Alle inzendingen over Vincent OR Gogh's OR vermiljoen

De drie scheidt zich van de rest Wel kent hij veertien vrienden Vijftien zou te veel zijn Negen is familie De hoogstaande twee zorgt voor het verschil Zes hoort ook in dit gezin De vijf zorgt enkel voor ellende Uiteindelijk komen we weer bij drie Het blijkt echter niet compleet Er zal telkens gezinsuitbreiding komen…

Naast me lig je hier Met je kleine dikke beentjes in de lucht en je lieve kinderlach te kirren van plezier in je wereld alles mag je oogjes wrijft en tevreden zucht je blik zonder zorgen Vol verwachting in de dag van morgen…

Dwalend in mijn gedachten zoek ik naar een antwoord. Een antwoord dat zo simpel is dat het makkelijk te vinden is. Maar een geest zonder kracht is een dwalende geest. Een niemand, een mislukkeling! Je bent op zoek naar de kracht, om een richting op te gaan. Om niet meer te dwalen in het luchtledige. Om te gaan voor successen, om te gaan voor winst…

Kom eens van die wolk Van onwetendheid, dromen en oneindige zonneschijn Tijd heeft hier beneden niet stilgestaan Dromen zijn inmiddels begraven en van de baan Kom eens van die wolk Van negatie, zelfzuchtigheid en vallende sterren Tijden zijn veranderd De wolk kan jou aanwezigheid niet langer verbergen Kom eens van die wolk Verplaats je…

Niemand weet waar ze precies is Ze ligt daar wel en ze is nog bij ons Maar verder is het voor ons een grote gis. De ogen in haar oogkassen gaan heen en weer Haar armen slaan in het rond Vol in actie en in het geweer Met haar benen stampt ze op de grond Tegen obstakels Debacles, op haar weg. En toen ze er weer een verslagen had Deed ze…

De wereld is mooi Als je uit je raam staart En ziet hoe de ochtend zich vanuit de nacht verklaart Hoe de zon opkomt en licht geeft aan de dag Maar het duurt maar even. Met een prachtig schilderij Laat de zon ons achter Ik kan er uren naar kijken Een mengsel van kleur zoals Van Gogh dat kon Maar het duurt maar even. Een prachtig hemelsbrede…

Is het de verlichte filosoof Die door het stellen van kritische vragen De wereld steeds beter kan verdragen? Of is het de verlichte boeddhist Die mediterend zoekt naar de innerlijke ziel Om zo vragen te beantwoorden Die slechts voor de uitverkorene Zijn te begrijpen? Niets is zeker Behalve dan dat zij beiden van een verlichting spreken…

Was ik maar een verdwaalde veer In plaats van een verdwaalde heer Zonder verzonnen naam en bezwarende bezittingen Zonder mislukte loopbaan en die nare verplichtingen Al dartelend zou u mij zien gaan Als een vis in het water Verlost uit die almachtige waan Mee met waar de wind naartoe staat Was ik maar een verdwaalde veer In plaats van een…

Hengel me binnen Want als een gedreven vis Zet ik je op je zinnen Op jou vredige lege stranden van liefde Zonder vooroordelen Zal ik rust vinden Haal me eruit Laat me spartelen op het droge De woeste zee Mag dan wel mijn haven zijn Het is nu tijd Iets in mij verlangt naar iets anders Bevrijd me Al doet het pijn Al betekent het mijn eind Niet langer…

ja toen, ja toen zag ik de cyclus van het leven gesponnen in een aards netwerk tussen het groen en het vermiljoen.…

Het was in ons verledentijd de gewoonte: slechte gewoonte dat vaders hun steun en toeverlaat met breiwerk achter de kachel verwezen de voorgrond het bed en fornuis de kinderen en alles dat er aanhing behoorde bij moeder bijzonder dat werkezels langer leven blijkbaar kunnen mannen die druk niet aan vertrekken eerder naar de eeuwigheid dan…

het licht gaat uit buiten westen soms oplichtend, groen in kleine golven de kust kussend soms in lichterlaaien vermiljoen zet de duinen in brand soms beukend grijs en bruin op een eenzaam strand…

De Kerst is koud voorbij of het is raak Het ‘God is Liefde’ wordt weer eens weersproken Er wordt in de onwrikbaarheid gedoken Half Nashville stelt geaardheid aan de kaak Is het dan waar dat mensen God creëren Teneinde zelfreflectie te trotseren?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Vincent verstijft. Zij had een Fath-beklede superderrière en daar stond hij voor en schopte raak en dat was hem een weelde oneindig groter als dat stomme oor. ------------------------------------------------------------- uit het werk van Joh. C.P. Alberts (1893-1967)…

jij geeft vandaag een kleur aan hoop hij kleurt wit verlicht geeft verluchtiging laat stralen al wat rondom je leeft door jou wordt hoop warm knus als een haardvuur fascinerend om naar te kijken Toelichting: priesterwijding van mijn zoon op 15-04-07…

het doek hangt erbij of het zo vallen gaat bekroning op al het werk dat bij leven verzet zo onbenullig en futiel bloemen met één oor voor detail, zelfs de bijen lijken wat weg te zoemen in die eindeloze zomer toen er nog zoveel verf het is of de man zijn strohoed zijn dood is ontvlucht samen met die oliedikke lucht een reis doorheen…

van zonnebloem of korenveld zo vreemd levensecht het is het doek dat stabiel een ondergrond biedt een knop in wording in simpelweg een pennenstreek leg wolken stil in eeuwig leven weet als geen ander hoe Monet een schuur gebruikte voor zijn minnares in eenzame nachten is er iemand die jou kent straal, kom straal weer mijn Vincent…

Al was 't een landschap of stilleven je hebt je er aan overgegeven In 't maken van portretten waar je je zinnen op kon zetten Al was je destijds nog niet gewild de wereld om je heen lijkt heel verstild De emoties die je kon doorleven heb je op 't schildersdoek weergegeven Nu is er veel bewondering en respect door diegene die naar jouw…

Stem die klinkt Als uit de eeuwigheid Snaren die doen wat Jouw gevoel wil laten horen En klanken voortbrengen Vanuit de hemelse gerechtigheid - Mijn handen open gevouwen Naar de muziek en naar jouw stem Doorleef ik mijn eigen Geestelijke pijn met Rillingen over mijn lijf Als jij Starry, Starry Night zingt voor hem Die het…

GEDICHT OVER VINCENT VAN GOGH altijd bezig met schilderen zijn enige kunst en drijfveer eenzaam en alleen en zeer arm alleen gesteund door zijn broer moest hij wel krankzinnig worden op het franse platteland maar altijd dapper volhoudend en zwoegend op het doek want het moest klaar en geschilderd zoals hij het in zijn hoofd zag…

Voor mijn doen is het wat laat als bewonderaar en had ik wat meer streken nodig je te schetsen en te eren ondanks ik je al jaren ken je bent mijn cultuurplant onwetend op welke manier je makkelijk bent te bereiken: de één is de ander niet toch ben je mijn zonnebloem de pit die alsmaar groeit en groeit op elke goed gedraineerde…

Droomde dat ik in een diepe put gegleden was als ezel met een frame vergeeld overspannen canvas ergens ver van thuis op een heel breed akkerland omringd door irissen en zonnebloemen aardappeleters ingesmeerd met kolengruis blèrend omheen de rand: wij zullen jou verdoemen betweters applaudisseerden: jij schildert je onkundig regelrecht…

je ziel ademde toen je het licht vond uitbundig ploffend geel viel door de wolken op de korenvelden tegen de heuvels je ving het bevend licht dat teder reikte naar het zachte groen van de bloeiende aardappelplant je schreef: ik ben geheel in een stemming van haast al te grote kalmte…

Hij schildert want woorden Zonder antwoorden is hij moe Zeggen hem weinig Beletten zijn emoties vrij te laten En te bepraten Dat woud heeft hij achter zich gelaten Maar nog groenen Drogende bomen In de stromen Van zachte zinnen om te bezinnen. Hij is moe en duwt tubes leeg En zijn paletten worden balletten Van kleur en smeur En hij mest…

sommige mensen vonden de schilder destijds maar een rare kwast…

De jaren kunnen niet verhullen dat onze oorsprong blijft bestaan, populieren werpen hun schaduw ver vooruit.. voorbij de kalverdijk waar het uitzicht onbegrensd, de paddock gevuld en de verrekijker gelukkige jaren in beeld had vergrootte een dijkvlucht de afstand naar het begin, het verschil zit 'm vooral in de jaren.. jouw gelijkenis…

daar op het hoge duin heb ik je ontmoet starend naar de avondzon op je haren lag een gouden gloed de horizon was vol van vermiljoen de zee doorsneden met een gouden spoor weerspiegelde zich in je ogen ik keek je aan geraakt, gepakt, bewogen de weerspiegeling drong in mij door de duinpan vulde zich die nacht met gloed met sauzen, spijzen…