand je eeuwige trouw, Een mooie belofte gedompeld in rouw. En nog…

Vermoeid naar huis gaan, Wat je thuis niet is. Huilend in slaap vallen in je bed Dat warm en beslapen is. Je ogen dik bij het ontwaken van de dag Is dit nu alles wat ik mag. Mijn koffers pakken en ga weg. Zijn mijn woorden nu gezegd? Of zijn ze verzwegen. zoals het verdriet in dit huis Het huis met de tranen Dit is niet mijn…

Als eilanden zijn jullie geboren. Door golven van geluk en pijn Als er bruggen waren geslagen Die jullie met mekaar zou verbinden Zouden jullie nog zo eenzaam zijn? Als eilanden zijn jullie zo mooi Door de jaren heen gevormd en gekneed Als er meer liefde was gegeven Die jullie met mekaar innerlijk zou verbinden Zouden jullie meer met mekaar…

De luizenmoeder, dat ben ik. Die naam heb ik gekregen. Maar ik, ik maak me niet dik. loop nog steeds met m'n hoofd opgeheven. De luizenmoeder, dat ben ik. Maar ik heb een heel mooi leven. Luizen horen daar nu eenmaal bij, heb je ze zelf niet, dan wordt het wel gegeven. Toch, één ding snap ik niet: want dat zijn de mensen vergeten. Als…

Je leeft je eigen leven. Mijn wereld past niet in die van jou. Als ik nu eens kan vertellen Hoezeer ik van je hou. Frustatie en je woede Die komen op mij neer. Wil dat ik je kon aanraken Wegnemen alle zeer. Puber zijn is niet leuk Puberen doet pijn. Maar weet één ding lieve meid Zal er altijd voor je zijn.…

Vaarwel Maastricht. Ik ga je voorgoed verlaten Zo lief als ik je eerst had. Zo ben ik je gaan haten. Je bent niet meer wat je was. Het hart is voorgoed verdwenen. Wat ik eerst als passie had. Kan ik nu nog om wenen. Vaarwel Maastricht. Ga je goed. Met je hart van ijs. Wat er nu van je is geworden. Word betaald met een hoge prijs.…

Mijn eerste grijze haren, De eerste rimpels in mijn gezicht: Die komen met de jaren, Ook het extra gewicht. Ik kan dit figuurlijk nemen, Maar letterlijk is het een feit. Dat kan ik makkelijker vergeten Totdat ik in de spiegel kijk.…

Hoe machteloos voel je je Als je aan de zijkant moet staan, Dat je niks kan doen Als je kind door een hel moet gaan. Hoe verdrietig ben je Dat je je kind niet kan troosten, Het wegnemen van de pijn en tranen. En zeggen dat het wel goed komt Ook al duurt het maanden. Hoe sterk word je dan Om met je kind de strijd aan te gaan. Samen hand…

Jaren lang me ingehouden van woede en verdriet. Jaren lang niks kunnen zeggen Steeds weer hetzelfde lied. Het lied zonder woorden Maar met mimiek en geluid. Hoever heb ik het laten komen, Ben er zo door misbruikt. Nu heb ik leren zingen. Laat mijn hart nu eindelijk vrij, Laat me door niets meer bedwingen En de muziek klinkt nu in mij.…

Draai, draai, draai me maar rond. Hoog in de wolken Met mijn voeten van de grond. Zwevend door de blauwe lucht. Voel ik me als een vogel zo vrij. Maar als ik weer op de grond sta. Is het gevoel weer voorbij. Duizelig klim ik er snel weer in. Draa, draai, draai me maar rond, Zoals in het hele begin.…

Soms denk ik, woon ik maar dichterbij. Zodat ik je kon steunen, Mijn arm om je heen slaan Je wat op te kunnen beuren. Maar afstand is niet alles. Het is het gevoel dat in je hart zit. Dat je maar weet dat ik van je hou, Dat ik je toch heel erg mis. Nog steeds denk ik, woon ik maar dichterbij...…

Kon ik je maar helpen je een troostend woord geven waarom moet je dit meemaken zo is het toch geen leven treiteren op msn en op school dat heb je niet verdiend je hebt al zoveel meegemaakt en niemand die het wil zien maar woorden maken kinderen blind denkend dat ze alles kunnen zeggen ze weten niet wat ze anderen aandoen door vijandschap…

Hoe moet ik het je uitleggen Dat leven zonder jou is een groot gemis Als ik je niet kan zien, horen of voelen. Wat voor een leegte in mijn leven is. Ik mis je armen om me heen. Je lieve woorden in mijn oor. Je zoenen zacht en teder Je missen wordt mijn hart doorboord. Lief kom toch hier terug Zodat ik je weer kan zien. Je stem en ziel…

Dan ben ik het maar schuld Mij om het even. Wat ik als enige wil Is terug, mijn eigen leven Ook al ben ik schuld of niet Blijf met mijn hoofd opgeheven Buigen zal ik nooit Dat is mij om het even. Weet, geweten gaat altijd knagen Alles weerkaatste altijd terug Ook de slechte in je leven. Maar ik, ik ga door. Ook al is het je om het even…

Het geluid van de schelp is oneindig net als de zee eindeloos, tomeloos waar je uren naar kan luisteren Als ik hem tegen me aanhoud Hoor ik je stem zacht fluisteren De schelp heeft vele gezichten zoals de man Die je prikkelt en aan wilt raken met je vingers zacht betasten Hard en geruwd aan de buitenkant Of als een vrouw Zacht gevormd…