Alle inzendingen over Verhalen OR Jeugd

Het verleden en de jeugd nu eindelijk afgelegd. De toekomst evenredig bijgesteld. Zal ik dan maar beginnen te leven? Je haalt je een verhaal in je hoofd waarin geloofd wordt, en dat in de tegenwoordige tijd verteld. Ten slotte is het allemaal net echt. Inademen, uitademen, hinderlijk eenvoudig, een autonome zenuwtrek.…

Het was een schot in de roos Als doelwit mijn hart Toch sta ik hier met twee voeten vast aan de grond De bloem der jeugd is nog niet gepasseerd Oorverdovende stilte kroop langzaam binnen in mijn oor Mijn onschuldigheid was weggenomen Schaamte was een woord die in jouw woordenboek niet te vinden was Jouw vingertoppen hebben hun verhaal achtergelaten…

Inktvlek aan de hemel Uitgelopen Genoeg om de nacht te verduisteren Voor hen die omhoog kijken Rusteloos vloeide jij voort Zwarte rivier Ik rende langs de oever Steeds zag ik iets in jou Spijt droop ten slotte van je gekartelde randen Haastig gemorst, vermoedelijk In demonstratieve zorgeloosheid Zoals onze jeugd het voorschrijft Verhalen…

Veel gure regendagen bij de boeken in studie doorgebracht; veel winternachten bij wijn en vrienden lachend doorgewaakt. En in de zomer verre wandeltochten en dromen in het gras, veel grote plannen, nog groter woorden; meisjes plagen, stoeien, gezoen en nu en dan een vleugje liefde, een wenk, een oogopslag, een stout begeren als blauwe…

De wakker-waakse haan, De dichtervlucht der zwaan, De zwerfse jager: reiger, De strijdbaar-sterke tijger, En het deemoedig schaap, Hen samen leidt de knaap Eendrachtig aan één band Door 't rein en eigen land Vol jonge bloesemsneeuw, Als in de gouden eeuw. Hij mijmert, zingt en speelt, Weidend zijn zinnebeeld; Zij kennen aan die toon…

Ik deelde met Elisa bed and breakfast-kosten, Toen wij in dolle pret Nog door het leven hosten.…

Een handvol bedrieglijke vreugd, Met een ijdel hart genoten, In de kring der uren besloten - Is dat wel een zalige jeugd?…

In de diepte gekeken, In de diepte gevallen, Er weer uitgekropen, Erdoor heen geslopen, Gevochten, gehuild, Gevlucht, geschuild, Geslagen, vernederd, Ineengekrompen, Nooit vertederd. Alleen...... Met helemaal niemand om me heen.…

De dagen zijn allang voorbij dat ik met twee treden tegelijk de trap nemen kon. En fietsen door weer en wind als een brutale wervelwind. Ongeremd het koele gerstenat tot mij nam, zonder dat ik dan ook nog een kater had. Dit jonge lijf vol jeudig vuur stortte zich in reis en avontuur. Nooit was er enig bezwaar tegen elk vermeend gevaar..…

Vandaag de jeugd bekeken trillend is het lawaai als toeschouwer besef ik het geheel en al er buiten staan in decibellen is het niet te meten gierend gaat een auto dor de bocht het eentonig geluid van een sirene kan de onrustroes niet verbreken toekomstloos, gewetenplagend afgrijzen maakt zich meester van ieder weldenkend mens als iepen…

Iedere jeugd is anders Elk mens is verschillend de één is moedig de ander heel welwillend generaties en culturen verschillen van elkaar de één z'n jeugd is leuk die van de ander juist heel naar.…

Spartelend in het water heeft hij de eeuwigheid van de jeugd hij denkt nog niet aan later alles wat hij nu doet doet deugd er wordt onvoorwaardelijk van hem gehouden zijn wereld kent geen wantrouwen de schoonheid kiest hem uit vol vertrouwen eens slaat hij zijn vleugels uit voor nu zal hij hier zijn kasteeltje bouwen.…

De wakker-waakse haan. De dichtervlucht der zwaan, De zwerfse jager: reiger. De strijdbaar-sterke tijger. En het deemoedig schaap, Hen samen leidt de knaap Eendrachtig aan één band Door 't rein en eigen land Vol jonge bloesemsneeuw, Als in de gouden eeuw. Hij mijmert, zingt en speelt. Weidend zijn zinnebeeld; Zij kennen aan die toon…

ik weet niet waar je bent vind je nergens meer terug waar ben je heen gegaan? verdwaald in donker licht zoek ik mijn vertrouwd gezicht wat bij klaarte niet meer lukt jong en fris zijn weg voor goed op reis met tijd, zo snel bewijzen zijn er wel als ik zie, mijn gerimpeld vel !…

Feeëriek nimfenvolk dat klatert in zonneschijn, danst in maneschijn. Hoe heerlijk het leven, geurend naar jasmijn zo spontaan, met vrijheid verankerd. Kalme golven, onbevangen van tijd, het eeuwig eb en vloed met betoverde toekomst, eeuwig zonnespel zonder thuiskomst: vrolijke dans, een speeltijd voor altijd. Uitgesloten van dit hemels gebeuren…

ja, dans maar door door de straten naar het vuurwerk op eeltloze voetjes van roze hoop je appt, dus je leeft je accu is nog boordevol geef een - Like - aan het leven, voordat je het niet meer terug kan vinden je hebt zoveel tijd te verspillen aan lange omwegen, en er is geen haast bij en dan gaan we alles anders doen als het op jou…

---------------------------------- ja, dans maar door de straten naar het vuurwerk toe op eeltloze voetjes van roze hoop je appt, dus je leeft: je accu is nog boordevol geef een - Like - aan het leven, voordat je niet meer terug kunt gaan je hebt zoveel tijd te verspillen aan lange omwegen, en er is geen haast bij. dan gaan we…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

zal ik je verhalen verhalen over de nacht waarin ik mijn kind-zijn verloor daar ik onmogelijk op kon boksen tegen de manipulaties van hem mijn lichaam niet meer ’t mijne was maar te grabbel en te grijp voor hem gekocht werd ik gekocht middels cadeaus er even samen op uit zodat ik hem dan gedwongen kon betasten met z’n allen op…

Schone, zeide ik tot mijn meisje, Zeg nu of gij mij bemint? 't Meisje lachte eens, en heur oogjes Zagen mij al kwijnend aan. Ik herhaal het, zeg mijn meisje, Zeg nu, of gij mij bemint? 't Meisje stamelde, en een zuchtje Glipte van heur lipjes af. Zeg dan, riep ik onverduldig, Zeg dan of gij mij bemint? 't Meisje boog het blozend aanzicht…

Jonge meisjes, hoe rampzalig Is, voor u, die prille schoonheid, Die, op uw gevulde wangen, Op uw welgevormde lippen, En op al uw leden, schittert; Hoe rampzalig is die schoonheid, Zoo gij, wars van blanke kuisheid, Hun gehoor geeft, die u vleïen! Vliedt, ô Schoonen! vliedt die vleïers! Luistert gij naar hunne woorden, Dan zal ras de bloozende…

Eer ik nog de Liefde kende dacht ik, ze is het zoetste zoet. Hoe gelukkig! dien de Liefde, met heur' hemelnectar, voedt! 'k Zag, met tranen in mijn ogen, menigmaal een' jongeling, Die, met blijdschap op de wangen, naar zijn jeugdig meisje ging. "Liefde, geef mij ook een meisje! stel mijn kloppend hart te vreên! Liefde, geef mij ook een…

Vergeten! — Ja! dat was het woord! Hoe klopt mijn angstig hart! Zeg Fillis, is mijn droefheid dan, Voor u, zo groot een vreugd? - Vergeten...! zo ik u vergeet, Vergeet mijn hart zich zelf! Neen! zo ge u mij ontrukken wilt, Ontruk mij dan het hart! 'k Ging eenzaam in het olmenbos, Daar zong de Nachtegaal. Hij zong. — Maar! welk een droevig…

'k Was, met mijn jonge vrienden, Eens bij een wijze grijsaard; Wij spraken, hoe een wijze De vijand van het leven, De dood kloekmoedig afwacht. - Zegt, zei de grijze Wijsgeer, Zegt brave jongelingen, Waar zoudt gij 't liefste sterven? - Ik, zei de jonge Cleon, Terwijl zijne ogen gloeiden, Ik zou het liefste sterven Op 't bloedig veld des…

Nu moet ik nog in 't eenzaam dwalen!... ô Noodlot! al te wreed! Ik kan, gedrukt door zo veel leed, Maar nauwlijks adem halen! Mijn vriend zit aan de zij Van zijne Elize stil en vrij, En kust en streelt haar zonder vrezen; En ik mag naauw mijn Fillis zien! Haar slechts ter sluik een kusje biên! Kan dit mijn smart genezen? Ben ik dus niet…

Ai zeg, gij stugge Wijsgeer, Wat smaalt gij op mijn zangen En noemt hen laffe dwaasheid? Ik zing alleen van Liefde, Van Fillis vriendlijke oogjes, Van ted're minnekusjes, En is dit laffe dwaasheid? Zwijg stil, gij stugge Wijsgeer, Natuur gaf u geen harte, Geen tedervoelend harte, Gij…

Zal ik in een nevel waren, Of in tastbre duisternis? Zal ik in een ledig staren Angstig dat ik mij vergis? Zal ik dom'len of ontwaken? Zal ik weten waar ik ben? Zal ik bange zuchten slaken twijflend wie ik straks herken? — Zal ik voelen hitte en koude? Zal ik horen? zal ik zien? Ach, mij arme! ach mij oude Wat zal er met mij geschien? Aanstonds…

Ik ken een plant, niet fraai van loof niet schoon, niet rank gesteeld. Haar vorm is lomp, haar bloem is grof, Geen dichter zingt er ooit zijn lof of nam haar tot zijn beeld. Toch heeft zij iets wat mij behaagt. Zij keert zich naar het licht, van af het eerste morgen-uur wendt zij naar 't vrolijk zonnevuur haar groot en geel gezicht. Ik…

1k slof wat over de aarde heen, van Oost naar West, alléén — alléén — en moet nog tussen-beien wat stilstaan, om te schreien — Ik ben een oude pionier, een sjofel, afgemarteld dier en alles scheen om niet — om niet — Zo klonk het oude lied. Waar zijt gij, lieve Heiland dan? U roept een eenzaam, somber man — Hij durft van U niet vergen…