8791 resultaten.
Verzonken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 330 en toen ik eindelijk keek
zag ik naast me op de bank
een blad
de leegte bleek
getekend
door een onbekende
ik zweeg
en streek voorzichtig
scherpe vouwen glad
beschaamd
daar ik te lang
in eigen werk gelezen had…
Verzonken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 "Een verzonken dorp."
Tussen wal en schip
en met het komen van de herfstvloed,
in havenzicht verdronken.…
verzonken
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 174 wat is
wordt was
wat rest
is as
ontregeld
ontdaan
ontzet
wat ging
vooraf
aan dat
wat rest…
Verzonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 Je lavend aan de muren
van een verzonken haven
- Ik blijf nog even gluren -
Wil jij de monding staven.
Ik overweeg je ogen
Wil weten waar ze zijn
Bij de antieke bogen
of in het groen venijn.
Ik zink neer in 't warme gras
Sluit de kijkers en hoop gauw
Dat jij zal lezen wie ik was
Zijn je ogen diepzeeblauw?…
Verzonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 Je lavend aan de muren
van een verzonken haven
- Ik blijf nog even gluren -
Wil jij de monding staven.
Ik overweeg je ogen
Wil weten waar ze zijn
Bij de antieke bogen
of in het groen venijn.
Ik zink neer in 't warme gras
Sluit de kijkers en hoop gauw
Dat jij zal lezen wie ik was
Zijn je ogen diepzeeblauw?…
Verzonken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 88 Brug over water
verzonken weerspiegeling
landschap in wording…
Verzonken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 143 je hebt me
In je ogen verdronken
Zo blauw zo diep zo diep
Toch voel ik me opgetogen
Want een liefdevoller
Verzonken zijn
Bestaat er niet…
Ode aan de kersenbloesem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 509 De kou verdween
En jij ontbloeide
Zachte kleuren van
De kersenbloesem
Felle schakeringen
Van geknoopte obi
Verzonken ben jij
In de kimono van lente
Ik zie je staan
Met parasol als schoon attribuut
Die je gelaat
In schaduwen verbergt
De kou verdwijnt
In de stralen van de eerste zon
Doch zorgt jouw aanblik
Voor de eerste likkende…
Verlangen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.374 In je ogen zag ik een liefdevolle zee
Uit je mond kwamen hemelse woorden
Waren er maar meer mensen die dat hoorde
Nu ben je weg, waarom nam je me niet mee?
Ik heb geen idee hoe het met je gaat
Ben je ziek of nog in leven?
Was je maar thuis gebleven,
Ik hoop dat je dadelijk weer voor me staat
We moeten allebei niet bang zijn voor gevaar…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.346 Schim van gisteren
De laatste kruimels veeg ik van tafel
En grijp naast de wollen roes, de wolk
Ons draagvlak
Ergens onder de glazen stolp
Dan verbreek je de lijn
En ik gis naar waarom en wie en hoe
Dan spijkert een sluimerende beul me vast
En je haast je naar de flits
Ik schud de bijtende kevers van het vel
Terwijl een zomerwind jouw…
niet verdwenen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 599 geloof ik je
in vellen vol waarheid
want nooit sprak je
de woorden van de
gestorven dichter
ik zag met jouw ogen
zonder om te kijken
naar het kind dat een
maanliedje fluisterde
langs mijn dood
de bloemen leegzoog
van de lente
tot de winter viel
uit de nachtschade
van die ene avond
toen ik stierf na
het vellen van je vonnis…
Verdwenen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 639 Ongehoord en ongezien,
voor lange tijd verdwenen.
Maar het leven gaat door, misschien,
dat zullen we pas later, zeker weten.
Als je ooit nog wederkeert
op verdwaalde, trage schreden.…
Verdwenen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 840 Alsof de regen
met ons meeging,
alsof de zon
verdween,
alsof er niets meer mooi was,
je ging
en deed dat alleen,
terwijl:
de zon daar achterbleef,
de warmte eveneens,
een rilling loopt over mijn rug,
omdat,
de regen met ons meeging
de zon vergat te schijnen,
zo liet jij ons achter
door simpelweg
te verdwijnen,…
Opeens was het weg...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 357 Mijn schoenen waren de zee
en m'n voeten de boten,
Ze fietsten samen in het prille ochtendrood,
De zoete zee deinde op en neer,
Het water klotste over de boten heen,
Maar toen ik omhoog keek,
Was de blauwe zee verdwenen.…
Uit mijn leven...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 150 Voor goed verdwenen
uit mijn leven en dat is
niet te bevatten.…
Zij die verdwenen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 106 Zij die verdwenen, verdwenen in
het niet. Ontheemde zielen naar
waar geen mens hen meer ziet.
Zij verloren stem en een vaste
plaats in het leven. Geen teken
van leven; over hen wordt nog
slechts in herinneringen geschreven.…
Herboren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 Kom, pak mijn hand
dan trek ik je uit het moeras
zie je aarzeling
begrijpelijk
omdat ik er zo lang
niet voor je was
door zwakte ontzield
kon ik de druk van buiten
niet weerstaan
maar ik ben terug
je Verdwenen Zelf
ik til je op
houd je stevig vast
laat je
nooit
meer gaan…
verdwenen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 98 zegt t niet
omdat we het niet
mogen weten
om het raadsel in
stand te houden het
geheim te bewaren en
ons te laten zweten
omdat we het niet
mogen weten
om ons met onze kop
in t zand de gevolgen
van ons onbenul te
laten ervaren
alsof er nix verdwijnt
wat wij niet zien en we
jaren later schrikken
en wenen om en van
wat er
is verdwenen…
Golfslag
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 818 de tranen van een golfslag
verzanden onvermijdelijk
op het gezicht van de kust
raken onzichtbaar bovendien
door hun ondergang geloven wij
wat verloren gaat, verdwenen is
het uitzicht blijft echter boeiend,
verzwolgen door de golven
maar niet op slag verloren.…
Sprookje
gedicht
3.0 met 93 stemmen 32.280 Er is een zachte spanning in hun wezen,
zij zijn verloren en verzonken in elkaar,
- het witte en het blonde haar -
geloof het maar, geloof het maar,
alles wat zij vertelt is waar
en nooit zal je iets mooiers lezen.
------------------------------------------
Uit: 'De vogel Phoenix', 1961.…
" VER "
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 838 VERdronken in jouw ogen
VERloren in jouw liefde
VERscholen in jouw armen
VERzonken in gedachten
VERslaafd aan jouw woorden
die mij verwarmen
VERstrengeld in jouw haren
VERbrand door jouw begeerte
VERliefd op jouw lijf
VERlaten voelen zonder jou
Maar alles vooral ... VÉR
Realiseer ik me ... , nu ik dit schijf !…
Droomprinses
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.223 Een ranke cipres in de chaos
Verzonken in haar warme verten
lijkt de leegte vergaan
kus ik haar zoete licht
vergaar haar tere stralen
Maar
als de weergalm
van haar woorden
mij omsluiert
zing ik
hoog in mijn wolkentoren
van een zilveren maanhart
een ijle liefdesdroom
die oplicht als een verloren ster
in Andromeda
eindeloos ver…
Weinig
netgedicht
3.0 met 144 stemmen 27.930 Niets is gebleven
en alles
is
verloren wat
ik niet wachten liet
toen ik weer verdween
en
dacht
dit is
de winst
die
mij niet uitlacht
en niet vraagt
waarom
ik zo graag
mijn
respect
verlies…
Golven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.994 Niets is tastbaar meer
met wat het oog deed geloven,
natte voeten verzonken in het zand,
eerder licht.. dansend licht
zonder hoofdbrekens bekeken,
zee van bruistabletten vol nattigheid,
omgeslagen gaan ze kopje onder
vinden gaandeweg hun verloren gang
zoals het slippen van een anker
dat zijn ware greep verliest
aan de werkelijkheid.…
Sprookje
gedicht
3.0 met 17 stemmen 21.752 Er is een zachte spanning in hun wezen,
zij zijn verloren en verzonken in elkaar,
-het witte en het blonde haar -
geloof het maar, geloof het maar,
alles wat zij vertelt is waar
en nooit zal je iets mooiers lezen.
--------------------------
uit: "Gedichten", 1997.…
verloren dromen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 683 waar een kind zijn lach
mijn verleden huilt
in fonkelende ogen
ik zoek naar de droom
die ik verloor
waar tranen gelaten
mijn liefde brak
geboren in jou
hunker ik zacht
naar wat is verdwenen
jouw lach verbergt
verloren dromen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
niet zomaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 156 niet zomaar jou verloren
want daar ergens bij jou
is een stukje van mij verloren
nooit meer vol
nooit meer heel
dat heb ik bij jou achtergelaten
ik kijk in de spiegel
en zie een vreemde
want dat stukje jij
is verdwenen
ik wil je terug
hier bij mij
want enkel jij hebt de kracht
mij, mij te laten zijn…