Alle inzendingen over Verwarm...

Bloem gaat weer groeien zon zal knoppen verwarmen dan kan ze bloeien.…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers o dom nazidom...…

Ik sluit je in mijn armen heel dicht bij mijn hart Eerst om je te verwarmen dan sluit ik je in mijn hart.…

zalig zij, wiens harte zij openstellen voor de ander zich aan hen verwarmen!!…

en zelfs in een ijskoude nacht weet ik wat ik kan doen, mij verwarmen aan de schaduw van jouw zoen.…

Ik wil je dragen tot het einde daar is Je mag nu rusten in mijn armen Deze weg zal moeilijk zijn in het gemis Je mag je nog een laatste keer verwarmen Ik wil van je genieten nu het nog kan Het afscheid komt steeds dichterbij Je mag je woorden laten strelen dan Drink ik ze in tot het einde nabij is Ik wil je dragen tot het einde daar is…

Om eraf te zijn heeft-ie z'n vrouw een centrale verwarming beloofd. Een elektrische kachel gaf hij en beweerde, omdat ze ging balen: 'De stroom komt toch van de centrale: centrale verwarming heb jij.' Voor de vrouw was het lang niet genoeg, want het kacheltje vond ze te klein.…

In de herfst met storm en regen daal je neder in mijn armen, zodat ik je in de koude winter tot aan de lente kan verwarmen.…

Je hebt gerend, het haar hangt over je gezicht, je hebt het koud, je jas hangt open. Ik droom, dat jij komt binnenlopen en zeg kom hier... met open armen. Juist als ik je wil omarmen, het haar uit je gezicht wil doen zodat we ons aan elkaar kunnen warmen, ontwaak ik uit mijn droom. Even was het weer als vroeger, maar zo zal het nooit meer…

wakker gekoesterd de streelzachte huid van een slapende baby met het leven verwarmen en in liefde omarmen…

Elkander omarmen kon beiden verwarmen. Al dansende smolten ze samen. Ze hadden het niet durven hopen: ze dansten zo nat, dat ze dropen, waarna 't op de maat van een gloeiende plaat met een sisser nog af is gelopen.…

Een kerstgroet voor de kleinen, voor iedereen die zingt, voor ieder die een medemens met tederheid omringt; Een kerstgroet voor wie lijden door eenzaamheid, verdriet, voor ieder die van anderen het leed, de pijn doorziet. Een kerstgroet voor jou, lezer, die ook zoekt naar wat licht, o, mochten al de woorden hier van dit zo klein gedicht…

Gedichten schrijven tegen de kou in paniek brieven sturen, een regel op het strijdbare papier, letters met een stramme hand. Gulzig naar berichten, afwezig bij de ontvangst. Bij gebrek aan voedsel komt het steeds dichterbij. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

man bukt en zet de verwarming aan. Logisch toch? Wanneer ik in de kamer kom, is ‘t daar warm manlief nergens te zien tot ik geluiden elders hoor, is ie bezig in de hobby- treinkamer? Logisch toch?…

verwarm me met je verlangens fluister me wat je denkt knuffel me en maak me zeker ik heb je nodig de liefde die je me brengt…

laat de winter schijnen en mijn hart verwarmen want niets gaat boven jou als de noorderzon onder gaat…

dagen in een witte kamer strak steriel en kil verre voetstappen verwarmen je verschijning ontroert…

(tanka) er was een vlinder in mijn bloemen bloeide hoop maar ze vloog voorbij toen de zon vergeten was haar vleugels te verwarmen…

Jouw vlammen mogen eeuwig branden Verwarm mijn ziel, verwarm mijn handen Laat mij voor altijd bij jou zijn Het vuur vervaagt en wordt al klein Jij bent het waar ik naar verlang Het vuur maakt mij totaal niet bang De vonken van verwarmd genot Ik ga er langzaam aan kapot Vonken die spontaan verschijnen Zullen vaak ook snel verdwijnen…

Gewoon omarmen Elkaar verwarmen Zonder iets te zeggen Of zelfs maar uit te leggen Dat wat je voelt en Dat wat je bedoelt Is te lezen in je ogen Die hebben mij nog nooit bedrogen.…

Wat sta je vandaag ver Ik wil je dichtbij mijn ster Ik kan je niet omarmen Maar jij kunt mij wel verwarmen Door er wel te zijn Dat verlicht mijn pijn.…

Ik ben vrij en spreid mijn armen laat de nacht mijn wil verwarmen droom me blij en streel het woord heel de wereld wonder oord.…

Gouden stralen strelen me zacht Zoals het water flirt met het stilstaande riet Maar ook al geeft de zon me haar mooiste pracht Me verwarmen kan ze niet…

Mijn handen tasten in het duister op zoek naar een paar sterke armen, waarin ik geborgen ben en mij kan verwarmen.…

Verzacht mijn lippen met je wang Ontspan mijn handen met je schouders Verwarm mijn gezicht met je vingers Kietel mijn huid met je wimpers Bedelf mijn lichaam onder je ogen…

Ik kan je blik niet verwarmen. Stille aanreiking, diep gebaar, het doortrilt het masker niet. Koele benadering. Wetend dat het zo niet is- niet kan. Gestalte in duisternis.…

open je ogen en kijk naar mij snuif met je neus en ruik aan mij open je mond en proef van mij open je armen en laten wij elkander verwarmen…

je liet het licht branden toen je de deur dichttrok op de bank lag een deken klaar misschien om mijn koude lijf te verwarmen de zielenpijn te smoren?…

je woorden klinken betoverend zijn zacht als satijn kleuren de hemel avondrood je ogen stralen van geluk verdronken tot in je ziel verwarm ik met liefde je hart…

Ik wil je niet vastpakken, ik wil je voelen Ik wil je niet bevestigen, ik wil je kroelen Ik wil je niet aanraken, ik wil je omarmen Ik wil je niet meemaken, ik wil je verwarmen Want dan zal je niet kijken, want dan zal je zien Want dan zal je niet ontwijken, want dan zal je misschien Want dan zal je niet zeggen, want dan zal je vertellen…