Alle inzendingen over Verdriet OR Emotie

Een traan die over een wang loopt Zal de lach van morgen zijn De lach in zijn volle pracht Geeft lommer in een zomer dag De traan in mijn hart Is het zingen van jouw lach Een traan en een lach Samen één woord…

Op het buro daar staat een foto van mijn kinderen die ik voor me zie: juist die Beiden kijken blij Al die jaren tot die foto van mijn zoon en dochter spiegelen aan mijn geest voorbij Dierbare en minder vrolijke momenten weerspiegelen zich in hun gezichten; zijn gevangen in de tijd Woorden smeed ik tot gedichten Herinneringen raak ik…

Wilt u als kunst een definitie van een muziek alswel een code voor lichamelijkheid of het gedwongen gevoel dat tot oorlog schijnt te leiden, dan zal ik u verwijzen naar d'oorzakelijkheid van ons aller onrecht en verwarring, zelfs niet te stelpen door een dal van tranen.…

Voor de eerste keer Word ik herinnerd 60 jaar en meer Auto rijden, wordt gehinderd Wel kan ik nog rijden Naar Zwitserland Vermoeiende reis vermijden Treinen wordt mijn band Bij de spoorwegen begonnen Dat was mijn begin Reizen zonder bonnen Gratis en zonder pin Half geld voor de 60 plusser Dat nemen ze mij niet af Als kunstenaar en…

Niet iedereen kan zijn emotie uiten het blijft bij ze binnen en het komt niet naar buiten vaak roepen ze laat mij maar het is voor hen ook een gevoelige snaar ze kunnen hun emotie niet delen zeggen ook wat kan mij het schelen maar soms wordt het voor hen toch te zwaar zitten ze met hun handen in het haar probeer er dan voor ze te zijn luister…

Zonder emotie sluit ik de deur. Jou achterlatend, alhoewel ik enige verbazing bespeur. Zonder wrok verlaat ik het huis, te lang gedragen, te zwaar, mijn eigen kruis. Zonder haat, terugblik op een onstuimige tijd, was mezelf helemaal kwijt. Uiteindelijk weer gevonden, zal mij nooit meer laten verwonden.…

kei neig rimpelt het aan de oppervlakte verdwijnt na overgave geruisloos diep (neig: heel hard – Herzeels dialect)…

Het lijnenspel, de kleuren ingebracht waar door de warme tint gevoel wordt weergegeven dat ook door dit moment nooit werd geëvenaard emotie losgebarsten op papier met tranen aangelengde verf druipt in een vorm, die niet verkozen werd maar later bleek, dat toen juist onbewust de toekomst werd bepaald…

Wetenschappers doen het af met emotie. Mijn verlangen is ermee gewekt. Het onzichtbare word ik door haar gewaar. God en emotie…? Ja die twee horen bij elkaar. Zoals het was in den beginne, thans en voor immer!…

Ik ga schuilen Ik wil niet huilen Stop mijn hoofd diep weg Luister niet naar wat men zegt Ik zit in tweestrijd Kan ik mij uiten Of toch mijn ogen er voor sluiten.…

Een verdwaalde traan Laat het maar gaan Je had hem verstopt Naar binnen gepropt Dicht geknepen in je keel Maar dan wordt de emotie te veel En spat het uiteen De traan die zo verdween.…

het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand die naast je staat En op een speciaal plekje in jou woont Huil dan even lekker uit Totdat er geen tranen meer zijn Maak dan geen geluid En vergeet dan even alle pijn Het was niet de moed dat ontbrak Maar je verlegt je grens Want huilen is niet zwak Maar de emotie…

het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand die naast je staat En op een speciaal plekje in jou woont Huil dan even lekker uit Totdat er geen tranen meer zijn Maak dan geen geluid En vergeet dan even alle pijn Het was niet de moed dat ontbrak Maar je verlegt je grens Want huilen is niet zwak Maar de emotie…

Wanneer liefde in haat overgaat, voert liefde nog steeds de boventoon, immers: wordt haat gevoed, door de wortels van liefde. Echter: als liefde en haat, overgaan in desinteresse, kun je stellen dat: je het met beiden wel hebt gehad!…

het is waar kippenvel langs benen gaat tot in haren laat ontwaren dat emotie levend is zelfs al mis je meer dan tastbaar voelen, zoals een hand langs je gelaat of strelend zachte armen in een warm gebaar het is het ooghoekmoment de tonen van een melodie, de lach van pasgeborenen een leven, dat herinnerd wordt door hart en hoofd…

Toen ik je net leerde kennen Ging ik met gedachtes rennen Toen we beiden 22 waren speelde ik met je haren en jij met de mijne precies dat fijne Ik mis je nog elke dag hoe vaak ik dat ook zeggen mag…

Hoe simpel is emotie in tranen te "vangen" door een simpel verhaal of domweg verlangen? Er liep een traan door tot in mijn nek, misschien verklaar je me nu voor gek, maar ik schaam me niet!…

Die lach van uithuilen Depressie op het gezicht Dikke lip en een brok Kam glijdt door haren Stille gedachtes ongedeeld Ontkent het onvergetelijke Als in een droom Van verdrongen werkelijkheid Open armen ontvangen Stilzwijgend het verdriet Want ze omarmen Tegelijk hun verlies Tijd het verleden Niets komt terug Zoals het was In ander…

In het ochtendgloren trekken nevelsluiers van gedachten door het kreupelhout van mijn herinneringen waar doffe ellende hoogtij viert. Wind en water zwelgen gulzig graaiend mijn leven naar oneindige diepten. Luctor et emergo!…

Wat is verdriet. Iets wat niet altijd iedereen ziet. Soms zou je willen dat ze het zagen. Dan kwamen misschien de vragen. Mijn verdriet heeft te maken met mijn verleden. En is doorgegaan tot op heden. Met een moeder die er nooit voor me was. Volgens mij is ze een uitzonderlijk ras. Zo had ik mijn dromen en wensen.…

Smartelijke pijn van ’t zijn Niet bij machte te veranderen Het onlosmakelijke festijn Wat “leven” heet voor anderen Verwrongen verwachtingen Verdwenen levensidealen Keer op keer overpeinzingen Doorlopen of verdwalen Verloren geraakt in de tijd Moe gestreden geest Lichaam verliest de strijd Verlaat te vroeg het feest Tijd glijdt…

schemert bloedrood Het bloed van de schaamte Rood van naderende dood Machteloosheid en kalmte Koester ik in mijn schoot Vergeet alles in deze nacht Blijf hopen op een wonder Macht van mijn wilskracht Stuur ik nu in 't bijzonder Naar mijn schoot en wacht Handen strelen weg de pijn Verzachten het verscheiden Van mijn kleine poppedein Verdriet…

een traan zo zuiver als een vloedgolf over m'n wang niemand die eraan ontsnappen kan mijn traan tranen zo helder brandend op m'n huid niemand kan het horen huilend zonder geluid mijn tranen huilen 1 traan en zoveel tranen een zee uit m'n ogen ik zie het maar kan het niet geloven mijn verdriet…

Dat is een verdriet dat nooit had gemogen. Dat is een pijn die kent even zijn einde niet. Als jij huilt, Dan bouw je luchtkastelen van kristal En maak je belletjes van lucht. Da’s een slecht moment dat beteren zal Dat waait wel over met een snik en een zucht.…

kom maar- zei je- kom maar geef me je hand - en je omsloot de mijne jouw handen -mooie handen ranke - gevoelige - alles-omvattende kom maar - zei je- kom maar geef mij je bagage ik toon je aan mijn wereld aan de dingen die er waren en de dingen die er zijn ik toon je aan de mensen en de plaatsen de pleinen en de kerken vertel je wat ik denk…

niet in woorden te vangen vertellen tranen dat de opgelegde taak te zwaar is om te dragen met je rug tegen de muur hou je je al zolang staande geef mij je angst dan hou ik je veilig voor de nacht wieg je voor zo lang nodig langzaam verstik je steeds meer in een web dat jij nooit gesponnen hebt uitzichtloosheid kenmerkt de plaat die is…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Soms zit ik zo vól emotie dat ik m'n tranen niet kan temmen en als ze vloeien ik écht niet weet hoe ze nu nog af te remmen. Want als ze rollen langs m'n wangen begrijp ik toch eigenlijk niet: kwamen deze zilte parels voort uit intense vreugde of tóch m'n stil verdriet?…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…