Alle inzendingen over Vele ogen

vandaag zit ik goed in mijn vel, dat u het weet, morgen nog beter…

een koning gaat je toekomst vooraf, het spel dient zich ongevraagd aan en terwijl jij de kaarten achter een tovermantel opschudt, de handen zichtbaar in het huis van harten zie ik: je bent volledig, nog te groeien jij doet een stap vooruit ik naar achter en tussen deze jaren heb ik nooit getwijfeld jij , mooi mens, ik tik tegen…

Laat al mijn wensen niet goed zijn door het vele maar veel door het goed.…

Want zit je lekker in je vel, dan volgt al het andere meestal wel.…

echt te weten Doet alsof het leven simpel is af te kopen Hoewel rafels losgeraakt en aan de rand uiteenvallen totaal de tijd negeren Loopt een leven soms op de klippen Steil van de zeebodem oprijzende rotsen die onze schepen breuk laten lijden hoewel de tijd ons leert dat elke barst weer geneest weet tijd hoelang wij moeten velen…

Het Koninklijk Huis steekt tegenwoordig in een ander vel. Een koningin werd een koning in een ander tijdsbestel. Niet langer drijft er iets of gaat er toevallig iets voorbij, maar met meer afstand komt ook een koning of zijn klant voorbij.…

Hard bewijs van vooral misdragingen Ja, door de ogen van die ander!…

Leuke lieve mannen genoeg maar niet bij mij, te weinig wordt er genoten van mijn lichaam, ik wil me overgeven aan stoere begeerte ermee stoeien, hem ruiken wanneer ik wakker word in de warmte van twee passende lichamen in mijn bed, in mijn bed in mijn verlangen naar stoppels en handen duwen in mijn huid kracht in mijn vlees…

We kunnen er nu niet meer aan ontkomen De uitrol van de meimaand is van start Wat treft ons straks in ’t Hemelvaartse hart Een dadendrang? Of blijft het nog bij dromen? Herinneren, herdenken en herleiden Bespiegelen, bezinnen en bevrijden…

zij stond alleen en achteraan door de duistere wereld verworpen en helemaal vooraan op de eerste rij geplaatst door Hem die is en was en terug komt op de wolken…

Het licht heeft de vele bloemen in de tuin met overgave gekust. Mijn hart verlangt ernaar om op deze mooie ochtend de vele bloemen in de tuin te gaan strelen met mijn ogen.…

Jouw ogen, ze zien me dan wel van buiten maar daar doorheen, zie je nog mist, ook al lijkt 't net op de beslagen ruiten 't is iets, wat nooit kan worden uitgewist. Jouw ogen, ze spreken, zonder te spreken geven raad, maar doen me soms ook pijn toch zal ik vele dingen niet gauw vergeten door jou, voel ik me sterker en niet klein.…

Ik sta stil tussen vele Ik sluit mijn ogen En doe alsof ik alleen ben…

moeilijk ben je te vinden vooral in een hooiberg nochtans je hebt een oog maar je ziet er niet door soms kruip je er doorheen en dan heb je geluk mensen slaken kreten wanneer je kunt prikken dus voor mij… kan je eeuwig stikken…

Jij zal daar staan met jouw haren in de wind ik herken je aan jouw gestalte ik weet dat ik op jou vertrouwen kan want jij bent de enige van wie ik weet dat jij deze rol voor me innemen zal.…

Er zitten minder blaadjes aan de boom dan er molshopen in het gazon zitten, maar ja, we zijn diervriendelijk hè?…

Koud en stil Kijken ogen In de wereld Koud en stil Staren ogen In het niets Koud en stil Kijken ogen Vol pijn,verdriet Koud en stil Dwalen ogen Gevuld met vele tranen Koud en stil Rouwen ogen Missend de geliefde Die er niet meer is Vragende ogen Zeggen zacht:"Ik mis je zo..."…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Mijn poes spreekt een taal zonder moeilijke woorden: onze lichaamstaal.…

Een knipoog: ik kijk om, hij belooft iets, maar wat – wil ik geloven?…

Kussens onze troon een waaier haren de kroon ...onze ogen licht in de schemering Verlangen al wat danst en springt onze lippen een kus die zingt ...keer op keer bezegelde betovering van kruisdieren die strelen en met elkaar spelen ...in opwindende verwondering elkaar wild openscheuren ons bloed oneindig laten geuren ...uit de golvende…

Op een zomeravond nam de smid, een sterke jongeman een loopje met het leukste meisje Samen samen, even lopen Samen lopen als een reisje door hun dromen, en hun leven hebben zij elkaar beschreven Praatje praatje, stel je open Toen de zon begon te dagen verborgen zij zich in de kragen en braken daar een bed van riet Bedje bedje, lekker…

Van tijd tot tijd gebeurt het onverwacht dat iemand ruikt als jij zo kijkt en lacht ineens begint te dansen net als jij of zomaar woorden zegt die jij ooit zei Receptie in een groot gebouw een man praat met een vrouw en ik, ja ik verlang naar jou door hem, zijn lichaamsbouw "Hee, weet je niet meer wie ik ben? Kom op zeg!" lacht hij…

Anatomie is simpel er zijn miljarden voorbeelden van vrouwen zoals ik reproductiekamers in een stevig bekken darmen vol bouwstenen eromheen Dat is de ronde kern van mijn lichaam, mijn bestaan Twee machtige benen eronder om het voedsel te halen en een smalle bovenbouw voor ondersteunende diensten Ik ben eraan gewend, heb geleerd…

Onder mij warmen jouw handen mijn billen, jij kneedt en voelt of ze zich al spannen, we spelen lippend en likkend met elkaars zachtste huid en stellen uit te kiezen tussen voelen en aanraken, of om te draaien voor alletwee tegelijk, we branden onblusbare liefde in ons verlangen ik ril, het raam staat wijd open het is te laat voor schaamte…

In bed is het fijn ongemakkelijk liggen aan alle kanten mezelf voelend, ruim anderhalve vierkante meter huid precies passend gevuld met warme gevoelens dat ben ik, in levende lijve Het rekken en strekken van mijn rug en ledematen mag wel wat kosten aan geschreeuw om aandacht voordat ze slap mogen gaan slapen na de ontlading…

's Middags naar middag en 's nachts naar de nacht ruiken -- en altijd naar jou.…

De slaapkamer ruikt naar parfum en kruit ik waad door de kleuren van mijn kleren half op hun hangers Je bent weg, op de grond lig je dwingend met al je liefde op een foto van jouw armen om mij heen Jij, de koning, jij wilde mij koninginnig, geen ontembare krabbekat Ik heb alles weer netjes mijn garderobe ingeruimd en de andere kast…

Moeilijk wordt het pas wanneer je een idee hebt gekregen van wat liefde is: gemankeerd en getekend waar wonden geheeld maar niet verdwenen zijn de geleden schade, de boeien de schillen en de schilden die onderhuids verwoesten wat van geen opgeven weet op dorre bodems ontkiemt en van niets kan leven Je ziet haar in de ogen je…

Ze keurt de mannen, knoopt de knoopjes van haar jurk – open en weer dicht.…