Alle inzendingen over Vijf doden OR in Hilversum OR wat heeft zich afges

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

2 minuten stilte niet denken niet voelen even stil in mij 2 minuten stilte niets horen niets zien even geen maatschappij. 2 minuten stilte helaas alweer voorbij…

Er staan vijf bomen voor het raam. Het zijn mijn broers en zussen die me trouw blijven, nooit vloeken, elke dag een bos bloemen bezorgen. Het zijn mijn diepste gedachten over liefde, ontucht, glasheldere doorzichten naar morgen, de dood. Het zijn vijf namen die ik nooit zou kunnen vergeten.…

Eén van die vijf zag niet zo veel verschillen, En zei: “Ik zou wel samen verder willen.”…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wel voedselschaarste, polio, tb en difterie. De werkweek had zés dagen, hard werken (zelfs in mijnen!) zonder klagen. Geen internet, tv, cv, WW. Ik weet het best: je mag niet vergelijken maar ik was net ineens terug aan ’t kijken.…

Het ontwaken in vredestijd na vijf jaar oorlog. Een vlag van zijn ban bevrijd; kent zijn driekleur nog. Respectvol hangt hij ieder jaar half stok. Zwijgt de menigte zo rond de acht uur avondklok. Van hongertochten tot Zweedse broden. Een oorlog herdenkt zijn doden.…

we hadden vele fijne jaren samen maar de alles smeltende zon en het woest stromende rivierwater was waaraan ook wij niet ontkwamen we gaven elkaar korte namen en toen na jaren kwam je mij weer tegen in een miezerige regen wie er van ons begon weet ik niet meer zij brak onverwacht het wolkendek die lieflijk warme ons omarmende zon en bescheen…

er waren vijf zoons en geen één sprak het geluid van dood hing in de zaal en het gevoel bekroop ons allemaal waarom niemand de stilte verbrak en bij de tonen van het laatste lied huilde mijn hart om al hun verdriet…

Ja hij leeft, hij ademt maar verder is er niets dan gekerm in duisternis Twee of alle vijf, aan jou de keus vier paar ogen, naar hem, de jongste twee of allemaal, de keus aan jou En hij wees, hij moest, hij wees hij wees naar twee, naar twee uit vijf hun blik op hem, na hem de grond De kogels vlogen, door hem de dood zijn eigen bloed…

Kabaal verstoorde de morgenstond, zagen beukten erop los, de takken van die prachtige bomen, waren ineens de klos! Het enige wat restte is een kaal karkas wat nu al weken het pad ontsiert. Begrijpen doe 'k het niet, wat deden ze nou dan toch verkeerd? Kabaal verstoorde de morgenstond, inmiddels twee maanden geleden, de bomen…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Men nam de stilte één minuut in acht, Dat is per dode bijna vijf seconden. Wat dus voor India, snel omgerekend, Een stilte van een hele dag betekent.…

De zelfmoordrate is niet meer tolerabel En ProRail wil daarom voortaan heel graag Het aantal doden vijf procent omlaag Want die hoeveelheid is wel acceptabel Het beste is om blijvend te vermijden De treinen mooi op tijd te laten rijden…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ik word mijn leven lang geprofileerd. Zo ben ik onweerlegbaar allochtoon en wordt mijn vaders inkomstenpatroon door velen uitgebreid bekritiseerd. En waar ik kom zijn mensen opgehitst: ik kan niet reizen of ik word geflitst.…

minimaal vijf jaren veertig graden hittegolven baden in het zweet gebroken nachten liggen wachten vader dood moeder hulpbehoevend kinderen groot prikkelbaar kon ik maar beslissen sodemieter op ik wil geen heisa aan mijn lijf ik drijf…

Week vijf start zondag van het lopend jaar, Dus wil ik u hier graag op attenderen: De Hersenstichting gaat dan collecteren, En men waardeert daar elk royaal gebaar. “De kans op Parkinson is levensgroot, Maar meestal is men voor die tijd al dood.” (Een neuroloog, die even wordt gequoot)…

Vijf kilo boek. 'n Weelde Door geen historicus nog in te perken Geheiligde theaternaslagwerken Bevatten zelden zoveel tekst en beelden Zijn oeuvre, dat welhaast ongrijpbaar groot is Toont aan hoe rijk zijn leven voor de dood is…

Wanneer u zich alsnog wilt kandideren Als fractievoorzitter van de partij Dan sluit u achteraan de lange rij Waarna de media u afserveren Jeroen heeft nog een hele foute vraag Matthijs start zijn verbale kettingzaag. Er is vandaag een 5e kandidaat opgedoken voor het fractievoorzitterschap van de PvdA. Bij P&W en DWDD worden kandidaten als…

regels in het ochtendblad vijf simpele regels maken een stortvloed van emoties los de persoon in kwestie onbekend doch niet onbemind vele harten zullen gebroken achterblijven met de vraag hoe had ik haar kunnen vangen voordat ze viel…

Helaas, het Herhalingspad, de rue déjà-vue (In het Mediapark te Hilversum krijgt Mies Bouman een allee,Willem Duys een vijver en Joost den Draayer een rotonde.)…

mala herba difficulter moritur gelukkig blijken vitamine vier en vijf onmisbaar in ons dagelijks voer maar erecties van dat formaat, in centimeters geteld, doen mij glimlachen zei de oude hoer een orgasme blijft dan uit dag lieve kinderen roep ik nog na vanachter mijn etalageruit…

“nu er vrijheid langs de straten danst en vlaggen hoger klimmen, strek ik blij mijn armen naar wat hemelsblauw” ergens loopt er nog dat kind in een oude jas ze draagt haar strikken al een eeuwigheid en in haar hand verstopt een ster zijn punten de letters kleuren zwarter, door haar schreeuw die jarenlang van binnen bleef maar juist vandaag…

We hebben weer een nieuwe schijf van vijf Meer groente, volop fruit, liefst onbespoten Wat vette vis, drie thee, een handje noten Dat is het allerbeste voor je lijf Maar dit advies vervult me met chagrijn; Dat ene miserabele glas wijn!…

We moeten weer gezonder consumeren Geen kaas of koffie zelfs geen oliebol Ook geen versnapering met alcohol Het is toch bijna niet meer te verteren Die schijf van vijf...vast veel gezonder leven Maar bier en worst...ik heb mijn schijf van zeven…

slechts een datum in de wacht terwijl het zonlicht lacht op witte muren en de ondergang van zwaar gevoel zijn doel voorbijschiet, tot aan ’s nachts daar in het vroegste morgenuur ontstaat het vuur van eens voorbij, het zonlicht kleedt zich rond om mij voor lange duur onteert het uur de middag, totdat ontij zich ontbindt en ik…

Als het niet zo nodig meer moet De zon en maan En jij die eeuwig zwoegt Treft geen zwijgen noch traan Geen pen zal buigen nu nog Het zeker weten verdwijnt Maar toch Creëren is weten Wat nooit komen gaat Laten we veranderen Ach je weet hoe dat gaat…